Του Δημήτρη Παπαδάκη

Δεν είναι απλά Πρωτοχρονιά σήμερα! Είναι και η αρχή μιας νέας δεκαετίας. Δεν θα πρέπει καθόλου να το ξεχνάμε αυτό. Γιατί, αν κάνουμε ένα μίνι απολογισμό της δεκαετίας, που πέρασε τόσο σε εθνικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, θα διαπιστώσουμε πως το 2009 ήταν σχεδόν τρέλα να φανταστεί κανείς γεγονότα όπως η Αραβική Άνοιξη, τον Ντόναλντ Τραμπ ένοικο του Λευκού Οίκου ή πως ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνονταν επί τεσσεράμισι χρόνια Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Τελικά όμως το απίθανο σενάριο για το μέλλον γίνεται πραγματικότητα. Υπό αυτή την έννοια αυτό που σήμερα μοιάζει απίθανο μπορεί το 2029 να έχει ήδη συμβεί. Έτσι είναι τα πράγματα σε ένα πλέον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο και αντιμέτωπο με μεγάλες προκλήσεις. Οι τεχνολογικές δε εξελίξεις και η ανατολή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης έχουν δημιουργήσει ήδη τις προϋποθέσεις για κοσμογονικές αλλαγές σε πολλούς τομείς, με επιπτώσεις θετικές, αλλά και αρνητικές, που δύσκολα μπορούμε να τις φανταστούμε.

Είναι αδύνατο, όσο και να θέλουμε, να προβλέψουμε το μέλλον. Το τι θα συμβεί σε 10 ή 20 χρόνια δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. «Εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί» έχει πει ο Καβάφης για τα μελλούμενα. Όμως μάλλον θα πρέπει να βρισκόμαστε σε εγρήγορση για να… «ακούσουμε» κάτι. Για να μην φτάσουμε ποτέ να πούμε –και να δανειστούμε ξανά στίχους του Αλεξανδρινού- «αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω».

Στην Ελλάδα έχουμε το κακό χούι να ομφαλοσκοπούμε, να μην θέλουμε να παρακολουθήσουμε το τι συμβαίνει έξω στον κόσμο. Και φυσικά αρνούμαστε να αλλάξουμε. Σήμερα στην Ελλάδα και παρά τη δεκαετή κρίση,  ένας νέος αν δεν σχεδιάζει να μεταναστεύσει σε κάποια άλλη χώρα, τότε σίγουρα η αμέσως επόμενη θετική για τον ίδιο εξέλιξη θα ήταν ένας διορισμός στο Δημόσιο. Όμως αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να είναι βιώσιμο. Είναι δε  χαρακτηριστικό ότι σε μια σειρά από σημαντικά προβλήματα (παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη, επιχειρηματικότητα), όπου σχεδόν καθημερινά διαπιστώνουμε την υστέρησή μας αρνούμαστε να υιοθετήσουμε τις καλές πρακτικές αναπτυγμένων χωρών, προσποιούμενοι ότι δεν τις βλέπουμε. Τα προηγούμενα χρόνια μέσα από τις μνημονιακές «οδύνες» καταφέραμε να ισορροπήσουμε σχετικώς τα της οικονομίας αποφεύγοντας τις περιπέτειες ενός Grexit. Ωστόσο το χαμένο έδαφος που πρέπει να καλυφθεί είναι πολύ μεγάλο, ενώ στην ανατολή της νέας δεκαετίας ο γεωπολιτικός κίνδυνος για τη χώρα φαντάζει ως ο σημαντικότερος των επόμενων ετών. Ακριβώς λοιπόν επειδή οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που περιβάλλουν τη χώρα είναι πολλοί, επιβάλλεται η οικονομική της ισχυροποίηση το ταχύτερο δυνατόν.

Το σχήμα είναι απλό. Μετά την οικονομική αποδυνάμωση, έρχεται και η γεωπολιτική, εθνική αποδυνάμωση. Αυτό σίγουρα το έχει σκεφτεί η απέναντι πλευρά του Αιγαίου που συνεχώς της ανοίγει η όρεξη… Το ζήτημα είναι αν εμείς έχουμε τη διάθεση στη δεκαετία που ξεκινά να αντιστρέψουμε το διαφαινόμενο ρου των γεγονότων. Αν δεν «ακούμε» τα «προσερχόμενα», σίγουρα δεν θα έχουμε πράξει σοφά…

Σοφοί δε προσιόντων

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή

αυτών κάποτ’ εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Εφημερίδα “Συνείδηση”

sinidisi.gr

Οι υπογραφές για τη συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ θα μπουν την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020, κάτι που αναμένεται να προκαλέσει την έκρηξη του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.

Η τελετή της Διακυβερνητικής Συμφωνίας θα πραγματοποιηθεί παρουσία του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη και του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Πριν από την υπογραφή της διακυβερνητικής συμφωνίας για τον EastMed, την ίδια μέρα, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Μεσογείων 119, θα υπογραφεί το Προσύμφωνο μεταξύ της ΔΕΠΑ και της EnergeanOil&Gas, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.

Μάλιστα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας απηύθυνε πρόσκληση προς τους πρώην υπουργούς Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη και Πάνο Σκουρλέτη από τον ΣΥΡΙΖΑ και Γιάννη Μανιάτη από το Κίνημα Αλλαγής να παραστούν στην τελετή υπογραφής της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed.

Παράλληλα από το ΥΠΕΝ έγινε γνωστό ότι πριν την υπογραφή της συμφωνίας, αύριο Πέμπτη, θα υπογραφεί Προσύμφωνο Συνεργασίας (Letter of Intent) μεταξύ της ΔΕΠΑ και της Energean Oil & Gas, για την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω του αγωγού.

Στα κάγκελα ο Ερντογάν για τον EastMed
Οι υπογραφές από Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ για τον EastMed προκαλούν εκνευρισμό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που βλέπει την Τουρκία εκτός του συγκεκριμένου σχεδίου. Μάλιστα ενδεικτική είναι και η αντίδραση του εκπροσώπου της τουρκικής προεδρείας, Ιμπραήμ Καλίν, ο οποίος υποστήριξε ότι η Άγκυρα «δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια».
«Τo Ισραήλ, η Ελλάδα, οι Ελληνοκύπριοι και η Αίγυπτος συγκεντρώθηκαν κι άρχισαν να μιλούν για τον EastMed. Άρχισαν να σχεδιάζουν τη μεταφορά του αερίου στην Ευρώπη που θα βρεθεί στην ανατολική Μεσόγειο, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Μιλούν για αγωγούς, εμφανίζουν χάρτες. Όταν συμβαίνουν αυτά, εμείς δεν μπορούμε να καθόμαστε με δεμένα τα χέρια».

Χαστούκι από τον Αραβικό Σύνδεσμο στην Τουρκία
Την ίδια στιγμή ο Ερντογάν δέχθηκε και ακόμα ένα χαστούκι, αυτή τη φορά από τον Αραβικό Σύνδεσμο, ο οποίος ζήτησε να εμποδιστούν οι παρεμβάσεις στη Λιβύη, εκφράζοντας την ανησυχία για στρατιωτική κλιμάκωση.
Στη συνεδρίαση που έγινε εκτάκτως την Τρίτη, έπειτα από αίτημα του Καΐρου, οι μόνιμοι αντιπρόσωποι του Αραβικού Συνδέσμου ενέκριναν ψήφισμα στο οποίο υπογραμμίζεται η ανάγκη «να εμποδιστεί κάθε παρέμβαση που θα μπορούσε να διευκολύνει την άφιξη στη Λιβύη ξένων εξτρεμιστών τρομοκρατών μαχητών».

Χατζηδάκης: O EastMed είναι ένα σχέδιο ειρήνης και συνεργασίας στην ΝΑ Μεσόγειο
Ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε σχετικά: «O EastMed είναι ένα σχέδιο ειρήνης και συνεργασίας στην ΝΑ Μεσόγειο, σε μια περιοχή δυστυχώς διαχρονικά γνωστή για μια σειρά εντάσεων και συγκρούσεων. Είναι ένα σχέδιο που φέρνει πιο κοντά την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ. Ένα σχέδιο που στηρίζεται από την ΕΕ και συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης. Είναι όμως και ένα σχέδιο στο οποίο αποτυπώνεται – κατ΄εξαίρεσιν ίσως- η συνέχεια της εξωτερικής και ενεργειακής πολιτικής της χώρας. Γι΄αυτό και κάλεσα τους συναδέλφους Γιάννη Μανιάτη,. Πάνο Σκουρλέτη και Γιώργο Σταθάκη να παραστούν στην μεθαυριανή τελετή για τον EastMed, καθώς συνέβαλαν κι εκείνοι από την πλευρά να γίνει αυτό το σχέδιο πράξη. Με σοβαρότητα και εθνική ενότητα μπορούμε να χτίσουμε μια ισχυρή Ελλάδα».

Όπως επισημαίνει το ΥΠΕΝ, πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέλιξη διότι ανοίγει ο δρόμος για την υπογραφή της πρώτης εμπορικής συμφωνίας που θα δεσμεύει ποσότητες φυσικού αερίου για την υλοποίηση του αγωγού EastMed.Η ΔΕΠΑ θα μπορεί να αγοράζει ποσότητες φυσικού αερίου από την Energean Oil & Gas που δραστηριοποιείται στο Ισραήλ. Αυτές οι ποσότητες ανέρχονται περίπου στο 20% της αρχικής δυναμικότητας του δικτύου και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη των ισραηλινών αποθεμάτων φυσικού αερίου που βρίσκονται ή θα εντοπισθούν στην ΑΟΖ του Ισραήλ.

«Αυτή η συμφωνία αποτελεί απάντηση σε όσους θεωρούν το σχέδιοτου EastMed αισιόδοξο, καθώς δίνεται η προοπτική της εμπορικής υπόστασης και οικονομικής βιωσιμότητας στον αγωγό», τονίζει το ΥΠΕΝ.

Τα χαρακτηριστικά του East Med
Μήκος: 1.872 χλμ., εκ των οποίων 1.335 χλμ. περίπου υποθαλάσσιο τμήμα και 537 χλμ. περίπου χερσαίο.
Αρχική Δυναμικότητα: 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (ΔΚΜ) φ.α. ετησίως.
Επέκταση Δυναμικότητας: έως 20 ΔΚΜ φ.α. ετησίως.
Προϋπολογισμός (για την αρχική δυναμικότητα): 5,2 δισ. ΕΥΡΩ.
Ο αγωγός Eastern Mediterranean Pipeline («EastMed») αποσκοπεί στην απευθείας διασύνδεση των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Φυσικού Αερίου, μέσω της Ελλάδας.

Εκτείνεται σε μήκος περίπου 1.900 χιλιομέτρων, με σχεδιαζόμενη δυναμικότητα 10 ΔΚΜ φ.α. ετησίως, ξεκινώντας από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το σημείο διασύνδεσης με τον αγωγό ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Το έργο αποτελείται από τα παρακάτω επιμέρους τμήματα:

165χλμ, περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Λεκάνη της Λεβαντίνης μέχρι την Κύπρο.
732χλμ περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Κύπρο έως την Κρήτη.
421χλμ. περίπου Υποθαλάσσιου αγωγού από την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο.
292 χλμ περίπου για τη διάσχιση της Πελοπόννησο μέχρι τα παράλια του Πατραϊκού κόλπου
17 χλμ. περίπου υποθαλάσσιου αγωγού για τη διάσχιση του Πατραϊκού κόλπου.
245 χλμ για τη διάσχιση της Δυτικής Ελλάδας μέχρι το Φλωροβούνι Θεσπρωτίας.
Στο Φλωροβούνι προβλέπεται η διασύνδεσή του με τον υποθαλάσσιο αγωγού φ.α. Ελλάδας – Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ, μήκους 210 χλμ περίπου. Το κόστος κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού ΠΟΣΕΙΔΩΝ ανέρχεται σε 0.9 δισ. ΕΥΡΩ.

Από το καλοκαίρι του 2014, την ανάπτυξη του αγωγού EastMed έχει αναλάβει και διεκπεραιώνει η ελληνική εταιρεία «Υποθαλάσσιος Αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδος – Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε.», στην οποία συμμετέχουν ισοµερώς η ΔΕΠΑ και η Ιταλική EDISON.

Το κόστος του αγωγού Eastmed μέχρι την Ιταλία έχει υπολογισθεί σε περίπου 6 δισ. $ . Ωστόσο, με τη συνεχή τεχνολογική εξέλιξη, η δυναμικότητα του αγωγού ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω, μεταφέροντας με οικονομίες κλίμακας ποσότητες πέραν των 10 ΔΚΜ ετησίως του αρχικού σχεδιασμού του, γεγονός το οποίο θα αλλάξει άρδην την οικονομική δυναμική του έργου.

iefimerida.gr 

Του Δημήτρη Παπαδάκη

«Δεν αντιστάθηκε στις «σειρήνες» του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, το Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στη ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα». Αυτά έλεγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον Προκόπη Παυλόπουλο το 2015 επιλέγοντας να απέχει από τη σχετική διαδικασία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου.

Ο σημερινός πρωθυπουργός θα ήταν προσβλητικό για τον ίδιο του τον εαυτό να επιλέξει τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βέβαια η σεναριολογία θέλει την «καραμανλική» πτέρυγα της ΝΔ να επιθυμεί την ανανέωση της θητείας του σημερινού Προέδρου. Εξάλλου το γεγονός ότι μπορεί να εξασφαλίσει σίγουρα πλειοψηφία 158+86 βουλευτών, η επιλογή Παυλόπουλου γίνεται αυτόματα ένα μεγάλο δέλεαρ.

Και η αλήθεια είναι πως ο Προκόπης Παυλόπουλος έδειξε σε ορισμένες σημαντικές στιγμές να ανέρχεται στο ύψος των περιστάσεων και της θέσης του. Για παράδειγμα, επέλεξε να κρατήσει την Προεδρία μακριά από την κομματική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τον διορισμό της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Επίσης στο κρίσιμο καλοκαίρι του 2015 με ενδεδειγμένο τρόπο βοήθησε στο να αποφύγει η χώρα τις περιπέτειες που ετοίμαζαν κάποια στελέχη της «πρώτης φοράς αριστερά». Από την άλλη επέτρεψε ένα δημοψήφισμα παρωδία…

Όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας -ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας- έχει εξαιρετικά περιορισμένες αρμοδιότητες και ένα σχεδόν «διακοσμητικό» ρόλο. Επιπλέον ο εκάστοτε Πρόεδρος έχει και νομική και διπλωματική υπηρεσία για να τον συμβουλεύει στα όποια θέματα. Επομένως θα μπορούσε ο Πρόεδρος να είναι και ένα μη πολιτικό – κομματικό πρόσωπο. Η χώρα στην παρούσα συγκυρία και από τη στιγμή που ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει ένα περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, ίσως χρειάζονταν ένα διαφορετικό συμβολισμό… Ένα συμβολισμό που δεν μπορεί να σηματοδοτήσει ούτε ο Προκόπης Παυλόπουλος, ούτε η Μαρία Δαμανάκη, ούτε η Άννα Διαμαντοπούλου,  ούτε τα υπόλοιπα ονόματα που φαίνεται πως έχουν πέσει στο τραπέζι.

Στην παρούσα συγκυρία η Ελλάδα χρειάζεται ένα συμβολισμό από την Ελλάδα της δημιουργίας, της προκοπής και της σύνθεσης. Ένα τέτοιο συμβολισμό για παράδειγμα θα μπορούσαν να προσφέρουν αμέσως – αμέσως  ένα πλήθος ακαδημαϊκών που διαθέτουμε και μάλιστα με διεθνή εμβέλεια. Επομένως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορεί και πρέπει να τολμήσει μια τέτοια επιλογή. Μία επιλογή όχι του κομματικού σωρού και συρμού… Μια επιλογή out of the box του πολιτικού συστήματος.

Πάντως ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρά το γεγονός ότι θα αποφάσιζε στον… καθαρό αέρα για το πρόσωπο που προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επιστρέφοντας από τι χριστουγεννιάτικες διακοπές του μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» δεν μας έκανε σοφότερους. «Είναι σημαντικό το πρόσωπο που θα προταθεί να μπορεί να συγκεράσει πολιτικές δυνάμεις εντός του Κοινοβουλίου. Αναγνωρίζω ότι η ευθύνη της επιλογής είναι δική μου. Είναι μια βαθιά προσωπική απόφαση. Θα προτείνω το πρόσωπο που θεωρώ πλέον κατάλληλο, πιστεύοντας ότι η εισήγησή μου θα είναι τέτοια που θα πρέπει τα άλλα κόμματα να κληθούν να αιτιολογήσουν γιατί δεν θα την ψηφίσουν», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφήνοντας για άλλη μια φορά όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και κυρίως δείχνοντας πως ακόμη προβληματίζεται…

Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi,gr

Σε λίγες ώρες μπαίνουμε στη νέα δεκαετία. Το 2020 ξεπροβάλλει, πιο αισιόδοξο, με νέες προοπτικές που δεν πρέπει να χαθούν.

Το 2019 δεν ήταν εύκολο. Ο νέος χρόνος φέρνει προκλήσεις στις οποίες μπορούμε να ανταπεξέλθουμε μόνο αν προχωρήσουμε ΜΠΡΟΣΤΑ, με στοχευμένο και ρεαλιστικό πλαίσιο δράσης. Με συναίνεση, αλλά και αλήθειες, με τόλμη και αποφασιστικότητα.

Πιστεύω πως οι μάχες μας θα είναι νικηφόρες. Για το καλό της Περιφέρειάς μας και των πολιτών.

Εμείς, η παράταξή μας «Δυτική Ελλάδα Μπροστά» θα είμαστε παρόντες και τη νέα χρονιά. Σε κάθε μέτωπο, σε κάθε μάχη, σε κάθε ρεαλιστική διεκδίκηση προς το συμφέρον και των τριών νομών της Δυτικής Ελλάδας.

Χρόνια Πολλά,

Καλή χρονιά σε όλους και όλες!

Το 2019 ήταν έτος πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών. Η ελληνική κοινωνία, μετά από μια δεκαετία κρίσης, επέλεξε να κλείσει τα αυτιά της στις σειρήνες και τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και εξέλεξε την αυτοδύναμη Κυβέρνηση της ΝΔ για μια νέα εποχή.

​Η Κυβέρνηση δεν εξελέγη ανοίγοντας το πουγκί μοιράζοντας χρήματα, με μεγαλοστομίες και παροχολογίες. Αντιθέτως, με στιβαρό και μετρημένο λόγο, παρουσίασε στους πολίτες το πρόγραμμα της για τη χώρα, τον τρόπο εξόδου από το τέλμα που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι η κατάρρευση και η απαξίωση όλων των θεσμών της χώρας ήταν η κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα Κυβέρνηση.
Σήμερα, έξι μήνες μετά, ήρθε η ώρα του πρώτου απολογισμού. Η κυβέρνηση της ΝΔ διαθέτει πρωτοφανές ρεκόρ αξιοπιστίας. Εφαρμόζει στην πράξη περισσότερα και γρηγορότερα από ό,τι υποσχέθηκε προεκλογικά.

Πρώτον, εφαρμοστήκαν με τόλμη θεσμικές αλλαγές που αποτυπώνουν την ευρύτερη αλλαγή νοοτροπίας. Εφαρμόστηκε καθολικά ο αντικαπνιστικός νόμος. Αποκαταστάθηκε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ενώ καταργήθηκε το άσυλο ανομίας στα Πανεπιστήμια. Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και η προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας αποτέλεσαν βασικές προτεραιότητες.

Δεύτερον, έγιναν σημαντικές μειώσεις φόρων ανακουφίζοντας την πλειονότητα των πολιτών και δίνοντας ανάσα στην οικονομία. Μειώθηκε ο  ΕΝΦΙΑ για όλους τους πολίτες, βελτιώθηκε η ρύθμιση των 120 δόσεων ενώ χορηγήθηκαν 66.000 αυξημένες συντάξεις χηρείας. Καταργήθηκαν τα capital control και αποπληρώθηκε πρόωρα το υψηλότοκο τμήμα των δανείων του Δ.Ν.Τ.. Με τον αναπτυξιακό νόμο δόθηκαν κίνητρα στις επενδύσεις. Με το φορολογικό μειώθηκε ο συντελεστής φορολογίας  για τις επιχειρήσεις και τα εισοδήματα έως 10.000 €, αυξήθηκε το αφορολόγητο για κάθε παιδί και ελήφθησαν μέτρα για την ενίσχυση της αγοράς ακινήτων.

Τρίτον, τέθηκαν οι βάσεις για ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα απαλλαγμένο από κόκκινα δάνεια με τη ψήφιση του σχεδίου Ηρακλής.​

Τέταρτον, η αναθεώρηση του Συντάγματος αλλά και η νομοθέτηση για τη ψήφο των αποδήμων αποτέλεσαν σημαντικές στιγμές της έως τώρα διακυβέρνησης της ΝΔ. Η αναθεώρηση ήταν ένα μεταρρυθμιστικό βήμα προς τα εμπρός, παρά τις δομικές αδυναμίες της, καθώς με ευθύνη της προηγούμενης Κυβέρνησης άφησε εκτός αναθεώρησης κρίσιμα άρθρα. Βασικότερες αλλαγές ήταν η αποσύνδεση της διάλυσης της Βουλής από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και η αλλαγή στο άρθρο 86 για την ευθύνη των υπουργών που αποκατέστησε εν μέρει την εικόνα του πολιτικού συστήματος. Με τη ψήφιση του νόμου για τη ψήφο των αποδήμων από 288 βουλευτές η ΝΔ έδειξε στην πράξη την πρόθεσή της για ευρύτερες συναινέσεις και πλέον για πρώτη φορά μετά από 45 χρόνια οι απόδημοι Έλληνες θα ψηφίσουν από το τόπο διαμονής τους.

Σημαίνουν όμως όλα αυτά ότι η δουλειά έχει τελειώσει; Σαφώς και όχι. Το 2020 μας περιμένει περισσότερη δουλειά. Κεντρικοί στόχοι αποτελούν η θωράκιση των θεσμών της δημοκρατίας μας,  η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών προτύπων, η μετατροπή του brain drain σε brain gain, η ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, στις ευκαιρίες της ενεργειακής μετάβασης και της πράσινης ανάπτυξης.
Στον τομέα της οικονομίας, η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι το νέο έτος  θα μειωθούν περαιτέρω οι φόροι των επιχειρήσεων, οι ασφαλιστικές εισφορές και το σύνολο του μη μισθολογικού κόστους, η  Εισφορά Αλληλεγγύης και ο ΕΝΦΙΑ κατά 8%. Επιπλέον, με ακλόνητο σύμμαχο την άνοδο της οικονομίας μας θα διεκδικήσουμε τη μείωση των πλεονασμάτων.
Προτεραιότητα όμως αποτελεί και η ανάπτυξη της περιφέρειας. Για αυτό  απαιτείται συλλογική προσπάθεια και συντονισμός μεταξύ κεντρικής διοίκησης και τοπικής αυτοδιοίκησης. Ειδικά, για τον νομό μας, τον μεγαλύτερο νομό της χώρας, πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε από κοινού, αφήνοντας πίσω την εσωστρέφεια των προηγούμενων ετών για να διακριθούμε σε τομείς που διαθέτουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία, ο τουρισμός. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα ρεαλιστικό, ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης για την Αιτωλοακαρνανία του αύριο.

Για μια Αιτωλοακαρνανία με δύναμη!

Παράλληλα, το 2020 θα είναι έτος καμπής στα κρίσιμα εθνικά θέματα. Η προκλητικότητα της Τουρκίας όπως αυτή εκδηλώνεται με την υπογραφή της νομικά άκυρης συμφωνίας με την Λιβύη αλλά και η διαφαινόμενη αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στην χώρα τον Ιανουάριο του 2020 προβλέπουν ένα θερμό χειμώνα. Η σταθερή όμως εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, η οικοδόμηση των συμμαχιών στις οποίες έχει προβεί, μας επιτρέπει να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, δε,  διασφαλίζουν ότι δεν θα κινδυνεύσει ούτε εκατοστό της πατρίδας μας.

Αν το 2019 ήταν έτος ανάταξης της πατρίδας, το 2020 θα είναι το έτος της προόδου και της ανάπτυξης. Η ΝΔ, η μεγάλη δημοκρατική και λαϊκή παράταξη, τη νέα χρονιά θα κάνει ακόμα περισσότερα για να στηρίξει τους μη προνομιούχους και αδύναμους συμπολίτες μας, να ξαναδώσει στη μεσαία τάξη τη θέση που της αρμόζει και να απελευθερώσει τις δυνάμεις της δημιουργίας, ώστε να οδηγήσει την Ελλάδα στο μέλλον που της αξίζει. Με την ελπίδα, την ίδια περίοδο, στα τέλη του 2020, η πατρίδα να είναι αντάξια να γιορτάσει περίλαμπρα τα 200 χρόνια από την ένδοξη επανάσταση του 1821.

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Το 2019 ήταν αναμφισβήτητα μια ιδιαίτερη χρονιά σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Ήταν μια χρονιά αυτοδιοικητικών εκλογών και αυτό από μόνο του αρκεί για να σηματοδοτήσει -θεωρητικά τουλάχιστον- κάτι διαφορετικό σε επίπεδο προσδοκιών.

Από την άλλη όμως και το 2019, όπως και τα αμέσως προηγούμενα χρόνια, ήταν χρονιές φτωχών αποτελεσμάτων. Όλα σχεδόν τα προβλήματα τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης της Αιτωλοακαρνανίας και της Δυτικής Ελλάδας ευρύτερα παρέμειναν άλυτα. Με εξαίρεση την ολοκλήρωση της Ιόνιας και της Ολυμπίας Οδού το 2017, που πραγματικά άλλαξαν το χάρτη της περιοχής.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έφεραν νέες αυτοδιοικητικές αρχές στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, αλλά και στους περισσότερους Δήμους της Αιτωλοακαρνανίας. Υπήρξε όμως το 2019 και κυβερνητική αλλαγή, με την επάνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία και μάλιστα με αυτοδυναμία. Το γεγονός δε ότι οι περισσότεροι αυτοδιοικητικοί άρχοντες της περιοχής προέρχονται από τη Νέα Δημοκρατία σε ορισμένους έχει δημιουργήσει πρόσθετες προσδοκίες. Όμως η βάση από την οποία εκκινούν τα πράγματα είναι μάλλον χαμηλή.

Εσχάτως ακούμε για χρέη εκατομμυρίων στο δήμο Μεσολογγίου και για μια κατάσταση στο δήμο Ξηρομέρου που δεν απέχει και πολύ από τη χρεωκοπία. Την ίδια ώρα οι τεχνικές υπηρεσίες, καθώς και οι υπηρεσίες δόμησης των περισσότερων δήμων της περιοχής παραμένουν σε μεγάλο βαθμό υποστελεχωμένες, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να προωθήσουν τα έργα ΕΣΠΑ. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με άλλες κρατικές υπηρεσίες (Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Δασαρχεία κτλ), που εμπλέκονται στις αδειοδοτικές διαδικασίες των έργων, με χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα τα κάποια έργα της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης του Δήμου Αγρινίου (επέκταση πεζοδρόμων, ανάπλαση πάρκου). Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η απορρόφηση του ΕΣΠΑ στο τέλος του 2019 να είναι μόλις της τάξης του 25%.

Μέσα στο 2020, αλλά και τα επόμενα δυο χρόνια η συνεργασία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και των Δήμων θα πρέπει να αποδώσει τα μέγιστα, έτσι ώστε να καλυφθεί το χαμένο έδαφος της απορροφητικότητας. Η επικείμενη αναθεώρηση του ΕΣΠΑ τους πρώτους μήνες του 2020 θα είναι καθοριστική για την εξέλιξη των πραγμάτων. Αρκεί όμως αυτό; Η καλή ολοκλήρωση του ΕΣΠΑ είναι απλώς ένα βήμα. Σημαντικό μεν βήμα, αλλά δεν αρκεί για να απαντήσει στις μεγάλες αναπτυξιακές προκλήσεις της περιοχής. Για παράδειγμα, στον πρωτογενή τομέα είναι πια απόλυτη ανάγκη να γίνει επιτέλους ότι δεν έγινε τις προηγούμενες δεκαετίες, να γίνουν δηλαδή οι απαραίτητες επενδύσεις στα εγκαταλελειμμένα  αρδευτικά δίκτυα. Ως πότε θα ακούμε τους υπουργούς να λένε ότι οι τοπικοί φορείς δεν έχουν μελέτες για αρδευτικά έργα;

Είναι λοιπόν απαραίτητο να επαναπροσδιοριστούν οι προτεραιότητες από τους τοπικούς φορείς. Και φυσικά δεν αρκεί η στοχοθεσία. Χρειάζονται πόροι. Πόροι, πέραν του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω συχνά – πυκνά χρησιμοποιείται για έργα πολιτικάντικων σκοπιμοτήτων. Και εδώ είναι που αναδεικνύεται σε κομβικός ο ρόλος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, γιατί χρειάζεται ένα επιπλέον χρηματοδοτικό “εργαλείο”, που να υπηρετήσει το σχέδιο, που θα καταρτιστεί. Αυτοί οι επιπλέον πόροι πρέπει να διεκδικηθούν απ’ ευθείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο έτσι θα μπορέσει η Δυτική Ελλάδα θα ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις των αναπτυξιακών και οικονομικών δεικτών.

Το 2020 λοιπόν είναι η χρονιά που θα περιμένουμε τουλάχιστον να δούμε την αλλαγή σιγά – σιγά να συμβαίνει. Διαφορετικά η περιοχή θα συνεχίζει να πορεύεται στη μετριότητα και στη μιζέρια….

Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi.gr

Γην και ύδωρ, χωρίς να προσφέρονται απτά ανταλλάγματα, παρέχει στους Αμερικανούς η αμυντική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ που κατατέθηκε παραμονή Χριστουγέννων στη Βουλή για συζήτηση και κύρωση. Πρόκειται για τη συμφωνία που υπεγράφη στις 5 Οκτωβρίου από τον Μάικ Πομπέο και τον Νίκο Δένδια, κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στη χώρα μας, και πλέον αναδεικνύονται μείζονα ζητήματα που δείχνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση προέβη σε τεράστιες παραχωρήσεις προς την Ουάσινγκτον, τη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ κάνει «πλάτες» στον Ταγίπ Ερντογάν και η χώρα του κομπιάζει να καταδικάσει σαφώς και κατηγορηματικώς την παράνομη συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου στην ανατολική Μεσόγειο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Δημοκρατία» η αμυντική συμφωνία Ελλάδας και ΗΠΑ, πενταετούς διάρκειας, θα έπρεπε να αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για τη χώρα μας, με στόχο να εξυπηρετηθούν τα εθνικά συμφέροντα σε μια πολύ κρίσιμη χρονική συγκυρία, αλλά και να ενισχυθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις με οπλικά συστήματα από τα αποθέματα του αμερικανικού στρατού.

Φαίνεται όμως ότι η κυβέρνηση έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της, κάνοντας ένα πολύ μεγάλο δώρο στις ΗΠΑ, χωρίς την ίδια στιγμή να εξασφαλίζει, αν όχι ισότιμα, πολύτιμα ανταλλάγματα. Και αυτό την ώρα που η Τουρκία σπρώχνει εκτός των εδαφών της τις αμερικανικές βάσεις.

Όπως προκύπτει από το σχέδιο νόμου «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας», που κατατέθηκε στη Βουλή και θα συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων για να κυρωθεί, οι ΗΠΑ επεκτείνουν αισθητά τα δικαιώματά τους στη βάση της Σούδας (δεν προσδιορίζεται τι
ακριβώς) και λαμβάνουν στρατιωτικές και βοηθητικές ευκολίες στις εγκαταστάσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, συγκεκριμένα στην αεροπορική βάση της Λάρισας και τη βάση της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο.

Στη Λάρισα, οι Αμερικανοί θέλουν να αναπτύξουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία μπορούν να φέρουν και όπλα, απ’ όπου θα εξορμούν για αποστολές στην ευρύτερη περιοχή, ενώ στο Στεφανοβίκειο αναπτύσσουν ελικόπτερα, και όχι μόνο. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι στο πεδίο ενδιαφέροντος των ΗΠΑ λόγω των Στενών του Βοσπόρου.

Εκείνο, όμως, που έχει μεγάλη σημασία και προκύπτει από τη διακρατική συμφωνία είναι ότι, δυνητικά, όλες οι στρατιωτικές βάσεις ανά την Ελλάδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από αμερικανικά στρατεύματα ή για την εξυπηρέτηση αμερικανικών σκοπών.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στη συμφωνία, «επιτρέπεται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να διατηρεί και να λειτουργεί στρατιωτικές και βοηθητικές ευκολίες… και σε άλλες
εγκαταστάσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως συμφωνούνται αμοιβαία από τα μέρη ή τους ορισμένους εκπροσώπους τους, σύμφωνα με τις αντίστοιχες εσωτερικές τους διαδικασίες».

Τώρα, όσον αφορά τις στρατιωτικές δραστηριότητες και αποστολές, περιλαμβάνονται στον μεγάλο κατάλογο σχεδόν τα πάντα προς όφελος των Αμερικανών. Από λειτουργίες πτήσεων, συντήρηση και υποστήριξη αεροσκαφών και αερομεταφορών, μέχρι επισκέψεις, εκπαίδευση, ασκήσεις, κινήσεις μονάδων και σχηματισμών, διελεύσεις εντός του FIR Αθηνών, προσγείωση και ανάκτηση αεροσκαφών, συντήρηση πλοίων – αεροσκαφών, ενδιαίτηση προσωπικού, στάθμευση και ανάπτυξη δυνάμεων και υλικού, τοποθέτηση εξοπλισμού, προμηθειών και υλικού, κοινές και συνδυασμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Κι όλα αυτά χωρίς οι Αμερικανοί να υποχρεούνται να πληρώσουν τίποτα στο Ελληνικό Δημόσιο. Και τούτο διότι, σύμφωνα με ειδικά άρθρα της συμφωνίας, παρέχεται απαλλαγή από φόρους, δασμούς και τέλη προμηθειών, εξοπλισμού και εφοδίων των δυνάμεων των ΗΠΑ στην ελληνική επικράτεια, απαλλαγή από ΦΠΑ στην παροχή υπηρεσιών στις δυνάμεις και στο προσωπικό των ΗΠΑ. Απαλλάσσονται επίσης από φόρους, δασμούς και άλλες επιβαρύνσεις κάθε υλικό που εισάγεται στην Ελλάδα, αλλά και οι εργολάβοι – υπεργολάβοι που φέρουν την ιθαγένεια των ΗΠΑ και έρχονται στην Ελλάδα για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις δυνάμεις των ΗΠΑ.

newsbreak.gr