Το ΕΠΑΜ ήταν παρών στο συλλαλητήριο ενάντια στο ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ που έγινε στις 25 Γενάρη 2020 στην Αθήνα, μετά από κάλεσμα των σωματείων των εργαζομένων της βιομηχανίας. Ήδη απο τις προηγούμενες ημέρες, το ΕΠΑΜ ανακοίνωνε και πρόβαλλε τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, ενώ μετέδωσε ζωντανά συνέντευξη του προέδρου του Σωματείου του εργοστασίου της Λάρυμνας, κ. Κορέτζελου Ανδρέα, στην εκπομπή “Τα εν Δήμω” του E-roi (ραδιοφωνικού σταθμού του ΕΠΑΜ), με τους Γ. Αναλυτή και Σπ. Μπαντέκα.

Τα μέλη του ΕΠΑΜ συμμετείχαν ενεργά στην κινητοποίηση, με την παρουσία τους στη συγκέντρωση και στη συνέχεια στην πορεία προς την πλ. Συντάγματος, με μοίρασμα φυλλαδίων στους εργαζόμενους και στον κόσμο και με συζητήσεις με τους πολίτες, ενημερώνοντάς τους ότι στόχος της εσκεμμένης διάλυσης της ΛΑΡΚΟ και η μεθόδευση που ακολουθείται, είναι να ξεπουληθεί μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση για τη χώρα μας και συνεπώς δεν πουλιέται απλώς η ΛΑΡΚΟ αλλά πουλιέται όλη η Ελλάδα, όπως έγραφαν και οι εργαζόμενοι στα πανό τους.

Το συλλαλητήριο, με τόπο συγκέντρωσης την Ομόνοια από εργαζόμενους, σωματεία και φορείς της Στερεάς, της Εύβοιας και της Αττικής, ξεκίνησε με τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους τους νεκρούς εργάτες στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ και συνεχίστηκε με πορεία στο Σύνταγμα, πυκνώνοντας συνεχώς της γραμμές της κατά τη διαδρομή από τις προσυγκεντρώσεις πολλών άλλων σωματείων της Αττικής.

Το ΕΠΑΜ δήλωσε επισήμως το παρόν με την αναγγελία του Μετώπου από τις μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, ενώ μετά το πέρας των ομιλιών ακολούθησε ψήφισμα που αναφέρει μεταξύ των άλλων:

«Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ. Ο Ορυκτός Πλούτος είναι περιουσία του λαού μας.
Απαιτούμε κρατική χρηματοδότηση για να διασφαλιστεί η μέχρι σήμερα καθετοποιημένη επεξεργασία των νικελιούχων μεταλλευμάτων. Να διασφαλιστεί η ενιαία λειτουργία μεταλλείων και εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ, ο παραγωγικός της χαρακτήρας.
Απαιτούμε χρηματοδότηση και με ευθύνη, σχεδιασμό και έλεγχο από το κράτος, τον εκσυγχρονισμό της ΛΑΡΚΟ, την παραπέρα ανάπτυξή της σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχει, κατασκευή μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα όπου θα αναπτυχθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας γύρω του.
Απαιτούμε διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, διασφάλιση όλων των κεκτημένων των εργαζομένων μέσα από την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, κατάργηση του σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών. Απαιτούμε να παρθούν ουσιαστικά μέτρα ασφαλείας στην εργασία».

Παρόλο που η Οργανωτική Επιτροπή των εργαζομένων στη Λάρκο, είχε ενημερώσει όλες τις κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες να έχουν εκπροσώπους τους στη Βουλή προκειμένου να συναντηθεί μαζί τους επιδίδοντας το ψήφισμα, είναι χαρακτηριστικό ότι απουσίαζαν βουλευτές της ΝΔ, του ΜέΡΑ25 και της «Ελληνικής Λύσης», δίνοντας έτσι και το «στίγμα» της αδιαφορίας τους για το κορυφαίο αυτό ζήτημα.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι βουλευτές της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, απολογήθηκαν στα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής της ΛΑΡΚΟ για το βίο και την πολιτεία τους ενόσω ήταν κυβέρνηση, λέγοντας ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά για τη ΛΑΡΚΟ λόγων μνημονίων»! Αυτό αποδεικνύει ότι η ντροπή και η τσίπα είναι όροι άγνωστοι γι αυτούς, γιατί αν ήταν να τηρήσουν τα μνημόνια, στους όρους των οποίων συγκαταλέγεται η διάλυση των επιχειρήσεων στρατηγικού ενδιαφέροντος όπως η ΛΑΡΚΟ, τότε για ποιο λόγο επέμεναν να αναλάβουν τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας; Για να κοροϊδεύουν επί μια τετραετία το λαό, κάνοντας τα ίδια που θα έκανε η ΝΔ με το ΚΙΝΑΛ;

Η ανακοίνωσης της Π.Γ. του ΕΠΑΜ που διανεμήθηκε σε φυλλάδια στο συλλαλητήριο, τονίζει ότι η μεθόδευση διάλυσης και ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ, που ξεκίνησε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και φιλοδοξεί να το ολοκληρώσει η σημερινή, αποτελεί ειδεχθές έγκλημα όχι μόνο κατά των εργαζομένων της επιχείρησης, όχι μόνο κατά των εκατοντάδων άλλων μικρότερων επιχειρήσεων και των περιφερειακών κοινωνιών που εξαρτώνται άμεσα από τη λειτουργία της, αλλά και ολόκληρης της χώρας που κινδυνεύει να στερηθεί τα μοναδικά πλεονεκτήματα για την ελληνική οικονομία που προσφέρει η παραγωγή του σπάνιου μεταλλεύματος (σιδηρονικελίου) που εξορύσσει και επεξεργάζεται.

Η λύση που επιβάλλεται να δοθεί από μια πατριωτική – δημοκρατική κυβέρνηση, σύμφωνα με το ΕΠΑΜ, είναι η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της επιχείρησης, οι δημόσιες επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό της έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι τεράστιες δυνατότητές της, η διασφάλιση των θέσεων εργασίας του προσωπικού της και η επέκτασή τους με νέες προσλήψεις, με πλήρη κάλυψη των μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παράλληλη λήψη όλων των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, για να πάψουν τα θανατηφόρα ατυχήματα που κόστισαν τη ζωή εργαζομένων και βύθισαν στο πένθος οικογένειες (όπως δυστυχώς έγινε και πάλι με θανατηφόρο ατύχημα, λίγες μόλις ώρες πριν από το συλλαλητήριο)!

Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2020

Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ

Επτά σενάρια θερμού επεισοδίου, μελετώνται από τα υπουργεία Εξωτερικών και τα στρατιωτικά Επιτελεία εν όψει της πλεύσης σε περιοχή εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας τουρκικών ερευνητικών σκαφών, ανατολικά ή νότια των νήσων Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης ή στην γενικότερη περιοχή του συμπλέγματος της Μεγίστης, βάσει της τουρκολιβυκής συμφωνίας ΑΟΖ.

Η συγκυρία σε ότι αφορά τις επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο, όπου το τουρκικό γεωτρύπανο «Yavuz» να ετοιμάζεται να «τρυπήσει» στο Οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ,  έρχεται σε μία στιγμή που η Ελλάδα  είναι οικονομικά κατεστραμμένη, υπό καθεστώς σκληρής δημοσιονομικής εποπτείας  και αμυντικά σαφώς αδυνατισμένη.

Βασικά, «αυτοαφοπλισμένη», όπως έχουν παραδεχθεί με τοποθετήσεις τους, σε ενημερώσεις δημοσιογράφων, ανώτατοι αξιωματικοί των ΕΔ, λόγω του γεγονότος ότι οι Ελληνες πολιτικοί δέχθηκαν να περιληφθούν οι αμυντικές δαπάνες στα Μνημόνια από το 2010 και μετά.

Αν πάμε πιο πίσω θα δούμε ότι η κάθε κρίση από το 1974 και μετά είχε αρνητικά αποτελέσματα για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο λόγω της διαχείρισής τους από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό.

Ακόμα και η κρίση του Μαρτίου 1987, παρά την υποτιθέμενη «ελληνική νίκη» πέτυχε τον αντικειμενικό σκοπό της Άγκυρας, να σταματήσει δηλαδή τις ελληνικές πετρελαϊκές έρευνες στο κοίτασμα του Μπάμπουρα που θεωρείται το πλέον χρυσοφόρο στο Βόρειο Αιγαίο και εν συνεχεία έφερε το Νταβός του 1988, όπως τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1974 στην Κύπρο, είχε ακολουθήσει το Νταβός, Κ.Καραμανλή και Μ.Ετσεβίτ το 1976. 

Η  πρώτη κρίση των Ιμίων του 1996 έφερε τη Μαδρίτη τον Ιούλιο του 1997 και την αναγνώριση των τουρκικών ζωτικών συμφερόντων από την κυβέρνηση Κ.Σημίτη, επί υπουργίας στο υπουργείο Εξωτερικών του Γ.Παπανδρέου, αλλά και το Ελσίνκι.

Η δεύτερη κρίση των Ιμίων του 2018, έφερε την ανακοίνωση της Άγκυρας ότι τα Ίμια είναι τουρκικά, την διαρκή τουρκική στρατιωτική παρουσία γύρω από τις νησίδες και την κατασκευή στρατιωτικών έργων στην απέναντι τουρκική ακτή.  

Τα σενάρια έχουν επεξεργαστεί από κοινές ομάδες εργασίας των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας.

Σενάριο πρώτο: Σύγκρουση για πετρελαϊκές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα

Το πρώτο βασικό σενάριο το οποίο βλέπουμε ότι επανέρχεται από καιρού εις καιρόν, αλλά μένει μόνο σε επίπεδο "ψυχρής" αντιπαράθεσης των αεροναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας, είναι  αυτό που αφορά τις πετρελαϊκές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα. Τελευταίο επεισόδιο είχαμε  στις 21 Οκτωβρίου του 2016.

Τα ερευνητικό σκάφος RV Med Surveyor εκτελούσε για λογαριασμό της Ελλάδας επιστημονικές έρευνες σε περιοχή που εκτείνεται νότια του Καστελόριζου μέχρι και δυτικά της Ρόδου.

Οι ελληνικές αρχές και ο αρμόδιος Σταθμός του Ηρακλείου εξέδωσαν την NAVWARN 502/16 στις 21 Οκτωβρίου οπού ανήγγειλαν την διεξαγωγή των επιστημονικών ερευνών από το συγκεκριμένο σκάφος χωρίς να καθορίζεται η ημερομηνία λήξης των ερευνών («μέχρι νεωτέρας» ανέφερε η NAVWARN)

Όμως ήδη την επόμενη ημέρα και ενώ το σκάφος βρισκόταν σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην περιοχή νότια του Καστελόριζου ζητήθηκε από την τουρκική φρεγάτα “Gelibolu”, να αποχωρήσει καθώς «Δεν έχει έγκυρη άδεια για έρευνες στην περιοχή που αποτελεί μέρος της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και συνεπώς για την συνέχιση των εργασιών του θα έπρεπε να απευθυνθεί στις τουρκικές αρχές». 

Ακολούθησε διπλωματικό παρασκήνιο και η Αθήνα έστειλε την φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς», μέχρις ότου το ερευνητικό σκάφος ολοκλήρωσε την αποστολή του και αποχώρησε.  

Στην ίδια ακριβώς περιοχή 80 ν. μ. νοτίως της Ρόδου, στην ευρύτερη περιοχή του Καστελορίζου, στο όριο του FIR Αθηνών, είχαμε το «ανάποδο» επεισόδιο: Μεταξύ 14-16 Νοεμβρίου 2008 το νορβηγικό ερευνητικό πλοίο MALENE OSTERVOLD που είχε μισθωθεί από την Τουρκία για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Τότε το νορβηγικό σκάφος που ενεργούσε για λογαριασμό της τουρκικής εταιρίας πετρελαίων (ΤΡΑΟ) που απέπλευσε από τη Μερσίνα, συνοδευόμενο από τη τουρκική φρεγάτα GEDIZ (τύπου O.H. Perry) και άρχισε στις14 Νοεμβρίου, έρευνες σε περιοχή 80 ναυτικά μίλια νότια-νοτιανατολικά του Καστελόριζου εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Η κανονιοφόρος Ρ-61 "Πολεμιστής" κάλεσε τα δύο πλοία, να διακόψουν τη δραστηριότητα τους γιατί βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, και μόνη αρμόδια να χορηγήσει άδεια ερευνών για τη συγκεκριμένη περιοχή είναι η ελληνική κυβέρνηση. 

Νωρίτερα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, και τα 3 σκάφη βρισκόταν περίπου 120 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά του Καστελόριζου μέσα στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. 

Η κρίση έληξε στις 16 Νοεμβρίου του ίδιου έτους , όταν αποχώρησε το νορβηγικό πλοίο και η τουρκική φρεγάτα.

Αργότερα τα Wikileaks αποκάλυψαν τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, σύμφωνα με το οποίο, ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ, Δ.Γράψας είχε απειλήσει με βύθιση το MALENE OSTERVOLD, αν συνέχιζε την αποστολή του...

Το σενάριο προβλέπει την κλιμάκωση της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή που θα εκτυλιχθεί το επεισόδιο με ανάληψη ιδιαίτερου ρόλου από την 115 ΠΜ (βάση των F-16C/D Block 52+) στην διαχείρισή της, αλλά και κινητοποίηση της 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών που επανασυστήθηκε στην Κρήτη, προς επάνδρωση βραχονησίδων και ενίσχυση της άμυνας των νήσων Ρω, Μεγίστης(Καστελόριζο) και της Στρογγύλης, μέσω αερομεταφοράς.

Σενάριο δεύτερο: Εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας σε νησί του Αιγαίου

Το σενάριο που ακολουθεί αποτελεί μια πολύ δύσκολη περίπτωση αντιμετώπισης από την ελληνική πλευρά: Αυτό αφορά την εγκατάσταση υπό συνθήκες μυστικότητας, δηλαδή χωρίς να γίνει αντιληπτό από τις ελληνικές αρχές,  κεραίας δικτύου εταιρείας τουρκικής κινητής τηλεφωνίας σε μικρό νησί του Ανατολικού Αιγαίου, μη κατονομαζόμενο ονομαστικά από τις συνθήκες Λονδίνου, Λωζάννης και Παρισίων, και, συνεπώς, κατά την τουρκική άποψη «ώριμο» για διεκδίκηση.

Η εκ των υστέρων «τυχαία» ανακάλυψη ή αποκάλυψη (αν αυτό τη δεδομένη στιγμή εξυπηρετεί τους πολιτικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας) της ύπαρξης της κεραίας θα έθετε εξ ορισμού θέμα «ιδιοκτησίας» της νήσου και μάλιστα όσο περισσότερος χρόνος έχει παρέλθει από την εγκατάστασή της, τόσο πιο ισχυρή θα γινόταν η τουρκική θέση, καθώς η Τουρκία θα παρουσίαζε την έλλειψη ελληνικής αντίδρασης στην κατασκευή της κεραίας ως σιωπηλή αποδοχή των τουρκικών δικαιωμάτων στη νήσο (φυσικά η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να επικαλεστεί απλά αβλεψία ή έλλειψη επιτήρησης, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να ισχύει!).

Από στρατιωτικής άποψης, το σενάριο δεν παρουσιάζει ιδιαιτερότητα, αλλά από διπλωματικής είναι αυτό που λέμε "αδύνατον να επιλυθεί χωρίς την επέμβαση ξένου παράγοντα".

Σενάριο τρίτο - Το σενάριο "εφιάλτης": Κατάληψη εθνικού νησιωτικού εδάφους

Το σενάριο-εφιάλτης: Αφορά την κατάληψη ελληνικού κατοικημένου νησιού «μη κατονομαζόμενο ευθέως από τις συνθήκες Λονδίνου, Λωζάννης, Παρισίων», δηλαδή ένα από τα 16 (προστέθηκε και το Μαράθι της Πάτμου εσχάτως, άρα 17) το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στην επίσημη ιστοσελίδαα του περιγράφει ως "Μην διευκρινισμένης κυριαρχίας".

Αιχμαλωτίζεται η φρουρά και εν συνεχεία, συλλαμβάνονται όλοι οι κάτοικοι μαζί με την φρουρά αιχμάλωτοι μεταφέρονται σε διπλανό νησί που κατονομάζεται από τις συνθήκες. Ας πούμε ότι πρόκειται για την περίπτωση Αγαθονησίου-Σάμου.

Ακολουθεί, σε πολιτικό επίπεδο, η αίτηση της Άγκυρας για έναρξη διαπραγματεύσεων. Ακόμη όπως πιο ενδιαφέρουσα είναι η εξέλιξη του σεναρίου. Η ελληνική στρατιωτική επιχείρηση που ακολουθεί αποτυγχάνει και ξεκινούν διαπραγματεύσεις. Εδώ το σενάριο καταλήγει στο ερώτημα αν θα πρέπει να κλιμακωθεί η δράση των Ενόπλων Δυνάμεων ή να επιδιωχθεί μέσω διαπραγμάτευσης η αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από το νησί και η επιστροφή των κατοίκων!

Σενάριο τέταρτο: "Ναυτικός αποκλεισμός"

Αποτελεί ίσως το πιο συχνά εφαρμοζόμενο στην πράξη σενάριο. Κάθε φορά που η Τουρκία διεξάγει ναυτική άσκηση στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, έστω και αν εφαρμόζει κατά γράμμα τους κανόνες και τα προβλεπόμενα του Διεθνούς Δικαίου (με άλλα λόγια αιτείται και ανακοινώνει τις δεσμευμένες περιοχές), αρκεί μία ματιά σε αυτές για να γίνει αντιληπτό ότι, στην πράξη, η οριοθέτησή τους γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να «αποκλείσουν» [σε εικονικό, ψυχολογικό (;) επίπεδο] τις ανατολικές «παρυφές» του Αρχιπελάγους του Αιγαίου από τη λοιπή ηπειρωτική και νησιωτική χώρα.

Εδώ βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην πράξη ο ναυτικός αποκλεισμός από δυνάμεις επιφανείας ή/και υποβρύχια αποτελεί πολεμική ενέργεια η οποία, στο ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο των Εθνικών Κανόνων Εμπλοκής (ΕΚΕ) αντιμετωπίζεται ως τέτοια.

Η εξέλιξη στο σενάριο αναφέρει ότι σημειώνεται αεροναυτικό επεισόδιο με ελληνικά μαχητικά ή πλοία που θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην περιοχή του "αποκλεισμού", το οποίο δεν έχει θετική κατάληξη για την ελληνική πλευρά. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Κλιμάκωση με αποστολή περαιτέρω δυνάμεων ή καθόμαστε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για το καθεστώς στο Αιγαίο;

Σενάριο πέμπτο: Κατάληψη βραχονησίδας ή «σενάριο Ιμίων»

Το συγκεκριμένο σενάριο, δυστυχώς, είναι το μόνο που έχει υλοποιηθεί πλήρως και να χαρακτηρίσει, σε καθοριστικό βαθμό μάλιστα, την κρίση των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996.

Αποτέλεσε δε την αιτία για μία πλήρη αναδιάρθρωση του ελληνικού αμυντικού συστήματος, το οποίο ανέπτυξε δομές και δυνάμεις εξειδικευμένες στον πόλεμο σε αρχιπελαγικές περιοχές, αλλά και νέες τακτικές.

Από αυτή την άποψη η κρίση στα Ίμια μπορεί μεν να απέφερε πολιτικά οφέλη στην Τουρκία, με την έννοια ότι έδωσε υπόσταση στις «γκρίζες» ζώνες και συνεπώς προώθησε ακόμη περισσότερο την τουρκική πολιτική στο Αιγαίο, ταυτόχρονα όμως κατέστησε πιο δύσκολη την υλοποίηση των τουρκικών σχεδιασμών.

Από το 1996 και μετά, σε τουλάχιστον 10 μικρά νησιά του Ανατ. Αιγαίου υπάρχει συνεχής ελληνική παρουσία με την ύπαρξη φρουράς και μόνιμων εγκαταστάσεων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Φαρμακονήσι όπου για τις ανάγκες της φρουράς έχουν κατασκευαστεί μόνιμες εγκαταστάσεις στρατωνισμού, ελικοδρόμιο, μώλος, χωμάτινα δρομολόγια και (πιθανώς) αμυντικά έργα, ενώ το ίδιο ισχύει και στη νήσο Παναγιά στο συγκρότημα των Οινουσσών, όπου τον Απρίλιο του 2016 είχαμε καταστάσεις επικίνδυνες.

Λόγω δε ακριβώς αυτής της συνεχούς παρουσίας (έστω και ενόπλων) τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα όχι μόνο διασφαλίζονται, αλλά, το πιο σημαντικό, αποκτούν υπόσταση όχι μόνο στη χερσαία αλλά τη θαλάσσια και τη ναυτική διάσταση.

Ας προσθέσουμε στην εικόνα τη συχνή σε προγραμματισμένα χρονικά διαστήματα πτήση από και προς το Φαρμακονήσι πτήση του ελικοπτέρου CH-47D Chinook που αντικαθιστά τη φρουρά και μεταφέρει εφόδια. Είναι δε τόσο «ισχυρή» η ελληνική παρουσία που οι οχλήσεις των Τούρκων ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας (όπως έγινε τα τέλη του 2008), περί σεβασμού του τουρκικού εναέριου χώρου, στερούνται οποιασδήποτε αξίας και για αυτό δεν επαναλήφθηκαν.

Σενάριο έκτο: Έρευνα και διάσωση

Αφορά την αμφισβήτηση αρμοδιότητας έρευνας & διάσωσης στην πράξη από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και εμπλοκή με ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Η θαλάσσια διακίνηση τεράστιων μαζών παράνομων μεταναστών και η απαίτηση για ιδιαίτερη πολιτική μεταχείριση του ζητήματος μπορεί να προκαλέσει εύκολα μια κρίση κατά την οποία τα εμπλακούν ελληνικές και τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Στο συγκεκριμένο σενάριο προβλέπεται να εμπλακεί άμεσα το ΝΑΤΟ και η η FRONTEX, αλλά το ερώτημα που δεν απαντάται είναι αν βληθούν ελληνικά στρατιωτικά μέσα ποια θα είναι η απάντηση: Και εδώ πέρα από την εφαρμογή κανόνων εμπλοκής, το ΥΠΕΞ ζητεί την μη κλιμάκωση, αλλά την περαιτέρω εμπλοκή του ξένου παράγοντα.

Σενάριο έβδομο: "Εξέγερση" στη δυτική Θράκη

Προβοκάτσιες από εξτρεμιστές της μειονότητας και εν συνεχεία ξέσπασμα συγκρούσεων των εξτρεμιστών με τις δυνάμεις ασφαλείας - Απόπειρα άλωσης αποθηκών στρατιωτικού υλικού:

Επίσης ένα εφιαλτικό σενάριο, αφού στην συνέχεια προβλέπει την αποστολή τελεσίγραφου από την πλευρά της Αγκυρας. Εγινε ιδιαίτερα επίκαιρο μετά την φράση του προέδρου της Τουρκίας Ρ.Τ.Ερντογάν ότι

"Δεν μπορούμε και δεν θα αδιαφορήσουμε για την τύχη των Τούρκων αδελφών μας στην Δυτική Θράκη".

Εδώ προβλέπεται ταυτόχρονη δράση σε τρία επίπεδα: Εσωτερικής ασφάλειας, προς αποκατάσταση της έννομης τάξης, κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και ενημέρωση των ξένων δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και ΟΗΕ). Ο εφιάλτης του Κοσσυφοπεδίου στοιχειώνει την ελληνική αντίδραση.

pronews.gr

Η πολύχρονη δικαστική ταλαιπωρία του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, κ. Κοσμά, είχε αίσια έκβαση. Στο προσφάτως δημοσιευθέν Βούλευμά του με ένα εκτενέστατο και άκρως εμπεριστατωμένο σκεπτικό, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Μεσολογγίου αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει καμία απολύτως κατηγορία σε βάρος τού Μητροπολίτη αναφορικά με τις πολλαπλές καταγγελίες που είχαν διατυπωθεί εναντίον του και οδήγησαν, αρχικά, στην άσκηση ποινικής Δίωξης, σε βαθμό κακουργήματος.

Από την πρώτη στιγμή, ο σεμνός Ιεράρχης, είχε επιλέξει τον δρόμο της σιωπής χωρίς εντάσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, επιδεικνύοντας υπομονή και δείχνοντας εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη.

Πρόκειται για μία μεγάλη, πρωτίστως ηθική δικαίωση, για τον Μητροπολίτη μας, η πνευματική πορεία του οποίου είναι αδιαμφισβήτητη και γνωστή σε όλους. Το αποτέλεσμα δε, έχει εξαιρετικά θετικό αντίκτυπο για την εικόνα της Εκκλησίας, η οποία, συχνά, βάλλεται με ποικίλες δικαιολογίες και αφορμές.

Γιώργος Ι. Βασιλείου

Πολιτευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α  Ν. Αιτωλοακαρνανίας

Πάει καλά η ανασυγκρότηση στον ΣΥΡΙΖΑ και δημιουργεί επιμέρους όργανα υπό την ομπρέλα της Νομαρχιακής Επιτροπής της Αιτωλοακαρνανίας.

Σήμερα για παράδειγμα καλούνται τα μέλη του κόμματος που εργάζονται στον κλάδο της υγείας (ιδιωτικό ή δημόσιο) σε σύσκεψη για την συγκρότηση του Τομέα Υγείας της Νομαρχιακής Επιτροπής. Αντίστοιχο κάλεσμα υπάρχει αύριο για τους εργαζόμενους στον πρωτογενή τομέα και την Κυριακή για όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με την τοπική αυτοδιοίκηση (εκλεγμένοι ή όχι), προκειμένου να συγκροτηθούν οι αντίστοιχοι Τομείς Αγροτικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Τις προηγούμενες μέρες μάλιστα υπήρξε κάλεσμα για τη συγκρότηση Τομέα ΜΜΕ και Διαδικτύου. Και αφού πάει καλά η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ο κόσμος που ήρθε και έρχεται από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ, κάπου πρέπει να βολευτεί… Ίσως δούμε και άλλους Τομείς να δημιουργούνται στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.

Εφημερίδα “Συνείδηση” 

sinidisi.gr

H συζήτηση για τον εκλογικό νόμο απαιτεί υψηλό αίσθημα κοινοβουλευτικής ευθύνης και έκφραση της βούλησης του εκλογικού σώματος. Επομένως, αναζητά την αρμονία ανάμεσα στην κυβερνησιμότητα και τη μεγαλύτερη λειτουργική αντιπροσωπευτικότητα.

Κύριε Υπουργέ, ας ξεκαθαρίσουμε ότι οι συγκλίσεις και οι συνεργασίες δεν επιβάλλονται με κανέναν εκλογικό νόμο. Απαιτούν κουλτούρα υπερβάσεων και προγραμματικών δεσμεύσεων και φυσικά δεν πραγματώνονται με μεταγραφές προσώπων, δηλαδή των χρήσιμων καιροσκόπων, όπως το είδαμε και στο πρόσφατο παρελθόν.

Η συνεργασία κομμάτων πρέπει να βασίζεται σε ιδεολογικοπολιτικό σκεπτικό με κοινή αναφορά στον ιδεολογικό τους πυρήνα, που θα απαντά στις ανάγκες της κοινωνίας υπηρετώντας το εθνικό συμφέρον.

Σε αυτή την κατεύθυνση το Κίνημα Αλλαγής έχει θέση την οποία στηρίζει σταθερά και διαχρονικά. Και εννοεί τις συνεργασίες με ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, με τις οποίες εκλογικά συμπορεύεται.

Διότι και το είδαμε και το ζήσαμε ότι δεν οικοδομείται η κουλτούρα συνεργασιών το όνομα του αντιμνημονιακών και αγανακτισμένων και το διαπιστώσαμε με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 

Ίσως ο ιστορικός του μέλλοντος, πέρα από την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, την οποία και έχουμε πολλάκις καταδικάσει, αυτό για το οποίο θα ψέξει την κυβερνησιμότητα της Αριστεράς θα είναι το λάθος στην επιλογή του εταίρου της.

Ήταν μια επιλογή που αφαίρεσε το προοδευτικό πρόσημο των συνεργασιών, το οποίο για την Κεντροαριστερά είναι και το ζητούμενο και την οδήγησε στη γνωστή ρήση που ο λαός λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πράξη: «θα κυβερνήσουμε ακόμα και αν χρειαστεί να συνεργαστούμε με τον διάβολο». Αυτές οι λογικές αυτές εμάς δεν μας διέπουν και μάλιστα θα πω ότι τέτοιες λογικές έχουν κοντά πόδια και τις βρίσκεις μπροστά.

Προσερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα στη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο χωρίς να διαφαίνεται ότι κάτι αλλάζει για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Και μάλιστα καταγράφεται ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική.

Άλλωστε, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ηλίου φαεινότερο πως ένα συνοπτικό νομοσχέδιο πέντε άρθρων, που απλώς επαναφέρει το μπόνους των πενήντα εδρών, δεν μπορεί να συγκεντρώσει διακόσιες ψήφους για να αλλάξει ο εκλογικός νόμος του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη, η Κυβέρνηση ακολούθησε τη συντηρητική λογική των πλαστών αυτοδυναμιών, μια λογική που την πλήρωσε η χώρα τα προηγούμενα χρόνια. Συμπερασματικά θα έλεγα ότι ίσως να κινείται η Κυβέρνηση και με τη σκέψη των διπλών εκλογών, μια σκέψη, όμως, που οδηγεί στο ότι όποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος συνήθως μέσα.

Κύριε Υπουργέ, επικροτείτε ξανά τον Νόμο Παυλόπουλου. Υιοθετείτε ωστόσο μια αρχιτεκτονική παρόμοια με αυτήν που έχει προτείνει το Κίνημα Αλλαγής. Υπάρχει, όμως, μια σημαντικότατη διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων.

Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής προτείνουμε τριάντα πέντε έδρες ως μέγιστο μπόνους και τούτο για να μην αλλοιώνεται το εκλογικό αποτέλεσμα και δεύτερον, μια έδρα επιπροσθέτως, ως πρόσθετο μπόνους για κάθε 1% πάνω από το 25% και όχι μία έδρα μπόνους για κάθε μισό τοις εκατό που προτείνετε εσείς,  ποσοστό το οποίο εκτοξεύει το μπόνους στις πενήντα έδρες.

Η δική μας πρόταση θα έλεγα ότι υπηρετεί και την αναλογικότητα και την αντιπροσωπευτικότητα. Αυτή είναι και η ποιοτική διαφορά μας, κύριε Υπουργέ. 

Η ρύθμισή σας σας επιτρέπει σε κόμματα με 36,7% να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ενώ η δική μας πρόταση επιτρέπει αυτοδύναμη κυβέρνηση σε ποσοστό άνω του 40,5%. Άρα η δική μας πρόταση έχει και μεγαλύτερη απήχηση στο εκλογικό σώμα.

Όσο για την πρόβλεψη του μπόνους για τον συνασπισμό κομμάτων, που εσείς ουσιαστικά δεν την υιοθετείτε και την κατακρίνετε και την καταψηφίζετε κι έγινε θέμα συζήτησης, να θυμίσω ότι το θέμα αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συζητείται.

Το συζήτησε το Σώμα της Βουλής το 1990, το 2003, το 2008. Γνωμοδότησαν συνταγματολόγοι και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Συζητήθηκε, εκτενώς θα έλεγα, στον νομικό κόσμο και όλοι κατέληξαν ότι η ρύθμιση παραβιάζει τη λαϊκή κυριαρχία.

Να θυμίσω ότι είχε καταργηθεί με τον Νόμο Σκανδαλίδη. Επανήλθε με τον Νόμο Παυλόπουλου. Είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ από συνασπισμό να γίνεται ενιαίο κόμμα για να μπορεί να πάρει το μπόνους. Και ακόμα σήμερα βρισκόμαστε στην ίδια συζήτηση.

Ας ξεκαθαρίσουμε, όμως, ότι αυτή η ρύθμιση προβλέπει τη διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτοτελή κόμματα και σε συνασπισμούς κομμάτων κι έτσι αλλοιώνεται η λαϊκή ετυμηγορία. Δεν σέβεται ωστόσο την ψήφο των πολιτών, γι’ αυτό και αυτή η ρύθμιση δεν μπορεί να γίνει από εμάς αποδεκτή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διαπιστώνουμε με απογοήτευση, θα έλεγα, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπισε κι αυτή μικροκομματικά το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου, ένα μείζον ζήτημα που αφορά τον πυρήνα του πολιτικού μας συστήματος για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος.

Διότι αυτό που θα ήταν ωφέλιμο και περιμέναμε από την Κυβέρνηση να κάνει πράξη ήταν να γίνει ένας πραγματικός διακομματικός διάλογος στη Βουλή, να συζητήσουμε όλα τα μεγάλα ζητήματα, όπως τη χρηματοδότηση των κομμάτων, τις εκλογικές δαπάνες, την πολιτική διαφθορά με το «μαύρο» πολιτικό χρήμα, την εμπλοκή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όλα όσα αποτελούν παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος. Γι’ αυτά δεν άνοιξε ρουθούνι.

Εμείς προτείναμε μέτρα διαφάνειας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Είπαμε: Όλα τα οικονομικά τους στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Να ασκείται έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων, των εκλογικών δαπανών και από επιτροπή από ανώτατους δικαστικούς που θα προεδρεύει ο Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, έτσι ώστε να φύγουμε από τη σημερινή κατάσταση όπου οι πολιτικοί είναι ταυτοχρόνως και ελεγχόμενοι και ελέγχοντες.

Επίσης, προτείναμε «κόφτη» στην υπέρβαση των προϋπολογισμών των κομμάτων, για να θέσουμε έτσι ένα τέλος στον φαύλο κύκλο των χρεών των κομμάτων. Και βέβαια ζητάμε κάθε προσφορά ή εισφορά ιδιωτική άνω των διακοσίων ευρώ να δημοσιοποιείται. Να θέσουμε ένα τέλος έτσι, λοιπόν, στο «μαύρο» πολιτικό χρήμα φυσικά και στη διαπλοκή. Σε περίπτωση δε μη δημοσιοποίησης να προβλέπονται κυρώσεις.

Συνοπτικά, λοιπόν, θα έλεγα ότι η θέση μας και η πρότασή μας ως Κίνημα Αλλαγής είναι σαφής. Εμείς θέλουμε έναν εκλογικό νόμο που να διασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα, να ενισχύει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, αποτυπώνοντας τη λαϊκή βούληση και όχι να φτιάχνει επίπλαστες πλειοψηφίες. Να αναζωογονεί συνολικά το πολιτικό σύστημα με καινοτόμες ρυθμίσεις για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και την εμπλοκή των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Θέλουμε έναν εκλογικό νόμο που θα επιτρέπει την αναλογικότερη εκπροσώπηση των πολιτών, θα εγγυάται τη γόνιμη ώσμωση και συνεννόηση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις για προγραμματικές συγκλίσεις και κυβερνήσεις συνεργασιών.

Αγαπητοί συνάδελφοι, κλείνω λέγοντας ότι οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μπροστά μας είναι πολλές τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και εσωτερικό επίπεδο και ιδιαίτερα με τα εθνικά μας. Γι’ αυτό απαιτείται εθνική συνεννόηση. Το νομοσχέδιο αυτό, ωστόσο, επαναφέρει τις πολιτικές δυνάμεις ξανά σε νέες διχαστικές αντιλήψεις.

Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, διαφωνούμε με το παρόν νομοσχέδιο και το καταψηφίζουμε.

sinidisi.gr

Μέλη του προεδρείου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) παραιτήθηκαν από τα αξιώματα που κατείχαν, ενώ άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν την ανάληψη καμίας θέσης στο προεδρείο και παραμένουν απλά μέλη του Δ.Σ., ενώ ζητούν παράλληλα την σύγκληση έκτακτου Δ.Σ. της Ένωσης. 

Ειδικότερα, από το προεδρείο παραιτήθηκαν οι Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, Α΄ αντιπρόεδρος, Νίκος Σαλάτας γενικός γραμματέας, Ευστάθιος Βεργώνης Β΄ αντιπρόεδρος και Δήμητρης Φούκας αναπληρωτής γενικός γραμματέας και δηλώνουν ότι παραμένουν απλά μέλη του Δ.Σ., «μη ανεχόμενοι να συνυπάρξουν στο προεδρείο με τον συγκεκριμένο πρόεδρο της Ένωσης σε πορεία εκτροπής από τις αρχές της».

Ακόμη, τα μέλη του Δ.Σ. Μαρία Στενιώτη, Κώστας Βουλγαρίδης, Γρηγόρης Κομπολίτης, Χρήστος Νάστας και Βαρβάρα Πάπαρη δήλωσαν κατηγορηματικά ότι δεν επιθυμούν την ανάληψη καμίας θέσης στο προεδρείο και παραμένουν απλά μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης.
Των παραιτήσεων αυτών, προηγήθηκε πολύωρη συνεδρίαση του Δ.Σ. και σε ψηφοφορίες που έγιναν -σύμφωνα με τους παραιτηθέντες- απορρίφθηκαν, κατά πλειοψηφία, οι αιτιάσεις, τις οποίες ο πρόεδρος της ΕΔΕ Χριστόφορος Σεβαστίδης απηύθυνε κατά μελών του προεδρείου και «διαπιστώθηκε η αντικαταστατική συμπεριφορά του τελευταίου να προχωρεί σε ενέργειες που δεν έχουν την έγκριση της πλειοψηφίας».

Παράλληλα, κατά την συνεδρίαση του έκτακτου Δ.Σ. οι παραιτηθέντες ζητούν να καθοριστεί η περαιτέρω πορεία της ΕΔΕ και να συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα:

«1) Πλήρωση κενών θέσεων προεδρείου,

2) Ανάληψη πρωτοβουλίας για την επίλυση του θέματος που έχει ανακύψει μεταξύ της ΕΔΕ και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων,

3) Επίσκεψη στον υπουργό Δικαιοσύνης με αντικείμενο συζήτησης: νέες οργανικές θέσεις και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης αυτών, υποβολή αιτήματος για κάλυψη των αναγκών από τον πίνακα επιτυχόντων του τελευταίου διαγωνισμού για την ΕΔΣΙ και την λήψη μέτρων για την έγκαιρη εκκαθάριση των νομοθετικών και διοικητικών εκκρεμοτήτων σχετικά με τις μισθολογικές ωριμάνσεις,

4) Συνεννόηση με τις άλλες δικαστικές Ενώσεις για επίσκεψη στον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών με αντικείμενο την νομοθετική ρύθμιση για τις μισθολογικές ωριμάνσεις και

5) Συντονισμός με τις άλλες δικαστικές Ενώσεις για το θέμα του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου».

Πηγή: iefimerida.gr

Και 121 «όχι»  – Δεν συγκέντρωσε 200 ψήφους που θα συνεπάγονταν εφαρμογή του από τις αμέσως επόμενες εκλογές