Του Νίκου Ιγγλέση
Οι Τούρκοι φίλοι μας, όπως τους αποκάλεσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης, «μας την έπεσαν πάλι». Χωροθέτησαν θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στην αυθαίρετα ανακηρυχθείσα υφαλοκρηπίδα τους, με βάση το αφήγημα της Γαλάζιας Πατρίδας.
Διέγραψαν, για μια ακόμη φορά, το μονομερές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν.μ. και να ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της. Η ελληνική κυβέρνηση από φόβο, ανικανότητα και ενδοτισμό δεν έχει τολμήσει να κάνει, μέχρι σήμερα, ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Στην πλειοψηφία τους, οι εγχώριοι δημοσιογράφοι και αναλυτές των συστημικών μέσων ενημέρωσης εκτίμησαν ότι πρόκειται για την τουρκική απάντηση στα ελληνικά θαλάσσια πάρκα σε Ιόνιο και Αιγαίο, που ανακοινώθηκαν προ ημερών και για ανακοίνωση προς εσωτερική κατανάλωση. Ανοησίες και παραπληροφόρηση, ως συνήθως, πάνω σ’ ένα θέμα καίριας γεωστρατηγικής σημασίας.
Η Ελλάδα χωροθέτησε το θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου εντός των χωρικών υδάτων της των 6 ν.μ. και η Τουρκία τα δικά της, σε διεθνή ύδατα που αποτελούν αναμφισβήτητα ελληνική ΑΟΖ αφ’ ης κηρυχθεί. Θαλάσσια πάρκα δεν μπορούν να χωροθετηθούν από ένα κράτος σε ύδατα στα οποία δεν έχει κυριαρχία (χωρικά ύδατα) ή κυριαρχικά δικαιώματα (ΑΟΖ). Στην υφαλοκρηπίδα δεν υφίστανται κυριαρχικά δικαιώματα παρά μόνο για το βυθό της θάλασσας, τα ύδατα πάνω απ’ αυτήν είναι διεθνή.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) είναι νομική έννοια και δεν υφίσταται παρά μόνο αν ανακηρυχθεί ή οριοθετηθεί σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα που είναι γεωλογικό μέγεθος και υφίσταται εξ’ υπαρχής (ad initio) και από το γεγονός αυτό καθαυτό (ipso facto) και απαιτεί μόνο οριοθέτηση. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS) που θέσπισε την ΑΟΖ.
Η Άγκυρα δε μιλάει ποτέ για ΑΟΖ γιατί θέλει να υποστηρίζει ότι όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας και άρα η όποια οριοθέτηση πρέπει να γίνει μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών, στο μέσον του Αιγαίου (25ος Μεσημβρινός).Τα ελληνικά νησιά, για την Τουρκία, δεν έχουν καμιά επήρεια – είναι σαν να μην υπάρχουν.
Διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα μιλούν για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, λες και μπορούν να κάνουν δύο οριοθετήσεις. Όμως, είτε υφαλοκρηπίδα θα οριοθετήσουν, δηλαδή το βυθό, είτε ΑΟΖ που περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα, αλλά και τη θάλασσα πάνω από αυτήν.
Ο τουρκικός χάρτης των θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο
Ο προκλητικός και αυθαίρετος χάρτης εμφανίζει ένα τουρκικό θαλάσσιο πάρκο μεταξύ των δυτικών ακτών της Λήμνου, των νοτίων ακτών της Σαμοθράκης και της Θάσου και των νοτιοανατολικών ακτών της χερσονήσου του Άθω. Ένα δεύτερο θαλάσσιο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των δυτικών ακτών της Λέσβου, νότια του Αγ. Ευστρατίου και των ανατολικών ακτών της Σκύρου. Ένα τρίτο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των δυτικών ακτών της Χίου – Ψαρών και των ανατολικών ακτών της Εύβοιας. Ένα τέταρτο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των ακτών Χίου και Σάμου που φθάνει μέχρι τις ανατολικές ακτές της Τήνου – Άνδρου (βλέπε χάρτη).
Αν η Ελλάδα είχε ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της τότε όλα τα εν λόγω τουρκικά θαλάσσια πάρκα δεν θα μπορούσαν να χωροθετηθούν γιατί θα βρισκόντουσαν σε θαλάσσια ζώνη (ΑΟΖ) ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και όχι σε διεθνή ύδατα όπως σήμερα.
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας η ΑΟΖ υφίσταται μόνο ως συνέχεια των χωρικών υδάτων. Δεν μπορεί, δηλαδή, ένα κράτος να διεκδικεί ΑΟΖ σε θάλασσα που δεν έχουν προβολή τα χωρικά ύδατά του ή περιβάλλεται από χωρικά ύδατα άλλου κράτους. Αυτό συμβαίνει στο Αιγαίο όπου το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της θάλασσας περιβάλλεται από ελληνικές ακτές, ηπειρωτικές και νησιωτικές και ελληνικά χωρικά ύδατα ανεξάρτητα του εύρους τους.
Η ΑΟΖ αυτή δεν χρειάζεται οριοθέτηση γιατί δεν υφίστανται αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές άλλου κράτους, περιβάλλεται μόνο από ελληνικές ακτές. Οριοθέτηση επιβάλλεται μόνο για τη στενή λωρίδα θάλασσας μεταξύ των ανατολικών ακτών των νησιών του Α. Αιγαίου και της τουρκικής ακτογραμμής που στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτεται από το εύρος των εκατέρωθεν χωρικών υδάτων. Η Τουρκία γνωρίζει αυτήν τη γεωγραφική υστέρησή της γι’ αυτό, εκτός των άλλων, διεκδικεί περίπου 153 νησιά, νησίδες και βράχους στο Αρχιπέλαγος τα οποία ισχυρίζεται ότι δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με Διεθνείς Συνθήκες.
Ο τουρκικός χάρτης των θαλάσσιων πάρκων στην Α. Μεσόγειο
Στην ανοιχτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου εμφανίζεται, επίσης προκλητικά και αυθαίρετα, ένα μεγάλο τουρκικό θαλάσσιο πάρκο από τις ανατολικές ακτές της Ρόδου μέχρι τον κόλπο της Αττάλειας. Για το Καστελλόριζο δεν αναγνωρίζεται καμιά επήρεια πέραν των χωρικών υδάτων των 6 ν.μ. Επίσης έχει χωροθετηθεί και ένα μικρότερο πάρκο νοτιοανατολικά της Ρόδου.
Στην πράξη η Τουρκία χωροθετεί τα θαλάσσια πάρκα για να επιβεβαιώσει τη διεκδικούμενη απ’ αυτήν υφαλοκρηπίδα, όπως την εμφανίζει στους χάρτες της Γαλάζιας Πατρίδας. Η Ελλάδα εκτός της ανακήρυξης της συνολικής ΑΟΖ θα έπρεπε να προχωρήσει στην οριοθέτησή της μ’ αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας με πλήρη επήρεια όλων των νησιών (Σύμπλεγμα Μεγίστης, Ρόδος κλπ). Θα πρόκειται για μια απόλυτα νόμιμη οριοθέτηση μεταξύ δύο κυρίαρχων, διεθνώς αναγνωρισμένων, κρατών. Οι ενδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν το έχουν τολμήσει, παρ’ ότι η Τουρκία υπέγραψε το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο το 2019 και από το 2011 έχει οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με την παράνομη οντότητα της κατεχόμενης Κύπρου, που δεν αναγνωρίζεται διεθνώς ως ανεξάρτητο κράτος.
Όσοι αφελείς πιστεύουν ότι τα θαλάσσια πάρκα γίνονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της θαλάσσιας πανίδας και χλωρίδας είναι μακριά νυχτωμένοι. Η χωροθέτση των θαλάσσιων πάρκων, τουλάχιστον στο ελληνοτουρκικό σύστημα, αποτελεί γεωστρατηγικό σχεδιασμό για τον περιορισμό της κυριαρχίας και την αφαίρεση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας προς επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων της Τουρκίας.
Υ.Γ. Μετά την ανακοίνωση των τουρκικών θαλάσσιων πάρκων το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Μετά την πρωτοβουλία της Ελλάδας για την καθιέρωση Εθνικών Θαλασσίων Πάρκων στο Ιόνιο και στο Αιγαίο Πέλαγος, σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας, η Τουρκία ανακοίνωσε σήμερα τον καθορισμό δύο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και σε διεθνή ύδατα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Η εξαγγελία “θαλάσσιων πάρκων” σε μη οριοθετημένες περιοχές εκτός τουρκικών χωρικών υδάτων συνιστά απαράδεκτη, μονομερή και παράνομη ενέργεια που δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δείχνει πλήρη έλλειψη σεβασμού στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας …». Ίδια αντίδραση, ίδιες λέξεις, ίδια επιχειρήματα, όπως τότε με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, όπως με το καλώδιο στην Κάσο, όπως με τη λιβυκή ΑΟΖ που έφτασε 6 ν.μ. από τις ακτές της νότιας Κρήτης και της Γαύδου. Απαιτείται ουσιαστική αντίδραση επί του πεδίου και όχι λόγια που ανεπαισθήτως μας οδηγούν σε εθνική καταστροφή.
Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, μπροστά στο αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωση των ομήρων, εξετάζει πλέον μόνο τη στρατιωτική λύση, καθώς η χώρα του απομονώνεται διεθνώς λόγω των περιορισμών που έχουν επιβληθεί στην Παλαιστίνη.
Όπως δήλωσε Ισραηλινός αξιωματούχος στο ABC News, ο Νετανιάχου πιέζει για επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα, με στόχο την απελευθέρωση περίπου 20 ομήρων που πιστεύεται ότι παραμένουν ζωντανοί υπό την κράτηση της Χαμάς από τις 7 Οκτωβρίου 2023.
Ο ίδιος αξιωματούχος υποστήριξε πως η Χαμάς δεν ενδιαφέρεται πλέον για συμφωνία, γεγονός που οδηγεί την ισραηλινή πλευρά στο συμπέρασμα ότι μόνο η στρατιωτική δράση μπορεί να αποδώσει.
«Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός Νετανιάχου πιέζει για την επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, προκειμένου να επιτευχθεί η απελευθέρωση των ομήρων μέσω στρατιωτικής λύσης», ανέφερε ο αξιωματούχος.
Το περασμένο Σάββατο, χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στο Τελ Αβίβ, απαιτώντας τον τερματισμό του πολέμου και την επιστροφή των ομήρων. Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια του Ιλάι Νταβίντ, του οποίου ο αδερφός κρατείται από τη Χαμάς: «Είναι στα όρια του θανάτου. Ίσως τους απομένουν μόνο λίγες μέρες ζωής».
Λίγο πριν, η Χαμάς είχε δώσει στη δημοσιότητα βίντεο με τον Εβιατάρ Νταβίντ εμφανώς αποστεωμένο.
Παράλληλα, η διεθνής ανησυχία για τον λιμό στη Γάζα εντείνεται.
Ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και ο Αμερικανός πρέσβης Μάικ Χάκαμπι επισκέφθηκαν την περιοχή για να ελέγξουν τη διανομή βοήθειας. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Χαμάς, τουλάχιστον 175 άνθρωποι –93 από αυτούς παιδιά– έχουν πεθάνει από ασιτία.
Η υποψηφιότητα της Κίμπερλι Γκιλφόιλ για πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα παραμένει παγωμένη μέχρι νεωτέρας, καθώς οι Δημοκρατικοί επιλέγουν να μπλοκάρουν συστηματικά την επιβεβαίωση πάνω από 130 προεδρικών υποψηφίων, προκαλώντας σοβαρό θεσμικό αδιέξοδο.
Παρά την έγκριση της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, η Γκιλφόιλ, που θα αναλάμβανε μία κρίσιμη διπλωματική θέση, δεν μπορεί να αναλάβει καθήκοντα, με την όλη διαδικασία να καθυστερεί ως τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Η απόφαση των Δημοκρατικών να απαιτήσουν ονομαστικές ψηφοφορίες, μπλοκάροντας κάθε γρήγορη διαδικασία, μοιάζει περισσότερο με εκδικητική πολιτική παρά με υπεύθυνη στάση. Οι επικεφαλής του κόμματος κάνουν λόγο για «ανεπαρκείς υποψηφιότητες», αλλά στην ουσία επιβάλλουν παύση στη λειτουργία του κράτους και εκβιάζουν πολιτικά, στερώντας από την Ελλάδα έναν πρέσβη που θα μπορούσε να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις.
Η οργή του Ντόναλντ Τραμπ ξεσπάει δικαίως απέναντι σ’ αυτή την κομματική παρεμπόδιση που θυμίζει παρωδία πολιτικής αντιπαράθεσης, τιμωρώντας υποψηφίους με ικανότητες και εμπειρία, όπως η Γκιλφόιλ, για να ικανοποιήσει μικροκομματικά συμφέροντα και να δημιουργήσει εμπόδια στην προεδρική ατζέντα.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη να υποδεχθεί έναν πρέσβη που οι Δημοκρατικοί σκόπιμα κρατούν σε ομηρία — μια κίνηση που όχι μόνο καθυστερεί, αλλά και υπονομεύει τις σχέσεις μεταξύ δύο σημαντικών συμμάχων. Η πολιτική αυτή ταλαιπωρία επιβεβαιώνει ότι για τους Δημοκρατικούς το προσωπικό πολιτικό παιχνίδι υπερτερεί της εθνικής και διπλωματικής προτεραιότητας.
Η κατάσταση οδήγησε τον Ντόναλντ Τραμπ σε έκρηξη οργής, μέσω μίας ανάρτησης στο «Truth Social». Σε αυτήν, εξαπολύει σφοδρή επίθεση κατά του επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Γερουσία, Τσακ Σούμερ, καταγγέλλοντας «πολιτικό εκβιασμό» και χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά των Δημοκρατικών «εξοργιστική και άνευ προηγουμένου».
Όπως λέει, «ο Γερουσιαστής ‘Κλαψιάρης’ Τσακ Σούμερ απαιτεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια για να εγκρίνει έναν μικρό αριθμό απόλυτα κατάλληλων υποψηφίων που αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να βοηθούν να λειτουργήσει η χώρα. Πρόκειται για πολιτικό εκβιασμό. Πείτε στον Σούμερ, που δέχεται τεράστια πίεση από τους Ριζοσπάστες Αριστερούς του κόμματός του, να ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ!».
Στην ίδια ανάρτηση, ο Τραμπ καλεί τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές να απορρίψουν κάθε συμφωνία, να επιστρέψουν στις πολιτείες τους και να εξηγήσουν στους πολίτες τους «πόσο κακοί είναι οι Δημοκρατικοί και πόσο καλά τα έχουν καταφέρει οι Ρεπουμπλικάνοι».
Ωστόσο, από την πλευρά του, ο Σούμερ υπερασπίστηκε τη στάση των Δημοκρατικών, λέγοντας: «Ο Τραμπ προσπάθησε να μας εκφοβίσει, να μας προσπεράσει, να μας απειλήσει, να μας βρίζει — αλλά δεν πήρε τίποτα», τόνισε σε δηλώσεις του το βράδυ του Σαββάτου, υποστηρίζοντας ότι πολλές από τις υποψηφιότητες που προωθεί ο Τραμπ είναι «ανίκανες, εκτεθειμένες ή ανεπαρκείς».
Σύμφωνα με ανώτερα στελέχη των Ρεπουμπλικανών, το πολιτικό σκηνικό εντός της Γερουσίας έχει γίνει «μη λειτουργικό», καθώς οι Δημοκρατικοί χρησιμοποιούν τη διαδικασία επιβεβαίωσης των υποψηφίων ως μοχλό πίεσης σε άλλα πολιτικά ζητήματα.
Ο επικεφαλής της πλειοψηφίας, ο γερουσιαστής Τζον Θιούν, όπως μεταδίδουν αμερικανικά ΜΜΕ, προανήγγειλε ότι τον Σεπτέμβριο οι Ρεπουμπλικανοί θα εξετάσουν αλλαγή των διαδικασιών, ώστε να περιοριστεί η δυνατότητα του αντιπολιτευόμενου κόμματος να καθυστερεί κρίσιμες υποψηφιότητες.
Ο Σούμερ χαρακτήρισε πάντως τεράστιο λάθος οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής των κανόνων της Γερουσίας από τους Ρεπουμπλικανούς, σημειώνοντας ότι «θα χρειαστούν ψήφους των Δημοκρατικών για να περάσουν κρίσιμα νομοσχέδια χρηματοδότησης και δεν μπορούν να τις έχουν, αν αγνοήσουν τη θεσμική ισορροπία».
Ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν, δια του εκπροσώπου του Ν.Πεσκόφ, απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση στον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ με αφορμή την ανάπτυξη δύο αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων σε αποστολές στοχοποίησης της ρωσική ενδοχώρας.
Την ίδια στιγμή ο Β.Πούτιν ενέκρινε τους στόχους σε Ευρώπη και ΗΠΑ που μπορεί να πληγούν από τους ΜRBM μεσαίου βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους Oreshnik.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου ανέφερε: «Δεν μιλάμε για κανένα είδος πυρηνικής κλιμάκωσης».
«Η Ρωσία δίνει μεγάλη προσοχή στο θέμα της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Και πιστεύουμε ότι όλοι θα πρέπει να είναι πολύ, πολύ προσεκτικοί στη ρητορική τους για τα πυρηνικά», σημείωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, σύμφωνα με το γαλλικό Πρακτορείο.
Ο Τραμπ δήλωσε την Παρασκευή ότι διέταξε την τοποθέτηση δύο πυρηνικών υποβρυχίων σε «κατάλληλες περιοχές» ως απάντηση στις δηλώσεις του πρώην προέδρου της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σχετικά με τον κίνδυνο πολέμου μεταξύ των πυρηνικά εξοπλισμένων αντιπάλων.
Ο Ν.Πεσκόφ αρνήθηκε να απαντήσει άμεσα όταν ρωτήθηκε κατά πόσον το Κρεμλίνο ζήτησε από τον Μεντβιέντεφ να χαμηλώσει τους τόνους στη διαδικτυακή κόντρα του με τον Τραμπ.
«Ακούστε, σε κάθε χώρα, τα μέλη της ηγεσίας… έχουν διαφορετικές απόψεις για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα, διαφορετικές συμπεριφορές. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πολύ, πολύ σκληροτράχηλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στις ευρωπαϊκές χώρες, οπότε αυτό συμβαίνει πάντα», είπε.
«Αλλά το σημαντικό, φυσικά, είναι η θέση του Προέδρου (Βλαντιμίρ) Πούτιν», είπε. «Γνωρίζετε ότι στη χώρα μας, η εξωτερική πολιτική διαμορφώνεται από τον αρχηγό του κράτους, δηλαδή τον Πρόεδρο Πούτιν».
Επιπλέον, το Κρεμλίνο ανέφερε ότι ο Ρώσος πρόεδρος μπορεί να συναντηθεί με τον απεσταλμένο του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ αυτή την εβδομάδα στη Μόσχα.
«Οι επαφές με τον Γουίτκοφ είναι πάντα χρήσιμες και σημαντικές», σημείωσε ο Πεσκόφ χαρακτηρίζοντας πολύ σημαντικές τις προσπάθειες διαμεσολάβησης των ΗΠΑ στη σύγκρουση με την Ουκρανία.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θεσσαλονίκη, 25/06/2025
Του: Χήτα Κωνσταντίνου, Βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης
ΠΡΟΣ: Τον κ. Υπουργό Εθνικής Άμυνας
ΘΕΜΑ: «Καθορισμός πλαισίου συνεργασίας Π.Α. έναντι ΥΠΑ και Παραχωρησιούχο ως προς τον πολιτικό Αερολιμένα Ακτίου/FOB ΑΚΤΙΟΝ»
Κύριε Υπουργέ,
Σε συνέχεια της υπ'Αρ. Πρωτ.: 96/17-07-2023/ ΔΚΕ/ ΒτΕ ερώτησής μας και συμφώνως του υπ'Αρ. Πρωτ.:17/10-05-2025 προσφάτου εγγράφου της Ένωσης Στρατιωτικών
Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας (ΕΣΠΕΑΙΤ), κρίνεται αναγκαίο όπως καθοριστούν από την ΠΑ οι επιπλέον σε όλους τους τομείς απαιτήσεις σε στρατιωτικό προσωπικό, το οποίο υλοποιεί τις υποχρεώσεις έναντι του πλαισίου συνεργασίας με τον Παραχωρησιούχο (Fraport) επί της λειτουργίας στο κοινό αεροδρόμιο Ακτίου (πολιτικό- στρατιωτικό). Επιπρόσθετα, οι εν λόγω θα προκύψουν και ως προσθήκη στον εγκεκριμένο Π.Ο.Υ. της Μονάδας, διότι εισέτι δε μνημονεύονται οι συμβατικές υποχρεώσεις της προς ΥΠΑ και Παραχωρησιούχο. Τέλος, θα πρέπει να εξεταστεί η επιπλέον αποζημίωση του στρατιωτικού προσωπικού, του εμπλεκόμενου στην υλοποίηση της σύμβασης παραχώρησης Αεροδρομίου Ακτίου από Ελληνικό Δημόσιο στη Fraport, με την καταβολή ετήσιου επιδόματος, δεδομένου ότι το Ελληνικό Δημόσιο «...εξοικονομείάνω του 1.000.000€ετησίως από την επένδυση στο Α/Δ του Ακτίου».
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Προτίθεστε όπως αφενός ορίσετε ευκρινώς κι επισήμως το ρόλο της ΠΑ και των στελεχών της εντός του πλαισίου συνεργασίας Π.Α. έναντι ΥΠΑ και Παραχωρησιούχο ως προς τον πολιτικό Αερολιμένα Ακτίου/FOB ΑΚΤΙΟΝ και αφετέρου καθορίσετε ετήσιες αποζημιώσεις στα στελέχη της ΠΑ που συνδράμουν, βάσει του έργου που επιτελούν, στην υλοποίηση του αναφερόμενου πλαισίου συνεργασίας ενώ ανήκει στο εκτός του πλαισίου υπηρεσιακών τους καθηκόντων;
Ο ερωτών Βουλευτής
ΧΗΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σε απάντηση της σχετικής ερώτησης, όπως με πληροφόρησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου, σας γνωρίζω τα ακόλουθα:
Η Μονάδα Υποστήριξης (ΜΥ) FOB AKTION, στο πλαίσιο της αποστολής της, φιλοξενεί εθνικά και νατοϊκά αεροσκάφη και ελικόπτερα, τα οποία επιχειρούν από το Αεροδρόμιο (Α/Δ) Ακτίου. Το εν λόγω Α/Δ είναι κοινής χρήσης, οπότε οι εντός αυτού χώροι και υποδομές πολιτικής χρήσης έχουν παραχωρηθεί στην εταιρία FRAPORT για αξιοποίηση.
Στο σχετικό παράρτημα της σύμβασης παραχώρησης, το οποίο καθορίζει το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και της Παραχωρησιούχου εταιρίας, ορίζεται ότι οι εγκαταστάσεις κοινής χρήσης του Α/Δ συντηρούνται και λειτουργούν με αποκλειστική ευθύνη της ΠΑ, καθώς και ότι η παροχή υπηρεσιών διαχείρισης εναέριας κυκλοφορίας στο Α/Δ είναι επίσης ευθύνη της ΠΑ.
Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι οι ως άνω υπηρεσίες παρέχονται ανεξάρτητα από την χρήση του Α/Δ από την ΥΠΑ, τη FRAPORT ή οποιονδήποτε άλλον φορέα αναλάβει μελλοντικά. Συνεπώς, το προσωπικό της ΜΥ που καλύπτει τις υπηρεσίες δεν αυξομειώνεται ανάλογα με τις απαιτήσεις των ανωτέρω φορέων ή τρίτων, αλλά αποκλειστικά και μόνο με το εάν προκύψουν επιχειρησιακές ανάγκες της ΠΑ ή γενικά των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ).
Επιπλέον, για τη χορήγηση αποζημίωσης στο στρατιωτικό προσωπικό των ΕΔ που παρέχει υπηρεσίες εναέριας κυκλοφορίας σε πτήσεις πολιτικών αεροσκαφών, το Υπουργείο συνεργάζεται με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών προκειμένου να εξετασθεί η δυνατότητα επέκτασης του επιδόματος EUROCONTROL και στο εν λόγω προσωπικό.