Το απόγευμα της Τρίτης (8/7/25) εκδόθηκε η σχετική ανακοίνωση από το καθεστώς Χάφταρ, η οποία κάνει αναφορά σε καταχρήσεις των Υπουργών Εσωτερικών της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Μάλτας και του Επιτρόπου Μετανάστευσης της ΕΕ.
Το γεγονός χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σοβαρό καθώς ο Χάφταρ έδιωξε την αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επικεφαλής ήταν ο επίτροπος μετανάστευσης.
Η ανακοίνωση
Η προγραμματισμένη επίσκεψη των Υπουργών Εσωτερικών της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Μάλτας και του Επιτρόπου Μετανάστευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακυρώθηκε.
Η απόφαση ελήφθη μετά την άφιξή τους στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μπενίνα στη Βεγγάζη και τους ενημέρωσε για την ανάγκη άμεσης εγκατάλειψης του λιβυκού εδάφους και ότι θεωρούνται ανεπιθύμητοι.
Αυτό που συνέβη αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των διπλωματικών εθίμων και των διεθνών συνθηκών και πράξεων που δείχνουν ασέβεια προς την εθνική κυριαρχία της Λιβύης και παραβίαση των λιβυκών νόμων.
Οι υπουργοί δεν ακολούθησαν τις οργανωμένες διαδικασίες εισόδου, μετακίνησης και διαμονής ξένων διπλωματών, οι οποίες αναφέρονται στην εγκύκλιο που εξέδωσε η λιβυκή κυβέρνηση.
Η λιβυκή κυβέρνηση τιμά για άλλη μια φορά όλους τους διπλωμάτες, τα μέλη διεθνών αποστολών, κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανισμών, σεβόμενοι την κυριαρχία της Λιβύης.
Πρέπει να συμμορφώνονται πλήρως με τη λιβυκή νομοθεσία, τις συνθήκες και τα οργανωμένα διεθνή έθιμα για τις επισκέψεις διπλωματικών αντιπροσωπειών και να συναλλάσσονται με την λιβυκή κυβέρνηση σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαιότητας που ορίζεται σε συμβάσεις, συνθήκες και διεθνή έθιμα.
newsit.gr
Εικόνες χάους στην Κρήτη, η οποία μέσα σε δύο ημέρες έχει γίνει τόπος υποδοχής σχεδόν 2.000 μεταναστών, με το νησί να φτάνει στα όρια του καθώς δεν διαθέτει δομές προσωρινής φιλοξενίας, ενώ οι αφίξεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.
Παρά τις εντατικές περιπολίες Λιμενικού και Πολεμικού Ναυτικού, πάνω από 1.900 άνθρωποι, κυρίως από Σουδάν, Αίγυπτο και Μέση Ανατολή, και στην πλειοψηφία τους άντρες, αποβιβάστηκαν τις τελευταίες δύο ημέρες στις νότιες ακτές του νησιού.
Γιατί; Γιατί δεν γίνονται push-back φοβούμενοι την κατακραυγή των γνωστών κέντρων των Βρυξελλών που χρηματοδοτούν (και χρηματοδοτούνται) από τις ΜΚΟ σε ένα κύκλο πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Αλλά άλλη λύση δεν υπάρχει: Ή push-back ή επιδρομές ελληνικών δυνάμεων στα κέντρα συγκέντρωσης των παρανόμων στην Λιβύη με πλήγματα της Αεροπορίας στις υποδομές της ψευτοκυβέρνησης της Βεγγάζης.
Η τελευταία, δηλαδή η Ανατολική Λιβύη, είναι μια καθαρά εχθρική χώρα πλέον και θα πρέπει να της συμπεριφερθούμε όπως της αξίζει.
Αλίμονο αν επιτρέψουμε σε μια διαιρεμένη άοπλη χώρα που κινείται κατά των ελληνικών συμφερόντων (και αναφερόμαστε και στο τουρκολιβυκό σύμφωνο και τις απειλές για τα θαλάσσια Οικόπεδα) να κάνει ότι θέλει σε βάρος των συμφερόντων μας, χωρίς να προειδοποιούμε με χρήση βίας.
Όλα τα σοβαρά κράτη του κόσμου αυτό κάνουν: Χρησιμοποιούν τις ένοπλες δυνάμεις τους και εκτός συνόρων για να γίνουν σεβαστά τα συμφέροντά τους, από την Ανατολή μέχρι την Δύση.
Οι δήμαρχοι Ανωγείων, Βιάννου, Αρχανών-Αστερουσίων και Γόρτυνας, δήλωσαν ότι χιλιάδες παράνομοι, κυρίως από την Υποσαχάρια Αφρική έχουν αποβιβαστεί στην Κρήτη και μέχρι Ιουλίου αναμένεται απόβαση επιπλέον 15.000 ατόμων, σχεδόν όλων ανδρών.
Ας διορθώσουμε τα λάθη το λάθος της μη αποστολής ένοπλης δύναμης στην Λιβύη, το 2020 και ας αναλάβουν δράση οι Ένοπλες Δυνάμεις γιατί σε λίγο θα χρειαζόμαστε διαβατήριο για την Κρήτη…
Kαι οι πολιτικοί και οι πολίτες να θυμούνται κάτι γιατί μέσα σε όλο αυτή την «μαρμίτα» της ΕΕ, ξεχάσαμε -εκτός του ποιοι είμαστε- και την ιστορία μας: Η Ρώμη έχει βάλει, όχι απλώς το δακτυλάκι της, αλλά ολόκληρο το μπράτσο της σε αυτό που συμβαίνει.
Ήταν, είναι και θα είναι γεωστρατηγικός αντίπαλος της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Με δραματικές συνέπειες για την χώρα και το 1922 και το 1940-43.
Ήδη ο πολέμαρχος Χ.Χαφτάρ σε μία πρόκληση που αξίζει 100% ένοπλης απάντησης χαρακτηρίζει «Ανεπιθύμητους στην ανατολική Λιβύη- τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μεταξύ αυτών και τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Θάνο Πλεύρη και μίλησε για κατάφωρη παραβίαση των διπλωματικών εθίμων και των διεθνών συνθηκών και πράξεων που δείχνουν ασέβεια προς την εθνική κυριαρχία της Λιβύης και παραβίαση των λιβυκών νόμων».
Στους ασεβείς μια σοβαρή χώρα, απαντά όπως τους αξίζει…
Νέα εχθρική ενέργεια κατά ελληνόκτητου πλοίου με τοποθέτηση και έκρηξη μαγνητικών ναρκών έλαβε χώρα στο ρωσικό λιμάνι της Ουστ Λούγκα!
Ειδικότερα δύο διαδοχικές εκρήξεις σημειώθηκαν στο μηχανοστάσιο του δεξαμενόπλοιου Eco Wizard, ιδιοκτησίας της ελληνικών συμφερόντων εταιρείας StealthGas του Χάρη Βαφειά, την Κυριακή.
Η επίθεση έγινε με μαγνητικές νάρκες (limpet mines), όπως ακριβώς είχε γίνει και με το ελληνικό δεξαμενόπλοιο Vilamoura ιδιοκτησίας του εφοπλιστή Γιώργου Οικονόμου στα ανοιχτά της Λιβύης!
Οι δύο ισχυρές εκρήξεις σημειώθηκαν με διαφορά περίπου δέκα λεπτών στο μηχανοστάσιο του Eco Wizard, σημαίας Νήσων Μάρσαλ, κατά τη διάρκεια φόρτωσης αμμωνίας.
Οι εκρήξεις προκάλεσαν εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο, κλίση της πρύμνης προς αριστερά, καθώς και διαρροή υγρής αμμωνίας στη θάλασσα.
Οι 23 ναυτικοί απομακρύνθηκαν με ασφάλεια. Το ρωσικό υπουργείο Μεταφορών χαρακτήρισε τη διαρροή «ελαφριά», τονίζοντας πως το πλοίο δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο βύθισης.
Η απομάκρυνση όλων των μελών του πληρώματος ολοκληρώθηκε χωρίς απώλειες ή τραυματισμούς, ενώ η Ρωσία ανακοίνωσε την έναρξη επίσημης έρευνας.
Δύτες του ρωσικού Ναυτικού ανέλαβαν να επιθεωρήσουν το πλοίο προκειμένου να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη υπολειμμάτων εκρηκτικών και να διαλευκάνουν τα ακριβή αίτια του συμβάντος.
Εφόσον επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για επίθεση με μαγνητικές νάρκες, το Eco Wizard θα προστεθεί στον κατάλογο των έξι πλοίων που έχουν στοχοποιηθεί με παρόμοιο τρόπο εντός του 2025.
Η πιο πρόσφατη τέτοια περίπτωση ήταν το Vilamoura, του ελληνικών συμφερόντων ομίλου TMS Tankers, στις 27 Ιουνίου.
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών κατηγόρησε την Κίνα ότι οι ένοπλες δυνάμεις της στόχευσαν με λέιζερ ένα γερμανικό αεροσκάφος που συμμετέχει στην επιχείρηση της Ε.Ε. «Ασπίδες», στην Ερυθρά Θάλασσα!
«Το να τίθεται σε κίνδυνο το γερμανικό προσωπικό και να διαταράσσεται η επιχείρηση είναι εντελώς απαράδεκτο», δήλωσε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, προσθέτοντας ότι κάλεσε τον Κινέζο πρέσβη στο υπουργείο για εξηγήσεις για το περιστατικό.
Το περιστατικό έγινε στην Ερυθρά Θάλασσα και κρίνεται ως πολύ σοβαρό γιατί αν δεν ήταν δεν θα καλούσαν οι Γερμανοί τον Κινέζο πρέσβη για να απολογηθεί εκ μέρους της κυβέρνησής του.
Πριν από έναν μήνα η Ρωσία φέρεται να ανέπτυξε ένα εξελιγμένο κινεζικό σύστημα λέιζερ για να αντιμετωπίσει τις ουκρανικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σηματοδοτώντας μια σημαντική κλιμάκωση του τεχνολογικού πολέμου.
Η ανάπτυξη του συστήματος όπλων λέιζερ της Κίνας από την Ρωσία σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο στην ανταλλαγή στρατιωτικής τεχνολογίας μεταξύ των δύο εθνών.
Σύμφωνα με ισχυρισμούς σε ρωσικά κανάλια στρατιωτικών πληροφοριών, το εν λόγω σύστημα είναι το Σύστημα Άμυνας με Λέιζερ Χαμηλού Υψομέτρου (LASS) .
Αναπτύχθηκε από την Κινεζική Ακαδημία Μηχανικής Φυσικής και έχει σχεδιαστεί για να εξουδετερώνει drones, πυραύλους, ακόμη και δορυφορικά δίκτυα.
Τα βίντεο αποκαλύπτουν την ικανότητα του όπλου λέιζερ να τρυπά μεταλλικές πλάκες και να καίει drones στον αέρα, επιδεικνύοντας την τρομερή του ισχύ!
Αυτό σημαίνει πως θα μπορούσε να καταρρίψει ακόμα και… μαχητικά αεροσκάφη!
Ενώ οι ακριβείς προδιαγραφές του συστήματος παραμένουν άγνωστες, η αποτελεσματικότητά του σε σενάρια μάχης είναι εμφανής.
Το μυστήριο που περιβάλλει την ποσότητα και τις τοποθεσίες ανάπτυξης αυτών των συστημάτων προσθέτει ένα επίπεδο ίντριγκας σε αυτή τη στρατιωτική συνεργασία.
Έχουν γίνει συγκρίσεις με το σύστημα Shen Nung, το οποίο η Κίνα είχε προηγουμένως παράσχει στο Ιράν.
Η παρουσία μιας τέτοιας προηγμένης τεχνολογίας στο πεδίο της μάχης θα μπορούσε να αλλάξει σημαντικά το στρατηγικό τοπίο, θέτοντας σε κίνδυνο τις εναέριες δυνατότητες της Ουκρανίας και επιβάλλοντας μια επανεκτίμηση των τακτικών της.
Τώρα όμως φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε κατά γερμανικού αεροσκάφους.
Οι Γερμανοί δεν ξεκαθαρίζουν πως χρησιμοποιήθηκε.
Προκάλεσε ζημιά; «Τύφλωσε» τον πιλότο και τα συστήματα του αεροσκάφους; Είναι το ίδιο σύστημα που δόθηκε στους Ρώσους και χρησιμοποιήθηκε για άλλο σκοπό;
Το σύστημα χρησιμοποιήθηκε από κινέζικο αντιτορπιλικό το οποίο είχε βγει από την βάση του στο Τζιμπουτί.
Σε ταυτόχρονες ενέδρες «έπεσε» μεγάλη ισραηλινή δύναμη στο Μπέιτ Χανούν στην βόρεια Γάζα που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν και να τραυματιστούν τουλάχιστον 26 Ισραηλινοί στρατιώτες.
Πιθανότατα οι απώλειες να είναι ακόμα μεγαλύτερες καθώς στρατιωτικά ελικόπτερα μετέφεραν τους τραυματίες σε 5 διαφορετικά νοσοκομεία.
Μάλιστα πραγματοποιήθηκαν πολλαπλές πτήσεις από το καθένα.
Υπάρχουν αναφορές για θάνατο ενός υψηλόβαθμου αξιωματικού.
Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν επίσης ότι 3 στρατιώτες αγνοούνται, εκφράζοντας φόβους ότι απήχθησαν.
Ισραηλινοί λογαριασμοί των εποίκων αναφέρουν ότι τα ΜΜΕ ψεύδονται μέσω της στρατιωτικής λογοκρισίας και «το γεγονός είναι πιο σοβαρό από μια απλή ενέδρα απαγωγής».
Ένα ισραηλινό άρμα μάχης Merkava, ένα ΤΟΜΠ και ένα στρατιωτικό τζιπ καταστράφηκαν ολοσχερώς σύμφωνα με ισραηλινές και παλαιστινιακές πηγές.
Οι στρατιώτες κάηκαν ζωντανοί μέσα. Μέχρι στιγμής, 5 στρατιώτες έχουν επιβεβαιωθεί νεκροί από τον ισραηλινό Στρατό.
Οι σειρήνες χτύπησαν δύο φορές στον οικισμό Nir Am, κοντά στο σημείο της ενέδρας, εν μέσω συνεχιζόμενων συγκρούσεων αλλά οι πληροφορίες τίθενται υπό στρατιωτική λογοκρισία.
Ο ισραηλινός Στρατός παραδέχεται επίσημα και τον τραυματισμό 14 στρατιωτών από το τάγμα “Netzah Yehuda” στην ταξιαρχία “Kfir” σε άλλη ενέδρα στην ίδια περιοχή.
Το περιστατικό ξεκίνησε λίγο μετά τις 10 μ.μ. χθες το βράδυ, όταν μια δύναμη από το Τάγμα 97 “Netzah Yehuda”, διέσχισε μια διαδρομή πεζή στο πλαίσιο διενέργειας επιχείρησης εκκαθάρισης.
Δύο εκρηκτικοί μηχανισμοί πυροδοτήθηκαν στη διαδρομή τους, ο ένας μετά τον άλλον.
Ο ισραηλινός Στρατός αναφέρει ότι η περιοχή αυτή είχε υποστεί έντονο αεροπορικό βομβαρδισμό τις τελευταίες εβδομάδες στο πλαίσιο επιχειρήσεων “ήπιας” προετοιμασίας για την εκκαθάριση.
Ωστόσο, και οι δύο εκρηκτικοί μηχανισμοί εξερράγησαν ακριβώς καθώς η δύναμη περνούσε.
Η αρχική εκτίμηση δείχνει ότι επρόκειτο για ενέδρα που πυροδοτήθηκε από απόσταση.
Κατά την εκκένωση των τραυματιών από το σημείο των εκρηκτικών, Παλαιστίνιοι μαχητές της αντίστασης άνοιξαν πυρ από ενέδρα στις δυνάμεις διάσωσης.
Οι διασώστες υπέστησαν επιπλέον απώλειες και η εκκένωση έγινε περίπλοκη και παρατεταμένη.
Επιπλέον δυνάμεις διάσωσης στάλθηκαν στο σημείο για να απεγκλωβίσουν όλους τους τραυματίες.
Η ενέδρα βρισκόταν κοντά στο σημείο όπου είχαν στηθεί οι προηγούμενες ενέδρες στο Μπέιτ Χανούν και μόλις 500 μέτρα από τα ανατολικά σύνορα με το Ισραήλ.
Οι σημερινές ενέδρες δείχνουν πως υπάρχουν ακόμα αξιόμαχες δυνάμεις της Χαμάς μέσα στην ισοπεδωμένη Γάζα και ότι έχουν προσαρμοστεί απέναντι στην συντριπτική κυριαρχία των Ισραηλινών και επιδιώκουν να τους προκαλέσουν επίπονα πλήγματα για να πιεστεί η ισραηλινή κοινωνία, η οποία με τη σειρά της θα πιέσει την ισραηλινή κυβέρνηση.
Τα πλήγματα έλαβαν χώρα σε μία περιοχή η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στην ισραηλινή επικράτεια και θεωρητικά θα έπρεπε να βρίσκεται υπό πλήρη ισραηλινό έλεγχο.
Η βόρεια Γάζα είχε καταληφθεί πλήρως από τις δυνάμεις του Ισραήλ από τους πρώτους μήνες του πολέμου κατά της Χαμάς.
Σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους και με έντονες αντεγκλήσεις μεταξύ της οικογένειας της αδικοχαμένης Κυριακής Γρίβα και της μητέρας του 39χρονου κατηγορούμενου πρώην συντρόφου της, συνεχίστηκε η δίκη για τη δολοφονία της κοπέλας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Στο βήμα του μάρτυρα, τελευταία για τη σημερινή δικάσιμο, ανέβηκε και κατέθεσε η μητέρα του κατηγορούμενου ως δολοφόνου της Κυριακής. «Ο γιος μου είδε την Κυριακή να φεύγει με έναν άλλο άνδρα και να πηγαίνουν σε ξενοδοχείο στον Πειραιά. Η Κυριακή έκανε χαρακιές στο σώμα της γιατί είχε προβλήματα με τον πατέρα της, ήξερε τα πάντα για την κατάσταση του γιου μου εκείνη μας ειδοποιούσε για τα ψυχωσικά επεισόδια που έκανε. Αφού η οικογένειά της γνώριζε, όπως είπαν εδώ, ότι ο γιος μου την κακοποιούσε τι έκαναν εκείνοι για να προστατεύσουν το κορίτσι τους;», ήταν μόνο κάποια από τα λόγια της μητέρας του δράστη, Σοφίας Μάρκου, τα οποία προκάλεσαν τη σφοδρή αντίδραση της οικογένειας της Κυριακής.
«Ντροπή σου! Την σκότωσε. Γιατί δεν με πήρες εσύ ποτέ ένα τηλέφωνο ως μάνα να μου πεις;» φώναξε η μητέρα του θύματος προς τη μάρτυρα που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο βήμα. «Τη σύλληψη της μητέρα του δράστη με τη διαδικασία του αυτοφώρου» ζήτησαν οι συνήγοροι προς υποστήριξη της κατηγορίας με το δικαστήριο να διακόπτει για λίγο τη συνεδρίασή του ώστε να πέσουν οι τόνοι.
Η επεισοδιακή κατάθεση της μητέρας του 39χρονου ξεκίνησε ως εξής: «Εκείνη την ημέρα είχα ανοίξει την τηλεόραση και έλεγαν για έγκλημα στους Αγίους Αναργύρους. Δεν έλεγαν ονόματα. Είχαν βάλλει όμως φωτογραφίες με καλυμμένα χαρακτηριστικά. Αναγνώρισα κατευθείαν. Πήρα τηλέφωνο αμέσως στο Αστυνομικό Τμήμα και τους είπα “πείτε μου ονόματα”. Μου είπαν ότι δράστης είναι ο γιος μου και η Κυριακή το θύμα. Μου είπαν αν ήθελα να μάθω κάτι παραπάνω για το γιο μου να πάρω στη ΓΑΔΑ. Απάντησα να πεθάνει. Δεν με ενδιέφερε τι έγινε το παιδί μου αλά ότι σκότωσε την κοπέλα».
Πρόεδρος: Ο γιος σας αντιμετώπιζε ποτέ κάποια προβλήματα;
Μάρτυρας: Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάρει καλά από το στρατό. Είχε κάτι σαν κατάθλιψη νόμιζα ότι φταίει ο στρατός. Πήγε 20 ετών φαντάρος, είχε πριν ένα τροχαίο πολύ σοβαρό. Μέχρι τότε ήταν κανονικός όπως όλα τα παιδιά. Εγώ όταν ήταν 23 ετών αντιλήφθηκα ότι ήταν σε τελείως καταθλιπτική κατάσταση, δεν έβγαινε από το σπίτι, όλο κοιμόταν. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Τον πιέσαμε και μας είπε ότι παίρνει ναρκωτικά.
Πρόεδρος: Δούλευε πριν;
Μάρτυρας: Ναι μέχρι τα 23 είχε δικό του μαγαζί με μέλι, έκανε εμπορία μελιού.
Στη συνέχεια της κατάθεσής της η μητέρα του 39χρονου αναφέρθηκε σε προσπάθειες, τις οποίες όπως είπε έκανε, για να βοηθήσει το γιο της. Κατέθεσε χαρακτηριστικά: «Μου είχε πει ότι έπαιρνε εισπνεόμενη ηρωίνη, δεν ξεκίνησε ούτε από χασίς ούτε από κάτι άλλο. Όσα χρόνια έκανε χρήση, έκανε αυτό. Απευθύνθηκα σε ψυχιάτρους, του γράφανε μια αγωγή για 15 ημέρες για να μπορέσει να ξεπεράσει τα στερητικά, όπως μου έλεγαν. Αυτό έγινε τα πρώτα χρόνια».
Πρόεδρος: Ήθελε να απεξαρτηθεί;
Μάρτυρας: Ναι όπου του λέγαμε να πάμε για βοήθεια, έρχονταν. Τον έβλεπα όμως ότι υποτροπίαζε.
Πρόεδρος: Είχε κάποια σχέση μέχρι τότε;
Μάρτυρας: Ναι είχε σχέση πριν επτά χρόνια. Έψαξα παντού για βοήθεια. Διάβασα ότι υπήρχε μια κλινική που βοηθάει στο θέμα των ναρκωτικών. Νοσηλεύτηκε ένα χρόνο δεν έκανε χρήση αλλά η διάθεσή του δεν άλλαζε. Συνέχιζε το καταθλιπτικό. Τον επόμενο χρόνο ξαναπήγαμε. Έβλεπα ότι δεν μπορούσα να κάνω συνέχεια αυτό το πράγματα και λόγω οικονομικών. Πήγαμε στο ΚΕΘΕΑ, σταμάτησε στον 1,5 μήνα. Κάποια στιγμή διάβασα για τα «12 βήματα στη Θεσσαλονίκη» ένα κλειστό πρόγραμμα. Τον πήγα και μετά με πήρε και μου είπε ότι το έσκασε γιατί ήταν καλά. Στη πορεία έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και τον πήγα και πάλι σε ψυχιατρική κλινική στη Γλυφάδα. Μετά από 3 – 4 ημέρες πήγα να τον δω και είδα ένα παιδί εκτός τόπου και χρόνου. Μιλούσε ανάποδα, έλεγε τις λέξεις ανάποδα, κατατρόμαξα είπα «εδώ θα αποτρελαθεί» και τον πήρα.
Η μητέρα του 39χρονου ανέφερε πως εν τέλει η διάγνωση για τον γιο της απέδιδε τα προβλήματά του όχι στη χρήση ναρκωτικών αλλά σε «μανιοκατάθλιψη, διπολική διαταραχή». «Του κάναμε θεραπεία. Βγαίνοντας ήταν σε υπερδιέγερση όλα σε υπέρμετρο βαθμό. Κάποιες φορές έπινε αλκοόλ, και διαστήματα που έπεφτε πάλι στη κατάθλιψη. Και έπεφτε πάλι στα ναρκωτικά και ξανά τα ίδια», είπε η μάρτυρας για να αναφερθεί στη συνέχεια στη γνωριμία της με το θύμα.
«Μου φάνηκε κάπως»
«Ο γιος μου ήρθε το 2015 ήρθε στο σπίτι με μια κοπέλα. Μου φάνηκε κάπως. Μου είπε “μαμά μπορούμε να φιλοξενήσουμε τη φίλη μου για κάποιες ημέρες γιατί έχει πρόβλημα με το σπίτι της και δεν μπορεί να πάει;”. Τον ρώτησα αν είναι 18 και είπε ναι. Έμεινε η Κυριακή στο σπίτι μας 10 ημέρες» υποστήριξε στην κατάθεσή της η κυρία Μάρκου και συνέχισε: «Τότε δεν είχαν σχέση έμεναν στο ίδιο δωμάτιο μαζί αλλά δεν είχαν σχέση. Το 2016-17 ήρθε πάλι το κορίτσι. Τον ρώτησα για ποιο λόγο έρχεται στο σπίτι μας και μου είπε πως αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα με τον πατέρα της. Του είπα να μιλήσει στη μητέρα της και μου απάντησε πως η μητέρα της έχει άλλη οικογένεια. Από το 2018 τα φτιάξανε και 20 ημέρες πριν το φόνο ήταν μαζί, ζούσανε στο ίδιο σπίτι».
Πρόεδρος: Πως βλέπατε αυτή τη σχέση;
Μάρτυρας: Το 2019 είδα ότι η Κυριακή χαρακώνονταν. Είχε χαρακιές στα πόδια της. Την ρώτησα και της είπα «κορίτσι μου, τι είναι αυτά;». Μου είπε πως είχε προβλήματα με το σπίτι της και πως έκανε κακό στον εαυτό της. Το είδα το 2019. Αυτά ήταν παλιά σημάδια, πριν κάνει σχέση με το γιο μου. Ο γιος μου όσο ήταν μαζί της προσπαθούσε να μη κάνει ναρκωτικά, προσπαθούσε να κρατήσει το λόγο του. Η Κυριακή τα γνώριζε όλα αυτά. Αυτό που με άγχωνε ήταν ότι και η Κυριακή έπινε. Και αυτός έπινε και όταν έπινε ξέφευγε.
Η κυρία Μάρκου υποστήριξε στη συνέχεια πως κανείς ειδικός δεν την είχε προειδοποιήσει ότι γιος της μπορεί να γίνει επικίνδυνος. «Σε όλα τα νοσοκομεία που απευθύνθηκα, όλοι έλεγαν ότι ήταν αυτοκαταστροφικός. Δεν μου είχε πει κανένας, ούτε ψυχίατρος, ούτε γιατρός ότι ο γιος μου μπορεί να γίνει επικίνδυνος, να επιτεθεί σε κάποιον. Μέχρι την τελευταία νοσηλεία αυτό δεν το άκουσα από κάποιον».
Πρόεδρος: Είχε νοσηλευτεί όσο ήταν με την Κυριακή;
Μάρτυρας: Νοσηλεύτηκε ναι, σε κλινική, στο Θριάσειο… Κατευθείαν τα μάθαινα με έπαιρνε τηλέφωνο η Κυριακή και έτρεχα. Το 2023 ήταν στη χειρότερη του κατάσταση, είχε μανία καταδίωξης, είχα παραληρηματικές ιδέες, έλεγε πως όλοι θέλουν να του κάνουν κακό ακόμη και εγώ και η Κυριακή. Είχαμε πάει στο ψυχίατρο εγώ, η Κυριακή και εκείνος και μας είπε ότι είναι στο φάσμα της σχιζοφρένειας και πως πρέπει να νοσηλευτεί. Είπε αρνήθηκε, είπε πως θα πάρει φάρμακα. Κάποια στιγμή το 2023 η Κυριακή βρήκε τον γιο μου σε κωματώδη κατάσταση. Μας πήρε τηλέφωνο, πήγαμε σπίτι. Ήρθε το ασθενοφόρο, πήγαμε στο «Αττικόν», δεν επανέρχονταν με φαρμακευτική αγωγή και τον διασωλήνωσαν. Έμεινα τρεις ημέρες στην εντατική και πέντε στο νοσοκομείο.
Πρόεδρος: Τι είχε καταναλώσει;
Μάρτυρας: Όλα τα χάπια, ό,τι του είχε συνταγογραφηθεί…
Συνεχίζοντας η μάρτυρας είπε για την κατάσταση του γιου της. «Οι γιατροί μου είπαν πως υπάρχει ένας οργανισμός που λέγεται “Κλίμακα”. Μου είπαν ότι εκεί θα βοηθηθεί. Πήγε γύρω στις 40 ημέρες. Του έγραφαν τα φάρμακά του, του έκαναν μια νέα μέθοδο κάπως διέγειραν τα κύτταρα της χαράς. Δεν συνέρχονταν. Σταμάτησε (…).Τον πήρα με μια εξαδέλφη μου και πήγαμε στο εξοχικό, είχε έρθει και η Κυριακή. Εκείνος κλεισμένος μέσα. Φώναζε ήταν επιθετικός. Πέσαμε όλοι πάνω του και δέχθηκε να πάμε στο ψυχιατρείο. Πήγαμε, τον κράτησαν περίπου 20 ημέρες. Μου είπαν ότι θα βγει γιατί με τα φάρμακα θα γίνει καλά. Τους είπα ότι δεν έχει ξεπεράσει τα προβλήματά του… Περνούσαν οι μήνες δεν επανέρχονταν ξανά, έκανε απόπειρες».
Πρόεδρος: Την Κυριακή την είχατε ρωτήσει αν πριν από κάθε απόπειρα είχε συμβεί κάτι μεταξύ τους;
Μάρτυρας: Όχι ο γιος μου ήθελε να βάλλει τέρμα στη ζωή του για όλα αυτά που είχε στο κεφάλι του. Με την Κυριακή ήταν καλά. Ήταν ερωτευμένος μαζί της. Τα δυο παιδιά αυτά είχαν μια σχέση εξάρτησης θεωρούσαν ότι ένας βοηθάει τον άλλο. Εγώ είχε πει στη Κυριακή ότι ο Θανάσης ήταν ένα πονεμένο παιδί και εκείνη είχε περάσει τα δικά της. Δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Το παιδί μου δεν είχε ποτέ προβλήματα με το νόμο και στα άλλα προβλήματα του ήμασταν δίπλα του, πάντα μας ειδοποιούσε η Κυριακή.
Πρόεδρος: Πότε ξεκίνησε τις απόπειρες αυτοκτονίας;
Μάρτυρας: Τις απόπειρες τις είχε ξεκινήσει το 2013 όχι όταν έκανε σχέση με τη Κυριακή…
Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε ότι η Κυριακή έμεινε μαζί του;
Μάρτυρας: Τον αγαπούσε. Της είχα πει «Κυριακή μου είσαι σίγουρη, αντιμετωπίζει προβλήματα». Της τα είπε όλα και μου είπε πως τον αγαπάει.
«Λες ψέματα για το παιδί μου»
Συνεχίζοντας η μάρτυρας επανέλαβε πως η άτυχη κοπέλα είχε «προβλήματα με τον πατέρα της» και υποστήριξε ότι με τον γιο της στη πορεία «κατάφερε να αναπτύξει καλύτερες σχέσεις με τη μητέρα της». Ανέφερε δε, πως «η Κυριακή για εμάς ήταν οικογένεια».
Μητέρα Κυριακής: Φάνηκε πόσο οικογένεια ήσασταν…
Τι είναι το ChatGPT για το οποίο μιλάνε όλοι;courses AI
Πρόεδρος: Αυτά που λέτε τώρα ότι είχε νοσηλευτεί ο γιος σας όσο είχε σχέση με τη Κυριακή οι γονείς της δεν τα ξέρανε μας κατέθεσαν εδώ…
Μάρτυρας: Εγώ δεν είχα επαφή με τους γονείς της Κυριακής, υπάρχουν έγγραφα ιατρικά
Μητέρα Κυριακής: Σαν μάνα γιατί δεν με πήρες ένα τηλέφωνο να μου μιλήσεις…
Μάρτυρας: Το κορίτσι δεν ήθελε επαφές με τον πατέρα του. Αυτοί που γνώριζαν τι περνούσε το κορίτσι τους – είπαν ότι τη χτυπούσε δυο φορές το μήνες και ότι την κακοποιούσε – γιατί δεν την προφύλαξαν; Είπαν ότι μέχρι να τη σκοτώσει τη κακοποιούσε…
Μητέρα Κυριακής: Τη σκότωσε.
Μάρτυρας: Τη σκότωσε αυτό είναι το θέμα.
Μητέρα Κυριακής: Με πέντε μαχαιριές…
Μητέρα Κυριακής: Ζητάς τα ρέστα τώρα; Και σαν μάνα δεν ήρθες μια φορά να μου μιλήσεις. Λες ψέματα για το παιδί μου. Τι ήταν το παιδί μου; Πρεζάκι σαν το δικό σου; Ορκίστηκες στο Θεό δεν ντρέπεσαι… Τι ήταν του δρόμου; Λέτε ότι δεν είχε που να μείνει;
«Έκανε άμβλωση»
Η έδρα ρώτησε στη συνέχεια τη κυρία Μάρκου αν γνωρίζει κάτι για την εγκυμοσύνη της Κυριακής και την αποβολή της, όπως ειπώθηκε στο δικαστήριο, μετά από δυο μήνες. Η μάρτυρας υποστήριξε χαρακτηριστικά:
«Πίεζαν το παιδί μου να του γράψω το σπίτι στο όνομά του για αυτό τσακωθήκαμε τότε. Και η Κυριακή έφυγε πήγε στη μητέρα της. Πήγε μετά στο σπίτι τους για να πάρει πράγματά της και εκεί – από αυτά που είπε ο γιος μου – τον ενημέρωσε ότι θα κάνει έκτρωση. Ο γιος μου πήγε εκεί για να μη γίνει έκτρωση. Μίλησε με τον γιατρό. Ας βρουν τις κλήσεις. Την παρακαλούσε να μην προχωρήσει και έλεγε στο γιατρό πως είναι σε νευρά η Κυριακή και μπορεί να το μετανιώσει… Ο γιος μου με πήρε με κλάματα και με ρώταγε αν είχε το δικαίωμα του είπα ναι. (…) Εμένα η Κυριακή μετά μου είπε ότι ήταν πολύ νευριασμένη με τον γιο μου και πως δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί και ότι δεν ήτα τελικά έτοιμη ακόμη. Μου είπε ότι τσακώθηκαν και πως ο γιος μου πήγε να τη βιάσει. Της είπα “να σε βιάσει; είστε τρία χρόνια μαζί”. Της είπα “σκέψου”. Μου απάντησε δεν έχω να σκεφτώ τίποτα κοίτα το γιο σου».
Στη συνέχεια οι τόνοι ανέβηκαν και πάλι στη δίκη όταν η κυρία Μάρκου ανέφερε πως η κοπέλα έκανε μήνυση στο γιο της για βιασμό μόνο και μόνο επειδή λόγω πανδημίας υπήρχε κίνδυνος να τιμωρηθεί με πρόστιμο. «Ήταν Νοέμβριος του 2020 και επειδή είχε πρόστιμο 300 ευρώ πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα και κατέθεσε αυτά τα πράγματα ότι πήγε να την βιάσει. Α ν είναι ψέματα είναι ψέματα αυτά που μου είπε η Κυριακή», κατέθεσε.
Συγγενείς: Δεν ντρέπεστε…
Ακολούθως η μητέρα του δράστη είπε: «…Ο γιος μου είχε δει την Κυριακή να φεύγει με κάποιον άλλο σε ένα ξενοδοχείο στο Πειραιά, αυτό του στοίχισε πολύ γιατί ήταν πολύ καλά μεταξύ τους τότε. Είχε πάρει όλους και τους είπε. Ας έρθουν να πουν ότι δεν τους κάλεσε. Της είπε να ξεκόψουν, τρεις μήνες ήταν χώρια, της έγραψε γράμμα. Τον απάτησε».
Στο σημείο αυτό οι συνήγοροι προς υποστήριξη της κατηγορίας ζήτησαν να συλληφθεί η μάρτυρας και έκανε λόγο για προσβολή νεκρού. Ζήτησε μάλιστα να κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία.
Μάρτυρας: Αυτά αναφέρονται μέσα στο γράμμα.
Μητέρα Κυριακής: Ντροπή σου…
Εν τέλει μετά από τη διακοπή η δίκη συνεχίστηκε με ερωτήσεις της εισαγγελέα στη μητέρα του δράστη.
Εισαγγελέας: Θέλω να μου απαντήσετε γιατί από το 2023 που γιος σας είχε ψυχολογικά προβλήματα μέχρι και την ημέρα της δολοφονίας δεν είχε επιδείξει άλλη παρεκκλίνουσα συμπεριφορά; Βία σε εσάς για παράδειγμα; Γιατί μαχαίρωσε πέντε φορές τη Κυριακή;
Μάρτυρας: Το 2023 με όλα αυτά τα προβλήματα που είχε….
Εισαγγελέας: Αυτό που σας ρωτώ είναι γιατί δεν τη μαχαίρωσε το 2022 που μας είπατε ότι την είδε με τον εραστή της να πηγαίνει στο ξενοδοχείο;
Μάρτυρας: Δεν ήταν γυναικοκτόνος κυρία εισαγγελέα. Το 2023 είχε ξεφύγει εντελώς το βεβαιώνουν οι γιατροί…
Εισαγγελέας: Τότε γιατί δεν την σκότωσε το 2023; Μας λέτε ότι είχε 19 χρόνια σχιζοφρένεια μανιοκατάθλιψη. Γιατί δεν είχε χτυπήσει κάποιον άλλον;
Μάρτυρας: Με είχε σπρώξει .. Ήταν μια φορά μεθυσμένος και ήθελε τα κλειδιά του αυτοκινήτου…
Εισαγγελέας: Είπατε ότι η Κυριακή έπινε. Πώς θέλατε να την κάνετε νύφη σας όπως καταλάβαμε…
Μάρτυρας: Δεν είπα ότι ήταν αλκοολική. Είπα πως αυτά τα παιδιά δεν έπρεπε να είναι μαζί, το κορίτσι έκανε ότι μπορούσε για το γιο μου.
Εισαγγελέας: Πως γνωρίζατε ότι η Κυριακή δεν είχε συναισθηματική επαφή με τους γονείς της;
Μάρτυρας: Από την ίδια.
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 10 Ιουλίου.
Έντονη ήταν η κατάθεση του πατριού της Κυριακής Γρίβα, ο οποίος περιέγραψε με συναισθηματικά φορτισμένο τρόπο τη διαδρομή της σχέσης της 28χρονης με τον κατηγορούμενο για τη δολοφονία της, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων.
Γνωρίζοντας την Κυριακή από παιδί, την περιέγραψε ως μια κοπέλα με ήθος και ταλέντο. Όπως είπε, «ήταν εξαιρετική στη ζωγραφική, μορφωμένη, εργατική, δοτική… ένα παιδί που ήθελε να δίνει». Το πρώτο της αγόρι, γύρω στα 22 της, το χαρακτήρισε «καλό παιδί, από καλή οικογένεια», αλλά η σχέση δεν κράτησε πολύ. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκίνησε, σύμφωνα με τον ίδιο, όταν μπήκε στη ζωή της ο κατηγορούμενος.
Από την πρώτη επαφή, η εικόνα του συντρόφου της του προκάλεσε ανησυχία. «Το βλέμμα του, τα τατουάζ, όλη η παρουσία του μου φαινόταν λάθος», είπε χαρακτηριστικά. Παρότι εξέφρασε τις ενστάσεις του στην Κυριακή, εκείνη δεν ήθελε να ακούσει. «Ήταν τυφλά ερωτευμένη. Δεν άκουγε τίποτα. Αυτός ήταν χειριστικός από την αρχή».
Στην πορεία της σχέσης τους, όπως περιέγραψε, ο κατηγορούμενος δεν εργαζόταν ουσιαστικά ποτέ. Εμφανιζόταν με καινούρια τατουάζ και κοσμήματα, αλλά απέφευγε κάθε μορφή εργασίας. «Μας έφερνε κάτι ρίγανες για να δείξει ότι κάνει κάτι. Όταν τη ρωτούσαμε, δεν ήθελε κουβέντα. Ήταν ερωτευμένη και προσπαθούσε να τον στηρίξει. Εκείνος απλώς εκμεταλλευόταν την καλοσύνη της».
Αν και δεν είχαν εικόνα συστηματικής κακοποίησης, υπήρχαν εντάσεις. Όταν η Κυριακή έφευγε από το κοινό τους σπίτι και γύριζε στο πατρικό της, τότε μόνο μάθαιναν για κάποιους καβγάδες. «Δεν είμαι ειδικός, αλλά μπορώ να καταλάβω πότε κάποιος έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν μου φάνηκε ποτέ να παίρνει ουσίες ή να έχει ψυχιατρικά θέματα. Ίσα ίσα – ήταν εξωστρεφής, χαμογελαστός, ευγενικός. Έπαιζε καλά τον ρόλο του».
Όταν εκείνη αποφάσισε να απομακρυνθεί και να επιστρέψει στην οικογένεια, όλοι ένιωσαν ανακούφιση. Ξεκίνησαν ξανά σχέδια για το μέλλον της, μέχρι που, όπως είπε ο πατριός της, «τον ξαναδέχτηκε στη ζωή της και όλα πάγωσαν». Ανάμεσά τους και η ευκαιρία να φοιτήσει στην Καλών Τεχνών.
Σχετικά με τα οικονομικά τους, ο μάρτυρας εξήγησε ότι η Κυριακή συντηρούσε τη σχέση δουλεύοντας αρχικά σε παιδότοπο. «Αυτός τη ζήλευε και την έπεισε να φύγει. Μετά δούλευε σε συνεργείο καθαρισμού από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο ίδιος δεν έκανε τίποτα. Έπαιρνε επιδόματα. Του έλεγα “πήγαινε για δουλειά” και απαντούσε: “Για 600 ευρώ; Παίρνω τα ίδια από το σπίτι και τα επιδόματα”. Προσπαθούσε να πάρει ψυχιατρική σύνταξη».
Το δικαστήριο στάθηκε σε αυτό: «Πώς θα έπαιρνε ψυχιατρική σύνταξη χωρίς διάγνωση;» ρώτησε πρόεδρος. «Πήγαινε σε νοσοκομεία, αλλά τον έδιωχναν. Δεν τον κρατούσαν. Δεν είχε τίποτα. Απλώς ήθελε να το εκμεταλλευτεί γιατί ήξερε ότι είναι ισόβια», απάντησε ο πατριός.
Με έμφαση τόνισε ότι ο κατηγορούμενος όχι μόνο δεν έδειχνε να πάσχει από κάτι, αλλά είχε και ενεργό τρόπο ζωής: «Καταδύσεις, κυνήγι, κολύμπι. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι δεν ήταν στα καλά του».
Ο μάρτυρας κατέληξε καταγγέλλοντας τον κατηγορούμενο ότι προσπαθούσε να εξασφαλίσει το δικό του εισόδημα μέσω της Κυριακής, φτάνοντας στο σημείο να δημοσιεύσει και αγγελία γάμου. «Ήθελε να την έχει απόλυτα υπό τον έλεγχό του.
Της έπαιρνε τα λεφτά, και εκείνη πήγαινε και ζητούσε βοήθεια από τη μάνα της. Ένας αλήτης. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Είχε τυφλωθεί».
Τέλος, για τη σχέση της Κυριακής με τον βιολογικό της πατέρα, ανέφερε ότι δεν είχε σαφή εικόνα. «Έμενε μακριά, κι επειδή η διαδρομή με ταξί κόστιζε πολύ, δεν είχαν συχνή επαφή».
Η ανάγκη να αναχαιτιστεί το κύμα των παράνομων μεταναστών που σαρώνει στα νότια θαλάσσια σύνορα της χώρας και αποβιβάζεται στην Κρήτη, αποκτά κρίσιμη σημασία.
Δεν αρκεί η αποστολή 2+1 πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού (από τα οποία μόνο ένα, μία φρεγάτα κλάσης “S” βρίσκεται στην θέση της). Απαιτείται η προωθημένη αναχαίτισή τους πριν καν φτάσουν στα εθνικά χωρικά ύδατα, στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Και εν ανάγκη η προώθηση των ελληνικών δυνάμεων σε περιοχές εντός της -θεωρητικής- λιβυκής αρμοδιότητας για να μπορέσει να υπάρξει αποτροπή επανακατάκτησης, χωρίς καν να χρησιμοποιηθούν όπλα, της Κρήτης από τους απογόνους των Σαρακηνών (όσοι ξέρουν ιστορία αντιλαμβάνονται τι λέμε).
Αεροναυτικές, ακόμα και χερσαίες δυνάμεις πρέπει να απλωθούν ακόμα και στο έδαφος της Λιβύης (όχι φυσικά σε μόνιμη βάση αλλά να έχουν την δυνατότητα να κάνουν επιδρομές στα σημεία συγκέντρωσης των παράνομων εισβολέων και να κάνουν push back πριν καν εισέλθουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Δεν μπορούν τα πλωτά μέσα του κράτους, Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού να κάνουν «διασώσεις», ούτε μπορεί να χαρακτηρίζονται «διασώσεις» η συστηματική ενθάρρυνση της μετεγκατάστασης πληθυσμών από την Αφρική και την Ασία στο ελληνικό έδαφος.
Το πως αποτρέπουν την μετακίνηση από την Γαλλία στην Βρετανία οι γαλλικές δυνάμεις ασφαλείας είναι χαρακτηριστικές: Τους καταστρέφουν τα πλωτά και μετά τους οδηγούν στην φυλακή!
Τα ίδια κάνει και η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ισπανία κλπ. Χρησιμοποιούν πλέον ακόμα και βία για να αποτρέψουν την επιδείνωση της αλλοίωσής τους οι δύο τελευταίες.
Ή θα υπερασπιστούμε την χώρα με ουσιαστικά μέσα ή θα πρέπει να αλλάξουμε χώρα.
Οι 1300 παράνομοι που έχουν μπει σε δύο ημέρες και οι περίπου 50.000 που περιμένουν στην λιβυκή ακτή για να περάσουν, αρκούν για να «καταληφθεί» η Κρήτη σε λίγους μήνες.
Είναι άνδρες ηλικίας 18-35 ετών και δεν υπάρχει ούτε μία γυναίκα ή παιδί μεταξύ τους.
Είναι ένα καμουφλαρισμένο εκστρατευτικό σώμα που προστατεύεται από κάποιες συνθήκες που έχουν υπογράψει ήσσονος πατριωτισμού άτομα που δυστυχώς βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης (με την ψήφο των Ελλήνων για να μην ξεχνιόμαστε) τα τελευταία 30 χρόνια και αυτό οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στην εξαφάνιση του ελληνικού έθνους και την εκ των έσω υπονόμευση της άμυνα της χώρας.
Αυτή την στιγμή το 25% των κατοίκων της χώρας των 9,5 εκατ. ανθρώπων δεν είναι Έλληνες εις το γένος. Το 2050, σε λίγα χρόνια από σήμερα, δηλαδή, θα είναι το 40% και η χώρα θα έχει ουσιαστικά πέσει. Αν δεν δράσει ενεργητικά ΤΩΡΑ, αύριο θα είναι αργά…
Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως η υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) και της τουρκικής ΤΡΑΟ για υπεράκτιες έρευνες — ως αντίδραση στη δημοσίευση από την Ε.Ε. της ελληνικής διεθνούς πρόσκλησης για έρευνες νότια της Κρήτης — σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές προς την Κρήτη και την έντονη διπλωματική κινητικότητα της Ελλάδας στην Ε.Ε., έχουν αναζωπυρώσει τη διπλωματική ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη.
Για να κατανοηθεί όμως το σημερινό αδιέξοδο, αξίζει να επισημανθεί, ότι πριν την πτώση του Καντάφι, η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να συνάψει συμφωνία ΑΟΖ με τη Λιβύη, καθώς το 2010 υπήρξε θετικό κλίμα στις διμερείς διαβουλεύσεις. Ωστόσο, η συμφωνία δεν προχώρησε και η ευκαιρία χάθηκε.
Λίγους μήνες αργότερα, η κατάσταση στη χώρα μεταβλήθηκε δραματικά: η Λιβύη, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι το 2011, εισήλθε σε μια παρατεταμένη περίοδο αστάθειας και σταδιακής κατάρρευσης των κρατικών δομών, καταλήγοντας να αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχημένου κράτους (failed state).
Συγκεκριμένα, η χώρα έως σήμερα παρουσιάζει σοβαρή θεσμική διάβρωση, έλλειψη κεντρικού ελέγχου σε μεγάλο μέρος της επικράτειας και συνεχιζόμενες εμφύλιες συγκρούσεις. Στη σύγκρουση εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα διεθνείς δρώντες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Ιταλία, η Γαλλία και τα ΗΑΕ, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να αναζητά μια συνεκτική στρατηγική για τη Λιβύη.
Από το 2014, η χώρα ουσιαστικά διχοτομήθηκε, με δύο ανταγωνιστικά κέντρα εξουσίας: την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) στην Τρίπολη και τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στην Ανατολική Λιβύη.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο και ταχέως εξελισσόμενο τοπίο, η Ελλάδα – παρά τα άμεσα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο – παρέμεινε ουσιαστικά απούσα.
Από το 2011 έως το 2019, δεν αναπτύχθηκε καμία ουσιαστική στρατηγική εμπλοκής με τις αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη. Η ελληνική πρεσβεία στην Τρίπολη από το 2011 υπολειτουργούσε και τον Ιούλιο του 2014 έκλεισε οριστικά χωρίς να υπάρξει καμία πολιτική πρωτοβουλία για επιστροφή ή αναβάθμιση της ελληνικής παρουσίας.
Αντίθετα, άλλες δυνάμεις όπως η Τουρκία αξιοποίησαν επιδέξια το κενό εξουσίας και τις ανάγκες της κυβέρνησης της Τρίπολης για στρατιωτική στήριξη, εξασφαλίζοντας τον Νοέμβριο του 2019 την υπογραφή του λεγόμενου Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου, όπου λειτουργεί ως στρατηγικό εργαλείο για την εδραίωση της τουρκικής παρουσίας στη Δυτική Λιβύη. Η Άγκυρα επιπλέον, εγκατέστησε στρατιωτικές βάσεις, ανέπτυξε κρίσιμες υποδομές ελέγχου των παράκτιων περιοχών και ενίσχυσε τη γεωοικονομική της επιρροή μέσω έργων ανοικοδόμησης και επενδύσεων.
Τελικά, όσοι σήμερα ασκούν ανέξοδη και εκ των υστέρων κριτική στη στρατηγική της Ελλάδας στη Λιβύη (χωρίς επίγνωση της πολυπλοκότητας του πεδίου και χωρίς επαρκή κατανόηση των επιχειρησιακών και γεωπολιτικών παραμέτρων της κρίσης), οφείλουν να απαντήσουν στα εξής κρίσιμα ερωτήματα:
Πριν προβούν σε εύκολες καταγγελίες, μήπως θα όφειλαν πρώτα να αναλογιστούν τις συνέπειες της δικής τους στρατηγικής αδράνειας και να λογοδοτήσουν γι’ αυτήν;
Παρά το γεγονός, ότι από το 2019 έχει ξεκινήσει μια σημαντική προσπάθεια αναβάθμισης και εδραίωσης της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, οφείλω να ομολογήσω, ότι στη διαχείριση του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου υπήρξαν λανθασμένοι χειρισμοί, όπως πρόσφατα παραδέχτηκε και ο Υπουργός Υγείας, κ. Άδωνης Γεωργιάδης.
Ωστόσο, παρά τους ατυχείς χειρισμούς του παρελθόντος, η Ελλάδα έχει θέσει σε εφαρμογή μια μεθοδική και επίπονη προσπάθεια για την ουσιαστική αναβάθμιση της παρουσίας και της επιρροής της στη Λιβύη, με στόχο τη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων και την προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή.
Συγκεκριμένα, η ελληνική διπλωματία αποκατέστησε και εδραίωσε σχέσεις με την αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης, διατηρώντας ταυτόχρονα διαύλους επικοινωνίας με τους ηγέτες της Ανατολικής Λιβύης.
Παράλληλα, η Ελλάδα ενίσχυσε την παρουσία της σε ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το NATO για την προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.
Η Ελλάδα αρνήθηκε με συνέπεια να νομιμοποιήσει το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, τόσο μέσω αυστηρών διπλωματικών διαβημάτων όσο και με συντονισμένες παρεμβάσεις σε επίπεδο Ε.Ε., προς συμμάχους όπως η Ιταλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Την ίδια στιγμή, καλλιέργησε στοχευμένα ένα πλέγμα στρατηγικών συμμαχιών με χώρες-κλειδιά της Ανατολικής Μεσογείου και του Αραβικού Κόσμου, όπως η Αίγυπτος, η Γαλλία, τα Εμιράτα και η Κυπριακή Δημοκρατία.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιχείρηση ΕΙΡΗΝΗ, η οποία στοχεύει στην εφαρμογή του εμπάργκο όπλων και στην αποτροπή παράνομων μεταφορών στη Λιβύη, καθώς και η εκπαίδευση στελεχών του Λιμενικού Σώματος για την ενίσχυση της επιτήρησης των λιβυκών ακτών, αποδεικνύουν τη δέσμευση της Ελλάδας για ενεργό εμπλοκή και διαρκή υποστήριξη της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον, η παρέμβαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οδήγησε στην εξασφάλιση ρητής αναφοράς στα Συμπεράσματα για τη Λιβύη, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή στήριξη στις ελληνικές θέσεις και προωθώντας μια πιο συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική στην περιοχή.
Τέλος, η Ελλάδα πέτυχε την αποτροπή της υλοποίησης παράνομων τουρκικών γεωτρήσεων στη θαλάσσια περιοχή της Λιβύης, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής της απέναντι σε προκλήσεις που απειλούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο και απρόβλεπτο περιβάλλον, καθίσταται αναγκαίο να προχωρήσουμε σε ορισμένες επισημάνσεις που ανταποκρίνονται στις πρόσφατες εξελίξεις. Ταυτόχρονα, μπορούν να φανούν χρήσιμες τόσο σε όσους ασχολούνται με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής, όσο και σε εκείνους που επιμένουν να την αναλύουν με όρους περασμένων δεκαετιών.
1η Επισήμανση: Η Λιβύη δεν μπορεί να αναλύεται χωρίς την Τουρκία, διότι έχει μετατραπεί σε στρατηγικό προτεκτοράτο της.
Όταν εξετάζουμε τις Ελληνο-Λιβυκές σχέσεις, δεν μπορούμε να παρακάμπτουμε τον καταλυτικό ρόλο της Τουρκίας. Η Λιβύη, ιδίως υπό την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Τρίπολης, λειτουργεί de facto ως προτεκτοράτο της Άγκυρας. Δεν πρόκειται απλώς για μια διπλωματική επιρροή ή στρατιωτική συνεργασία, αλλά για μια δομική σχέση εξάρτησης: πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής.
Το βασικό στρατηγικό σφάλμα πολλών αναλυτών και σημαντικού τμήματος της ελληνικής αντιπολίτευσης είναι ότι προσεγγίζουν τη Λιβύη με αναλυτικά εργαλεία που αντιστοιχούν σε ένα συγκροτημένο, ενιαίο και θεσμικά σταθερό κράτος.
Όμως η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη. Η Λιβύη παραμένει ένα μετα-εμφυλιακό, διαιρεμένο μόρφωμα με δύο αντίπαλες εξουσίες (Τρίπολη και Βεγγάζη), δεκάδες ένοπλες πολιτοφυλακές και ισχυρές παρεμβάσεις τρίτων χωρών.
Σε αυτό το ρευστό τοπίο, η Ελλάδα δεν καλείται απλώς να διαχειριστεί μια παραδοσιακή διπλωματική σχέση, αλλά να αντιμετωπίσει την Τουρκία ως θεσμικό εγγυητή της Λιβυκής κυβέρνησης.
2η Επισήμανση: Η τουρκική επιθετικότητα δεν είναι ένδειξη ελληνικής αδυναμίας, αλλά απόδειξη ότι η στρατηγική μας πιέζει τα τετελεσμένα της Άγκυρας.
Η τελευταία αναζωπύρωση της έντασης στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα των ενοχλήσεων που προκαλεί στην Τουρκία η ενεργητική και στοχευμένη ελληνική στρατηγική.
Η ανακήρυξη του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού, η ανακοίνωση θαλάσσιων πάρκων σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας, καθώς και η παρεμπόδιση της συμμετοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα, συνιστούν πολιτικές κινήσεις με πραγματικό αντίκτυπο.
Η Άγκυρα, που έχει συνηθίσει να λειτουργεί με το δόγμα της τετελεσμένης προβολής ισχύος, αντιδρά ακριβώς επειδή βλέπει ότι η Ελλάδα πλέον δεν περιορίζεται στην αντίδραση, αλλά διαμορφώνει θετικό στρατηγικό αποτύπωμα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
3η Επισήμανση: Η Ελλάδα επιλέγει τη διπλωματία και τη νομιμότητα, ενώ η Τουρκία την μονομερή στρατιωτική επέκταση.
Σε αντίθεση με την Άγκυρα, που ακολουθεί μονομερείς στρατιωτικές πρωτοβουλίες με στόχο την προβολή ισχύος και τη διεύρυνση των τετελεσμένων στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα λειτουργεί ως θεσμικός σταθεροποιητής και φωνή της διεθνούς νομιμότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, εμμένοντας στην προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της διεθνούς νομιμότητας.
Η Αθήνα στηρίζει τον διάλογο και τις δημοκρατικές διαδικασίες στη Λιβύη, προωθώντας τη διεξαγωγή εκλογών και την πολιτική συμφωνία που θα οδηγήσουν σε βιώσιμη λύση ειρήνευσης.
Τι θα προτιμούσαν λοιπόν, οι επικριτές της «σημερινής» ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;
Να στείλει η Ελλάδα στρατό στη Λιβύη και να εμπλακεί σε μια πολεμική αντιπαράθεση προκειμένου να αποκτήσει επιρροή; ή να συνεχίσει να επιμένει στον θεσμικό της ρόλο ως δύναμη ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή, ζητώντας κατάπαυση του πυρός, σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και προώθηση της ειρήνευσης στη χώρα;
4η Επισήμανση: Η Μεταστροφή Χαφτάρ ως Έκφραση Ψυχρού Ρεαλισμού και Αναπροσαρμογής Ισορροπιών.
Η πρόσφατη μεταστροφή του Χαλίφα Χαφτάρ απέναντι στην Τουρκία δεν σηματοδοτεί αλλαγή πολιτικής, αλλά εκφράζει ψυχρό γεωπολιτικό ρεαλισμό. Αναγνωρίζοντας τη νέα ισορροπία στη Λιβύη, επιδιώκει να διαχειριστεί την τουρκική παρουσία, που έχει εδραιωθεί στρατιωτικά και πολιτικά στη Δυτική Λιβύη, ως μέσο διατήρησης του ελέγχου στα ανατολικά και διεθνούς νομιμοποίησης.
Ειδικότερα, ο Χαφτάρ επιχειρεί να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ και να αναδείξει τον ρόλο του ως κρίσιμου παράγοντα στην αναζήτηση πολιτικής λύσης.
Αυτή η προσέγγιση δεν είναι παρά ένα εργαλείο επιβίωσης, που στοχεύει στη διατήρηση του status quo στα ανατολικά εδάφη, υπό τον έλεγχό του και στη διεθνή νομιμοποίηση του ρόλου του, ώστε να συμμετάσχει ισότιμα σε μελλοντικούς πολιτικούς συμβιβασμούς.
Ο Χαφτάρ ζήτησε στρατιωτική στήριξη από την Ελλάδα, η οποία δεν του παρασχέθηκε, γεγονός που πιθανόν τον ώθησε προς την Τουρκία. Παράλληλα, αναζήτησε διπλωματική και οικονομική στήριξη από άλλες χώρες, για να ενισχύσει το διαπραγματευτικό του κεφάλαιο και να εξισορροπήσει την τουρκική επιρροή στη Λιβύη.
5η Επισήμανση: Το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο είναι Νομικά Άκυρο και Πολιτικά Ανύπαρκτο.
Δεν θα πρέπει να αποδίδεται υπερβολική στρατηγική σημασία στο λεγόμενο Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, καθώς πρόκειται για νομικά άκυρη και θεσμικά έκπτωτη συμφωνία, χωρίς δεσμευτική ισχύ για τη διεθνή κοινότητα ή το ίδιο το λιβυκό κράτος.
Υπογράφηκε το 2019 από μια προσωρινή και αμφισβητούμενης νομιμοποίησης κυβέρνηση (GNA), η οποία είχε εντολή μόνο για τη διοργάνωση εκλογών και όχι για σύναψη συμφωνιών κυριαρχικού χαρακτήρα.
Δεν εγκρίθηκε ποτέ από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης που αποτελεί το μόνο εκλεγμένο και αναγνωρισμένο κοινοβουλευτικό σώμα της χώρας. Αντιθέτως, η Βουλή το χαρακτήρισε άκυρο και αντισυνταγματικό.
Ωστόσο, ακόμη και αν η Βουλή αποφασίσει εκ των υστέρων να το επικυρώσει, δεν διαθέτει τη θεσμική δικαιοδοσία να επικυρώσει διεθνείς συμφωνίες κυριαρχικού χαρακτήρα, καθώς η Λιβύη τελεί υπό ειδικό μεταβατικό καθεστώς, όπως αυτό έχει οριστεί από τη Συμφωνία του Σουχάιρατ (Skhirat Agreement), (βλέπε τη Συμφωνία εδώ: https://unsmil.unmissions.org/sites/default/files/Libyan%20Political%20Agreement%20-%20ENG%20.pdf ), καθώς και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ (βλέπε: https://www.securitycouncilreport.org/un_documents_type/security-council-resolutions/?cbtype=libya&ctype=Libya&utm_source=chatgpt.com ). Η συμφωνία αυτή, που υπεγράφη το 2015 υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, προβλέπει την ίδρυση προσωρινής κυβέρνησης με περιορισμένη εντολή και αυστηρά καθορισμένες αρμοδιότητες (κυρίως τη διοργάνωση εκλογών και τη διαχείριση της μετάβασης προς σταθερότητα). Δεν προβλέπει δυνατότητα σύναψης δεσμευτικών διεθνών συμφωνιών σε θέματα στρατηγικής πολιτικής και κυριαρχίας, εκτός εάν υπάρχει ευρύτατη εθνική συναίνεση και πλήρης θεσμική νομιμοποίηση.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά την 163η Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου, που έλαβε χώρα στο Κάϊρο την Τετάρτη 23 Απριλίου 2025, οι συμμετέχοντες επανέλαβαν ρητά ότι η Συμφωνία του Σουχάιρατ παραμένει το γενικό πλαίσιο πολιτικής επίλυσης της κρίσης στη Λιβύη, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τις αποφάσεις της Διάσκεψης του Βερολίνου και της Συνόδου του Παρισιού (βλέπε: https://libyareview.com/55046/arab-foreign-ministers-reaffirm-support-for-libyan-political-deal/ ).
Συνεπώς, κάθε πράξη που παραβιάζει αυτό το θεσμικό πλαίσιο, όπως το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, στερείται νομιμοποίησης και θεσμικής ισχύος.
Πέραν της θεσμικής του ανυπαρξίας, το μνημόνιο αντιβαίνει στις αρχές του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS) και συνιστά προϊόν εξωτερικής επιβολής και εξάρτησης. Δεν είναι αποτέλεσμα κυρίαρχης εθνικής βούλησης γι’ αυτό, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως θεσμικό τετελεσμένο.
Μετά την παράθεση και εκτενή ανάλυση των ανωτέρω επισημάνσεων, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για την Ελλάδα να χαράξει μια συνεκτική και πολυδιάστατη στρατηγική επαναπροσέγγισης με τη Λιβύη.
Συγκεκριμένα, η ελληνική στρατηγική επαναπροσέγγισης της Λιβύης πρέπει να βασιστεί σε θεσμικό σεβασμό, διαφάνεια και κοινά συμφέροντα, ώστε να συμβάλει στη σταθερότητα και τη συνεργασία στην περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να καταθέσω τις εξής προτάσεις:
Ολοκληρώνοντας την ανωτέρω ανάλυση, θα πρέπει να επισημανθεί, ότι η μεταστροφή της ελληνικής πολιτικής προς τη Λιβύη μετά το 2019 κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει να κινείται ως θεσμικός σταθεροποιητής στην Ανατολική Μεσόγειο, με ρεαλισμό, συμμαχίες και στρατηγική υπομονή, ώστε να ενισχύσει τη διεθνή της θέση και να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής.
Αναφέρουν χαρακτηριστικά πως όποιος διαφωνεί, περιθωριοποιείται, όποιος εκφράζει δημόσια άποψη στοχοποιείται, η πολιτική συζήτηση ποινικοποιείται και εξισώνεται με «υπονόμευση», ενώ οι δημοκρατικοί θεσμοί του Κινήματος εργαλειοποιούνται για την εξυπηρέτηση στενών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων.
«Η λειτουργία του Κινήματος έχει υποταχθεί σε μια εσωκομματική φράξια που επιβάλλει αποφάσεις, φιμώνει τη διαφορετική άποψη και αποκλείει πρόσωπα», σημειώνουν χαρακτηριστικά τα 31 πρώην μέλη.
Με την παρούσα δήλωση, εμείς – μέλη και στελέχη του Κινήματος Δημοκρατίας – ανακοινώνουμε την οριστική μας αποχώρηση, όχι ως πράξη παραίτησης, αλλά ως στάση αξιοπρέπειας, ευθύνης και αντίστασης απέναντι σε μια πολιτική εκτροπή που δεν μπορούμε να ανεχτούμε.
Η συμμετοχή μας στο Κίνημα ήταν μια συνειδητή επιλογή, θεμελιωμένη σε αρχές: τη δημοκρατία, την ισοτιμία, τη συλλογικότητα, την ελευθερία του λόγου και το πολιτικό ήθος. Στην πορεία, όμως, γίναμε μάρτυρες μιας βαθμιαίας, αλλά συστηματικής απομάκρυνσης από τις ιδρυτικές του αξίες. Αυτό που κάποτε φαινόταν ως ένα ανοιχτό, πειραματικό, συμμετοχικό εγχείρημα, έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό συγκεντρωτισμού, ελέγχου και πειθαρχίας.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Εκτελεστικού Γραφείου δεν αποτελεί απλώς ένα οργανωτικό κείμενο, αλλά μια ολοκληρωτική πολιτική διακήρυξη, ενδεικτική μιας καθεστωτικής νοοτροπίας που δεν μπορούμε να ανεχθούμε, πολλώ δε μάλλον να συνυπηρετήσουμε. Πίσω από τις κούφιες αναφορές στη «συμπεριληπτικότητα» και το «δημοκρατικό ήθος», υποκρύπτεται μια αυταρχική προσέγγιση:
Η λειτουργία του Κινήματος έχει υποταχθεί σε μια εσωκομματική φράξια που επιβάλλει αποφάσεις, φιμώνει τη διαφορετική άποψη και αποκλείει πρόσωπα, ενώ η ηγεσία – αντί να λειτουργήσει ως εγγυητής των δημοκρατικών διαδικασιών – προσφέρει πολιτική κάλυψη σε αυτήν τη διάβρωση. Με τη σιωπηρή, και συχνά ενεργή ανοχή του Προέδρου, το Κίνημα έχει καταστεί μια κλειστή και αυταρχική δομή, όπου η συλλογικότητα αντικαταστάθηκε από μηχανισμούς και η πολιτική αξιοπρέπεια από τη συμμόρφωση στον «κομματικό σχεδιασμό».
Δεν αποδεχόμαστε ότι η διαφωνία συνιστά αντικομματική στάση. Δεν αποδεχόμαστε ότι η συντροφικότητα σημαίνει σιωπή και ευθυγράμμιση με τις αυθαιρεσίες. Δεν αποδεχόμαστε ότι η πολιτική αλαζονεία επιβραβεύεται και οι κακοποιητικές συμπεριφορές βαφτίζονται «συντροφικές». Αν αυτό είναι το νέο πρότυπο «ενότητας», δεν μας αφορά.
Αποχωρούμε, γιατί το όραμα που μας ενέπνευσε ακυρώθηκε από την ίδια την ηγεσία. Δεν ήρθαμε για να υπηρετήσουμε ένα φραξιονικό κόμμα, αλλά για να συμμετέχουμε σε ένα συλλογικό σχέδιο κοινωνικής ανατροπής. Δεν θα παρέχουμε άλλοθι στον εκφυλισμό, ούτε θα καταστούμε συνένοχοι με τη σιωπή μας.
Φεύγουμε ενωμένοι, όχι απογοητευμένοι αλλά αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια πραγματική δημοκρατία – όχι με διακηρύξεις, αλλά με πράξεις. Μια δημοκρατία που δεν τιτλοφορείται, αλλά ασκείται καθημερινά: με διαφάνεια, ελευθερία, σεβασμό, πολυφωνία και ανοιχτό διάλογο.
Αυτά που ζήσαμε, μας δίδαξαν πολλά. Κρατάμε τις σχέσεις, τις αγωνίες, τις κοινές διαδρομές , τον κοινό στόχο και συνεχίζουμε αταλάντευτα να αγωνιζόμαστε για μια πραγματική δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή . Εκεί όπου η λέξη Δημοκρατία δεν είναι απλώς επωνυμία, αλλά πράξη. Η σιωπή είναι συνενοχή. Εμείς επιλέγουμε να μιλήσουμε.
Αποχωρούμε – και συνεχίζουμε.
Την δήλωση αποχώρησης συνυπογράφουν οι:
1. ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ - ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
2. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
3. ΔΗΜΟΥ ΦΩΤΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
4. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
5. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
6. ΖΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
7. ΘΗΒΑΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ – ΜΕΛΟΣ 6ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
8. ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΥ ΑΘΗΝΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
9. ΚΟΛΤΣΙΑ ΒΕΡΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
10. ΚΡΕΜΜΥΔΑ ΜΑΡΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
11. ΛΑΜΠΡΟΥ ΑΛΙΚΗ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
12. ΛΑΠΑΡΙΔΟΥ ΕΦΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ & ΥΠ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
13. ΜΑΝΔΕΛΕΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
14. ΜΠΑΤΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
15. ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
16. ΜΥΛΩΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
17. ΝΙΚΟΛΟΥΤΣΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
18. ΝΙΚΟΛΟΥΤΣΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
19. ΞΑΝΘΗ ΓΚΟΓΚΟΥ – ΜΕΛΟΣ 2ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
20. ΠΑΝΑΓΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΡΟΔΟΥ
21. ΠΑΝΤΟΥΛΑ ΜΑΡΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
22. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΦΛΩΡΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
23. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΡΩΠΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
24. ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
25. ΠΕΤΣΑΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 4Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
26. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΟΞΑΚΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΑΝΑΠΛ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
27. ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
28. ΣΤΡΕΖΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ – ΑΝΑΠΛ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
29. ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
30. ΦΩΤΕΙΝΑΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
31. ΧΑΡΒΑΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ & ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΑΝΑΠΛ. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
Πηγή: efsyn.gr