Ρωσική επίθεση με drones και αεροσκάφη σε ενεργειακή εγκατάσταση στην περιοχή Σούμι στην βόρεια Ουκρανία προκάλεσε διακοπή ρεύματος σε 220.000 καταναλωτές, δήλωσε ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

«Οι επισκευαστικές εργασίες στην περιοχή Σούμι συνεχίζονται όλη τη μέρα σήμερα μετά τη ρωσική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη» έγραψε ο ίδιος σε ανάρτηση του στην εφαρμογή Telegram, προσθέτοντας ότι η ηλεκτροδότηση έχει αποκατασταθεί για τους περισσότερους πληγέντες.

pronews.gr

Oι Ρώσοι πραγματοποίησαν νέα επιθετική αναγνώριση στο Ποκρόσβσκ αυτή την φορά από νοτιοδυτική κατεύθυνση με αποτέλεσμα να φτάσουν πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης.

Η πρώτη επιθετική αναγνώριση είχε πραγματοποιηθεί χθές από το Ζβέρεφ και συγκεκριμένα από βορειοδυτική κατεύθυνση και είχε ως αποτέλεσμα πάλι Ρώσοι ανιχνευτές να φτάσουν στο κέντρο του Ποκρόβσκ και να στήσουν πτυχημένες ενέδρες στους Ουκρανούς προκαλώντας τους απώλειες.

Οι Ρώσοι έχουν διεισδύσει με μικρές ομάδες στρατιωτών με υποστήριξη από drones και σύμφωνα με πληροφορίες έχουν δημιουργήσει σημεία-«παγίδες» εντός του κεντρικού πάρκου της πόλης.

Φαίνεται ότι οι Ρώσοι «μετρούν» αυτή τη στιγμή την αμυντική διάταξη των Ουκρανών και είδαν ότι μπορούν με σχετική ευκολία να προωθηθούν.

Ταυτόχρονα «τρέχουν» και το μέτωπο της Κονσταντινόβκα.

Το κύριο καθήκον του ρωσικού Στρατού σε αυτόν τον τομέα είναι επί του παρόντος να αποκόψει τον αυτοκινητόδρομο H20, ο οποίος συνδέει την Κονσταντινόβκα με την Ντρουζκόβκα αλλά και ο έλεγχος του αυτοκινητόδρομου που συνδέει την πόλη με το Ποκρόβσκ.

Αυτές οι δύο πόλεις αποτελούν την πύλη προς το αστικό συγκρότημα Κραματόρσκ-Σλαβιάνσκ.

Είναι τα τελευταία εμπόδια για την πλήρη εκκαθάριση του Ντόνμπας.

Σημειώνεται ότι οι Ρώσοι κατέλαβαν την Μπελάγια Γκόρα και περικύκλωσαν την Κονσταντινόβκα.

Η Μπελάγια Γκόρα είναι οικισμός στην περιοχή Κραματόρσκ που βρίσκεται 8 χιλιόμετρα βόρεια του Τορέτσκ και 9 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κονσταντινόβκα.

Η Κονσταντινόβκα δέχεται πλέον πιέσεις από τρεις κατευθύνσεις.

Συνεχίζεται όμως  η ρωσική προώθηση και στο κεντρικό Σούμι.

Σε όλα τα μέτωπα οι Ουκρανοί δείχνουν να μην μπορούν να αντιδράσουν.

Αυτό μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη πυρομαχικών και τεθωρακισμένων οχημάτων που ο ίδιος ο αρχηγός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ο Αλεξάντρ Σίρσκι, το παραδέχτηκε.

Συγκεκριμένα είπε ότι «Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν οξεία έλλειψη βλημάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων» σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Washington Post.

Τα ουκρανικά στρατεύματα αντιμετωπίζουν μεγάλη έλλειψη βλημάτων πυροβολικού 155 χιλιοστών και χρειάζονται πρόσθετες προμήθειες τεθωρακισμένων οχημάτων.

«Νέες προμήθειες όπλων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων αμερικανικών πυραύλων Patriot, drones αναχαίτισης και ελαφρών αεροσκαφών για την κατάρριψη drones, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη ρωσικών επιθέσεων.

Η Ουκρανία δυσκολεύεται να ανταγωνιστεί τον πολύ μεγαλύτερο ρωσικό στρατό και τα τεράστια οικονομικά κίνητρα που παρέχει στους νεοσύλλεκτους.

Εάν αυξηθούν τα οικονομικά κίνητρα για τους νεοσύλλεκτους, θα υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι πρόθυμοι να πολεμήσουν. 

Πέρυσι, περίπου το ένα τρίτο των ρωσικών κατευθυνόμενων αεροπορικών βομβών χρησιμοποιήθηκαν στην περιοχή του Κουρσκ, όχι στην Ουκρανία».

pronews.gr

Με μια αιχμηρή τοποθέτηση η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θέτει επί τάπητος θέμα ακύρωσης του νόμου που ψήφισε η ίδια η κυβέρνηση πριν από ένα έτος, δίνοντας για πρώτη φορά το δικαίωμα στους ανώτατους δικαστές να έχουν λόγο στη διαδικασία της επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

Ανώτατοι δικαστές που ψηφίστηκαν από τους συναδέλφους τους έμειναν τελικά εκτός της κούρσας για θέσεις που εκκενώθηκαν

«Το τέλος των ψευδαισθήσεων ή μαθήματα για το πώς ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη» επιγράφεται η ανακοίνωση που εξέδωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων που αποτυπώνει ευθέως τη διαφωνία της για την a la cart εφαρμογή του νόμου μόνο εάν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμπίπτει με την επιλογή της εκτελεστικής εξουσίας για τις επιλογές στις κορυφαίες θέσεις των Ανώτατων Δικαστηρίων.

Η Ένωση επισημαίνει πως όταν με νόμο δόθηκε το δικαίωμα στους δικαστές να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στους συναδέλφους τους για να αναλάβουν τα ηνία της διοίκησης ανώτατων δικαστηρίων το είχαν θεωρήσει θετικό βήμα.

Την ίδια άποψη είχαν διατυπώσει εξάλλου και πολλοί νομικοί και δικαστικοί κύκλοι θεωρώντας πως η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν ήταν δεσμευτική για την κυβέρνηση αλλά είχε γνωμοδοτικό χαρακτήρα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια… πρόβα ενόψει της συνταγματικής αναθεώρησης.

Ωστόσο, το γεγονός – όπως αποδείχθηκε – ότι σε πολλές περιπτώσεις ανώτατοι δικαστές που ψηφίστηκαν από τους συναδέλφους τους έμειναν τελικά εκτός της κούρσας για τις θέσεις που εκκενώθηκαν μετά την αποχώρηση των προκατόχων τους στο Άρειο Πάγο λόγω συμπληρώσεως ορίου ηλικίας, οδήγησε την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων στη θέση της κατάργησης του νόμου.

«Δεν τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον νόμο που αξιοποιείται a la cart μόνο εάν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμβαδίζει με τις κυβερνητικές επιλογές. Καταργήστε τον! Είναι πιο ειλικρινές! Είναι απαίτηση όχι μόνο του Δικαστικού Σώματος αλλά ώριμο κοινωνικό αίτημα ο αυτοπεριορισμός της εκτελεστικής εξουσίας ώστε να χειραφετηθεί ουσιαστικά η Δικαιοσύνη στον τόπο μας», είναι το σαφές μήνυμά που στέλνουν προς το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ολόκληρη η ανακοίνωση
»Το χθεσινό ΦΕΚ 2693/22-7-2025 για τον ορισμό Αντιπροέδρων στον Άρειο Πάγο επιβεβαίωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο το λαϊκό ρητό πως στην Ελλάδα έχουμε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται. Κι εδώ το παράδειγμα για το πώς ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη το δίνει η ίδια η Κυβέρνηση που εισηγήθηκε και ψήφισε τον νόμο.

»Για να τα πάρουμε απ’ την αρχή: Πέρσι το καλοκαίρι το Υπουργείο Δικαιοσύνης φέρνει προς ψήφιση το ν. 5123/2024 ο οποίος εισάγει διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας στα Ανώτατα Δικαστήρια για τα πρόσωπα που τελικά θα αναλάβουν την ηγεσία της Δικαιοσύνης ως ένα προστάδιο που προηγείται της τελικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου.

»Φυσικά ο νόμος αυτός ψηφίστηκε μετά από παρότρυνση και προτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε η χώρα μας να μην αποτελεί εξαίρεση στην ευρωπαϊκή πρακτική να έχουν λόγο οι δικαστές για την επιλογή της ηγεσίας τους. Η Ένωσή μας αναγνώρισε τότε πως πρόκειται για ένα μικρό θετικό βήμα παρά τις πολλές ελλείψεις και τα κενά που υπήρχαν.

»Ο νόμος αυτός δοκιμάστηκε για πρώτη φορά αυτόν τον μήνα με τις επιλογές από την Κυβέρνηση των Αντιπροέδρων και αφού είχε προηγηθεί η μυστική ψηφοφορία στα Ανώτατα Δικαστήρια. Οι όποιες ψευδαισθήσεις είχαν καλλιεργηθεί, κατέρρευσαν με πάταγο τέτοιο που δονεί την Ευελπίδων και την Λ. Αλεξάνδρας.

»Αρεοπαγίτες εγνωσμένου κύρους και ήθους που χαίρουν εκτίμησης από όλον τον νομικό κόσμο, με άρτια νομική κατάρτιση, πρωτεύσαντες στην εκλογική διαδικασία μεταξύ των μελών του Δικαστηρίου, δεν κρίθηκαν ικανοί να καταλάβουν καμία από τις 8 θέσεις των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου που κενώθηκαν!

Και αναρωτιέται ο πολίτης εύλογα: εάν η κυβέρνηση δεν ήθελε να απωλέσει το προνόμιό της να αποφασίζει ανεξέλεγκτα για την ηγεσία της Δικαιοσύνης για ποιον λόγο προέβη στην πιο πάνω νομοθετική ρύθμιση, πέρα από τους δύο προφανείς: αφενός να κερδίσει επικοινωνιακά στο εσωτερικό δίνοντας την ψευδαίσθηση πως σέβεται την άποψη των αρμοδίων και αφετέρου να καθησυχάσει την Ευρώπη πως στην χώρα μας υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που εγγυάται τη συμμετοχή στις κορυφαίες διαδικασίες.

»Εμείς απαντάμε: Δεν τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον νόμο που αξιοποιείται a la cart μόνο εάν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμβαδίζει με τις κυβερνητικές επιλογές. Καταργήστε τον! Είναι πιο ειλικρινές! Είναι απαίτηση όχι μόνο του Δικαστικού Σώματος αλλά ώριμο κοινωνικό αίτημα ο αυτοπεριορισμός της εκτελεστικής εξουσίας ώστε να χειραφετηθεί ουσιαστικά η Δικαιοσύνη στον τόπο μας».

in.gr

Το πρόβλημα της λειψυδρίας και οι βασικοί άξονες αντιμετώπισής του παρουσιάστηκαν σήμερα σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στο Μέγαρο Μαξίμου.

Όπως σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, η αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας με έναν εθνικό σχεδιασμό αποτελεί επείγουσα μεταρρυθμιστική ανάγκη η οποία σε πρώτο χρόνο θα έρθει να απαντήσει στις πιεστικές ανάγκες του σήμερα και, σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, να προετοιμάσει τη χώρα για τις μεγάλες προκλήσεις των επόμενων 30 ετών.

Ο Πρωθυπουργός τόνισε ότι το νερό είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό και πόρος ζωτικής σημασίας και μόνο έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση ΕΔΩ

Στη σύσκεψη έγινε αναλυτική παρουσίαση των επιστημονικών δεδομένων, τα οποία δείχνουν ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος, λόγω της κλιματικής κρίσης, σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι η Ευρώπη είναι η ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρος παγκοσμίως.

Με βάση τα στοιχεία, η χώρα μας κατατάσσεται στην 19η θέση παγκοσμίως ως προς τον κίνδυνο λειψυδρίας. Η στάθμη των φραγμάτων είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ενώ ενδεικτικό είναι πως τα αποθέματα στην Αττική έχουν μειωθεί πάνω από 50% σε σχέση με το 2022.

Υπό τα δεδομένα αυτά, αποφασίστηκε ένας ολιστικός τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος απέναντι στον κατακερματισμό, μεταξύ διαφορετικών φορέων, που υπάρχει σήμερα. Η κυβέρνηση πρόκειται να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης των υδάτων στη χώρα, σε ένα πιο λειτουργικό σύστημα, με μεγαλύτερη αποδοτικότητα και περισσότερες επενδύσεις.

Σ’ αυτή την προσπάθεια θα αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, καθώς και συμπληρωματικοί τρόποι παραγωγής νερού, όπως η αφαλάτωση.

Οι πέντε βασικοί άξονες του σχεδιασμού είναι:

- Το νερό είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας

- Βιώσιμες εταιρείες ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης, με στόχο αποδεκτό κόστος για όλες τις χρήσεις

- Ολιστικός σχεδιασμός και κεντρική διαχείριση όλων των αναγκαίων έργων, μικρών και μεγάλων

- Κατεπείγουσες πρωτοβουλίες τους επόμενους έξι μήνες, σε συνδυασμό με εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών

- Νέες τεχνολογίες και συμπληρωματικοί τρόποι παραγωγής νερού (αφαλάτωση, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση)

Οι παραπάνω άξονες αναμένεται να εξειδικευτούν στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Ο σχεδιασμός θα θέσει, επίσης, τις βάσεις για την υλοποίηση έργων που έχουν ήδη δρομολογηθεί ή μελετώνται. Σήμερα είναι σε εξέλιξη περισσότερα από 1.200 έργα διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων, εκ των οποίων 1.090 αφορούν στην ύδρευση και 237 την άρδευση.

Σημειώνεται ότι τα έργα αυτά έρχονται να προστεθούν στα 278 που έχουν ήδη ολοκληρωθεί από το 2019 έως σήμερα.

Ωστόσο, είναι προφανής η ανάγκη περαιτέρω επενδύσεων και πιο συντεταγμένης προσπάθειας για την αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου, κοινωνικού και εθνικού ζητήματος.

protothema.gr

Επτά ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την τραγωδία στο Μάτι, όπου η πύρινη λαίλαπα κυριολεκτικά σάρωσε τα πάντα εκείνη την Δευτέρα 23 Ιουλίου του 2018

«Πέρασαν 11 μέρες και τη Μαργαρίτα δεν την είδα ποτέ. Πέθανε στις 3 Αυγούστου αφού εκείνη τη μέρα έκανε ασπίδα το κορμί της για να σώσει τον μπέμπη της. Χάσαμε τα παιδιά μας μαζί με άλλους 103 ανθρώπους. Όλοι μείναμε πίσω με ένα κάρβουνο. Εγώ δεν κάηκα αλλά έχει καεί η ψυχή μου. Δεν ζω, απλά υπάρχω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου».

Ο μπέμπης της Μαργαρίτας ήταν το πρώτο θύμα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, την ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος για δεκάδες οικογένειες και για όλους τους Έλληνες.

Η μητέρα του έφυγε 12 μέρες μετά, αφήνοντας τον σύζυγό της Ανδρέα μόνο του, να αναρωτιέται σχεδόν καθημερινά, να ψάχνει μέσα του τα «αν» και τα «γιατί» της δικής του προσωπικής τραγωδίας.

Εκείνη τη Δευτέρα 23 Ιουλίου του 2018 ο γιος του πυροσβέστη Ανδρέα Δημητρίου και της συζύγου του Μαργαρίτας έκλεινε έξι μήνες ζωής και οι γονείς του θα πήγαιναν να δουν τα ρούχα που θα φορούσε ο μπέμπης στη βάφτιση.

«Θυμάμαι που μου είχε πει η γυναίκα μου “πάμε πρώτα να δούμε τα ρούχα του παιδιού και μετά πήγαινε στην υπηρεσία”. Εγώ τότε της αρνήθηκα. Αν όμως την είχα ακούσει, ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα» θα πει μετά από καιρό προσθέτοντας: «Κάθε βράδυ ψάχνω τα “αν” αλλά δεν καταλήγω πουθενά».

Τα ίδια “αν” μαζί με πάρα πολλά “γιατί” ταλανίζουν ακόμη τους συγγενείς των θυμάτων και των εγκαυματιών που μόνο δικαιωμένοι δεν νιώθουν - ακόμη και μετά από τη δίκη για το Μάτι - εφτά χρόνια έπειτα από εκείνη την εφιαλτική ημέρα που δεν θα φύγει ποτέ από τη μνήμη τους.

Η αρχή της τραγωδίας

Λίγο μετά τις τρεις το απόγευμα εκείνης της μαύρης Δευτέρας ένας 65χρονος κάτοικος στην περιοχή Νταού Πεντέλης, προσπαθεί να κάψει κάποια κούτσουρα, πιστεύοντας ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά.

Στις πέντε παρά είκοσι κάμερα ασφαλείας σε παρακείμενη κατοικία, καταγράφει λευκό καπνό να υψώνεται ανάμεσα σε μια διώροφη κατοικία και μια πρόχειρη κατασκευή που παραπέμπει σε μαντρί ή κοτέτσι.

Σε ελάχιστα λεπτά η φωτιά που ξεκινάει παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι τη σπρώχνουν ανατολικά με κατεύθυνση προς το Νέο Βουτζά, ενώ το 199 της Πυροσβεστικής ειδοποιείται στις πέντε παρά δέκα.

Από εκείνη τη στιγμή και τις επόμενες ώρες η τότε πολιτική ηγεσία, τα δύο πρώτα ονόματα στην ιεραρχία της Πυροσβεστικής αλλά και η Αστυνομία, χάνουν τα αυγά και τα καλάθια, κάνοντας απανωτά λάθη που αποδείχθηκαν μοιραία.

Το πρώτο ήταν η μετακίνηση τουλάχιστον 11 οχημάτων από την περιοχή της Νέας Μάκρης στη φωτιά της Κινέτας και το δεύτερο η λάθος εκτίμηση των Σωτήρη Τερζούδη-Βασίλη Ματθαιόπουλου (αρχηγός και υπαρχηγός της Πυροσβεστικής αντίστοιχα) για τη φωτιά που περνάει από τον Νέο Βουτζά και πλησιάζει το Μάτι.

Η πύρινη λαίλαπα που σάρωσε τα πάντα

Τα λάθη του κρατικού μηχανισμού διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ η φωτιά φτάνει στο Μάτι και άνθρωποι αρχίζουν να φεύγουν αλλόφρονες, χωρίς να έχουν πάρει οδηγίες από τους αρμόδιους. Θα είναι άθελά τους οι πρωταγωνιστές της τραγωδίας που θα εξελιχθεί τις επόμενες ώρες σε αυτό τον παράδεισο που μετατράπηκε σε επί γης κόλαση.

Όταν η Αστυνομία κλείνει τη Λεωφόρο Μαραθώνος, ουσιαστικά σπρώχνει όσους ήθελαν να φύγουν αλλά κι αυτούς που έρχονταν αναζητώντας τους δικούς τους, πίσω στο Μάτι, προς το Κόκκινο Λιμανάκι.

Αυτοί που επέζησαν αποκαλούν πλέον το συγκεκριμένο δρόμο «ο δρόμος του θανάτου», αφού εκεί εγκλωβίστηκαν δεκάδες άνθρωποι μέσα στα αυτοκίνητά τους και στο λεγόμενο «οικόπεδο του θανάτου» όπου έσβησαν 26 άτομα που δεν είχαν δρόμο διαφυγής.

«Καιγόταν ότι ήταν εύφλεκτο, ξύλα, κολόνες της ΔΕΗ, σπίτια τα πάντα...» καταγράφηκε σε μια από τις εκατοντάδες μαρτυρίες εκείνης της εφιαλτικής βραδιάς. «Κατέβηκα στις παραλίες, φώναζα, έλεγα το όνομα της κόρης μου, δεν έπαιρνα απάντηση, πήγαινα στην επόμενη. Εκείνη την ώρα είδα και τον πρώτο νεκρό. Ήταν ένας καμένος άνθρωπος ξαπλωμένος στην άκρη του δρόμου».

Ο αριθμός των νεκρών αρχίζει να μεγαλώνει, όσο περνούν οι ώρες ενώ όσοι καταλήγουν στη θάλασσα παλεύουν με τα νερά και την αποπνιχτική ατμόσφαιρα, ειδικά οι ηλικιωμένοι, ενώ βοήθεια δεν έρχεται από το πουθενά. Όταν οι πυροσβέστες βρίσκουν τις πρώτες σωρούς, ενημερώνουν το Συντονιστικό αλλά ο τότε υπουργός προστασίας του πολίτη Νίκος Τόσκας φέρεται να επιλέγει την σιωπή μαζί με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους.

«Νόμιζα ότι ήταν ξύλα που καίγονταν, αλλά ήταν οι γονείς μου»

Ο Τόσκας είναι ο άνθρωπος που μετά την τραγωδία θα βγει να δηλώσει ότι δεν έβρισκε λάθη στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, ενώ ο τότε αρχηγός της αστυνομίας δήλωνε περήφανος για τη δουλειά της ΕΛΑΣ. Η μαρτυρία που ακολουθεί μάλλον θα κάνει τον τελευταίο να αισθάνεται άβολα για τα όσα έλεγε σε εκείνη την αλήστου μνήμης συνέντευξη τύπου, όταν οι νεκροί είχαν φτάσει τους 84 ανθρώπους.

«Στο εξοχικό στη Νέα Μάκρη πήγαιναν, αλλά δεν έφτασαν ποτέ γιατί τους σταμάτησαν στη Ραφήνα και τους έστειλαν από το Μάτι...Όταν μίλησα στις 18.20 μου είπαν να μην ανησυχώ και πως υπάρχει Αστυνομία και τους κατευθύνει. Εγώ τους είπα να κάνουν αναστροφή προς Αθήνα αλλά ούτε αυτό τους άφησαν με αποτέλεσμα στις 18.43 να έχω το τελευταίο τηλεφώνημα, όπου τους ρώτησα που είναι. Η μαμά μου είπε ότι είναι μέσα στις φωτιές. Τη ρώτησα αν υπάρχει κάποιος να τους κατευθύνει και μου είπε ότι δεν υπάρχει κανείς».

Λίγες ώρες μετά ο άνθρωπος αυτός αναζητάει μέσα στο σκοτάδι, τα καμένα σπίτια και τα αποκαΐδια τους γονείς του, αφού δεν μπορεί πια να τους βρει στο τηλέφωνο. «Φτάσαμε με φακούς, ήταν το απόλυτο σκοτάδι. Δεν είδα το αυτοκίνητο, λέω φύγανε. Τελικά με πήραν γύρω στις πέντε τα ξημερώματα και μου είπαν ότι τους βρήκαν. Πήγα και αυτό που έβλεπα και νόμιζα ότι ήταν ξύλα που καίγονταν, ήταν οι γονείς μου».

Οι καμένοι και το Συντονιστικό της πλάκας

Σε μια περιοχή που πνιγόταν στο πράσινο, τη νύχτα της 23ης Ιουλίου και το ξημέρωμα της Τρίτης, άνθρωποι πνίγηκαν στη θάλασσα και δίδυμα αδερφάκια απανθρακώθηκαν μέσα σε αυτοκίνητα, ένα από τα εκατοντάδες που κάηκαν ενώ οι μαρτυρίες είναι συγκλονιστικές.

«Συνάντησα τον αδερφό μου» περιέγραψε ένας επιζών «και μέχρι τις δέκα το βράδυ κινούμασταν κοντά στο Κόκκινο Λιμανάκι. Κάποια στιγμή άνοιξαν το δρόμο και φτάσαμε στο σπίτι. Η κατάσταση δεν περιγράφεται. Αναθάρρησα όταν είδα ένα σκυλί μας ζωντανό. Περάσαμε πολλές φορές δίπλα από τη μητέρα μου. Δεν την καταλάβαμε. Είχε απανθρακωθεί».

Τη Δευτέρα λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ένας αμήχανος Αλέξης Τσίπρας φτάνει στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής και ακούει τον Τόσκα και τον Τερζούδη να του λένε ότι η φωτιά είναι υπό έλεγχο, ενώ του απαριθμούν κάποιες περιοχές.
Κανένας δεν αναφέρεται στο Μάτι, του μιλάνε για φωτιά στο Νέο Βουτζά και την Ραφήνα αλλά παρόλο που είναι γνωστό ακόμη και στα ΜΜΕ ότι υπάρχουν νεκροί εκεί, κανείς δεν ενημερώνει τον τότε πρωθυπουργό.

Οι απειλές για το πόρισμα
«Στο Μάτι υπήρχαν παντού τέφρες και μια μυρωδιά θανάτου» είπε καιρό μετά ένας πατέρας που έψαχνε τον γιο του μέσα σε αυτή την κόλαση. «Όλα λιωμένα, ακόμη και τα μέταλλα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι συνέβαινε αυτό. Πέρασαν τρεις μέρες, έψαχνα να βρω το πτώμα. Πήγαμε στο Σχιστό. Ήταν πτώματα μέσα σε κίτρινες σακούλες. Μετά άλλαξαν γνώμη και μας έστειλαν στο Γουδί. Μετά μας είπαν να δώσουμε DNA και τελικά με ειδοποίησαν ότι αναγνωρίστηκε το παιδί».

Όταν ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής Δημήτρης Λιότσιος αναλαμβάνει να συντάξει το πόρισμα για την τραγωδία στο Μάτι, καταλαβαίνει πολύ γρήγορα ότι το έργο του δεν θα είναι εύκολο.

Οι πιέσεις είναι αφόρητες και ο Βασίλης Ματθαιόπουλος που προήχθη σε αρχηγό της Πυροσβεστικής του δίνει να το καταλάβει και με το παραπάνω σε ένα προκαθορισμένο ραντεβού τους. Μόνο που δεν αντιλαμβάνεται ότι ο επιπυραγός έχει πατήσει το κουμπί rec του κινητού του και ηχογραφεί τη συνομιλία τους ή για την ακρίβεια, τις απειλές που δέχεται.

Ο νέος αρχηγός χρησιμοποιώντας ενίοτε αγοραίες εκφράσεις του λέει εν πολλοίς: «Πού πας να δείξεις τις ικανότητές σου με τα θηρία; Με 100 νεκρούς. Πού πας ρε; Εάν γράψεις για ευθύνες των ανωτέρων σου όλοι θα μαζευτούμε και θα σε σκίσουμε».
Του δίνει και οδηγίες πως να συντάξει το πόρισμα τονίζοντας να εστιάσει στους ανέμους, την καύσιμη ύλη, τη μίξη πεύκων με σπίτια και την άναρχη δόμηση.

Ο Λιότσιος φεύγει από το γραφείο του Ματθαιόπουλου αλλά δεν θα υποκύψει στις απειλές του αρχηγού. Θα κάνει τη δουλειά του, θα ενημερώσει εισαγγελέα και ανακριτή για τα όσα βιώνει, ενώ το ηχητικό απόσπασμα από τη συνομιλία του με τον Ματθαιόπουλο που δημοσιοποιείται από τη «Καθημερινή» σοκάρει την κοινή γνώμη και τους συγγενείς των θυμάτων.
Το πόρισμά του «καίει» τον Βασίλη Ματθαιόπουλο, τον Σωτήρη Τερζούδη, τον τότε Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Ιωάννη Καπάκη και τον πρώην διοικητή του ΕΣΚΕ Ιωάννη Φωστιέρη που μετά τη δίκη για την πιο φονική πυρκαγιά όλων των εποχών στη χώρα μας, εκτίουν πλέον ποινή φυλάκισης πέντε ετών.

«Έκλαιγα με ουρλιαχτά»

Η τιμωρία τους ήταν απλά ένα πολύ μικρό βάλσαμο για ανθρώπους που θρηνούν ακόμη, παιδιά, γονείς, συγγενείς και φίλους όπως η 29χρονη σήμερα Περσεφόνη Ζυγομαλά που σώθηκε, αλλά δεν μπόρεσε να σώσει τη γιαγιά της.

«Στις 23 Ιουλίου 2018 μπήκαμε στη θάλασσα στο Μάτι, όχι για να κολυμπήσουμε- η γιαγιά δεν κολυμπούσε άλλωστε πλέον γιατί φοβόταν μην πάθει καρδιά-αλλά για να σωθούμε» ήταν τα λόγια της σε μια ανάρτηση όταν αποφάσισε να μιλήσει μέσα από τα social media.

«Είχα χάσει ήδη μέσα στη μαυρίλα τη φωτιάς και τους καπνούς τη μαμά μου και τον μπαμπά μου-που τελικά γλίτωσαν-κι έτσι η απόφαση ήταν μονόδρομος, πήρα τη γιαγιά και μπήκαμε στη θάλασσα. Οι φλόγες ήταν τεράστιες και ο αέρας καυτός, δεν μπορούσαμε να κοιτάμε πίσω προς τη φωτιά».

Η νεαρή κοπέλα δυσκολεύεται να κρατήσει τη γιαγιά της η οποία αρχίζει να λέει ασυναρτησίες και να χάνει την επαφή με την κόλαση της πραγματικότητας που βίωνε. «Άρχισε να βγάζει αφρούς από το στόμα και της γύρισαν τα μάτια. Ζητούσα βοήθεια και έκλαιγα με ουρλιαχτά. Δεν πρόλαβα. Δεν πρόλαβα να τη σώσω».

Όταν την πλησιάζουν δύο νεαροί, την πείθουν να αφήσει τη νεκρή πλέον γιαγιά της και να συνεχίσει να κολυμπάει μαζί τους οπότε «μέσα σε λίγα λεπτά ήμασταν πλέον στα ανοιχτά. Μας είχαν πάρει τα κύματα και απλά υπήρχαμε. Χωρίς καμία βοήθεια. Όταν λέμε καμία εννοούμε τίποτε, μόνο βυθός, πανικός και σιωπή».

Συναντούν κι άλλο κόσμο, αλλά κανένα σωστικό μέσο.

«Άρχισα να κρυώνω πολύ, να παγώνω, όλες αυτές τις ώρες σκεφτόμουν πότε θα πεθάνω...Ξαφνικά εμφανίζεται ένα μικρό καΐκι. Ούρλιαξα με ότι είχα και δεν είχα από ενέργεια. Μας άκουσαν, δεν το πίστευα ότι μας άκουσαν!».

Ένας καπετάνιος από το Λαύριο με οχτώ Αιγύπτιους ψαράδες περιμάζεψε την Περσεφόνη Ζυγομαλά και όλους όσους μπορούσε να μεταφέρει, όπως τη νεαρή κοπέλα που βρήκαν λίγο αργότερα στον δρόμο για το λιμάνι της Ραφήνας.

«...Κολυμπούσε ολομόναχη. Ανέβηκε στο καΐκι κι εκείνη. Ήταν συνομήλική μου, αγκαλιαστήκαμε. Δεν γνωριζόμασταν αλλά κλαίγαμε η μία στην αγκαλιά της άλλης».

protothema.gr

ΕΡΩΤΗΣΗ

Θεσσαλονίκη, 22/07/2025

Του: Βελόπουλου Κυριάκου, Προέδρου του Κόμματος, Βουλευτή Β3'Νότιου Τομέα Αθηνών

Προς: Την κ. Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Τον κ. Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Τον κ. Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών

ΘΕΜΑ: «Εγκατάλειψη και μη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στο Αγρίνιο»

Κυρία, κύριοι Υπουργοί,

Η δημόσια περιουσία που βρίσκεται στην περιοχή του Αγρινίου, και ειδικότερα τα ακίνητα πρώην Οργανισμών που καταργήθηκαν ή απορροφήθηκαν από άλλους φορείς, παραμένει εγκαταλελειμμένη, αναξιοποίητη και εκτεθειμένη σε φθορά και απαξίωση. Η κατάσταση αυτή δεν πλήττει μόνο την εικόνα της πόλης και το δημόσιο συμφέρον, αλλά συνιστά και εμπόδιο σε κάθε αναπτυξιακή προοπτική για την τοπική κοινωνία. Ενδεικτικά αναφέρουμε: το παλιό Νοσοκομείο Αγρινίου, το οποίο εδώ και χρόνια παραμένει κλειστό και αναξιοποίητο, παρά τις επανειλημμένες συζητήσεις για μετατροπή του σε δημόσιο φορέα υγείας ή δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας. Ακόμη, επισημαίνουμε την ακίνητη περιουσία του πρώην Οργανισμού Καπνού, η οποία σε μεγάλο ποσοστό παραμένει ανεκμετάλλευτη, ενώ θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό τοπικής ανάπτυξης και στήριξης της αγροτικής οικονομίας, με πολιτικές αναβίωσης ή καινοτόμας αξιοποίησης της καπνικής ιστορίας της περιοχής. Επιπλέον, αξίζει να σημειώσουμε και τα ακίνητα του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), που βρίσκονται σε αχρηστία, παρότι θα μπορούσαν να διατεθούν είτε για στεγαστικές ανάγκες είτε για κοινωνικές χρήσεις (π.χ. ξενώνες, εκπαιδευτικές μονάδες, δομές πρόνοιας). Η τοπική κοινωνία του Αγρινίου ζητά εδώ και χρόνια την αξιοποίηση των ακινήτων αυτών προς όφελος των πολιτών. Η εγκατάλειψη δημόσιας περιουσίας συνεπάγεται απώλεια εσόδων και αύξηση του κόστους συντήρησης ή αποκατάστασης στο μέλλον. Τέλος, η αξιοποίησή τους θα μπορούσε να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να ενισχύσει την τοπική οικονομία και να συμβάλει στον χωρικό και κοινωνικό ανασχεδιασμό της περιοχής.

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,

Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

1. Ποια ακίνητα του Δημοσίου στο Αγρίνιο προβλέπεται να αξιοποιηθούν, και με ποιο χρονοδιάγραμμα;
2. Τι προτίθεται να πράξει το αρμόδιο Υπουργείο για την αξιοποίηση των ακινήτων του πρώην ΟΕΚ στο Αγρίνιο;

Ο ερωτών Βουλευτής

ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κατέθεσε ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Μίλτος Ζαμπάρας, από κοινού με 14 ακόμη Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, σχετικά με τα διαρκή και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή.

Όπως επισημαίνεται στην ερώτηση, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τις τοποθετήσεις εκπαιδευτικών στην Ειδική Αγωγή διαμορφώθηκε με τον Νόμο 3699/2008. Σύμφωνα με αυτό, στις σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με αριθμό μαθητών μικρότερο των 300 προβλεπόταν η τοποθέτηση ενός φιλολόγου (ΠΕ02) και ενός μαθηματικού (ΠΕ03), ενώ για τις σχολικές μονάδες με περισσότερους από 300 μαθητές και τουλάχιστον 15 μαθητές με διαγνωσμένη αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, προστίθετο και ένας εκπαιδευτικός Φυσικών Επιστημών (ΠΕ04).

Ωστόσο, το νέο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, μολονότι μειώνει το όριο των μαθητών από 300 σε 250, παραμένει ανεπαρκές, αφού εξακολουθεί να αποκλείει τη μεγάλη πλειοψηφία των σχολικών μονάδων, ιδίως στην περιφέρεια. Η συντριπτική πλειονότητα των σχολείων στην επαρχία διαθέτει λιγότερους από 250 μαθητές, γεγονός που τα καθιστά εξ ορισμού μειονεκτικά έναντι των σχολείων των μεγάλων αστικών κέντρων.

Επιπλέον, από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει σημαντικές εξελίξεις τόσο στο πεδίο των μαθησιακών αναγκών όσο και της επιστημονικής γνώσης σχετικά με την Ειδική Αγωγή. Η εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες απαιτεί πλέον ένα πολύ πιο διεπιστημονικό, ευέλικτο και εξατομικευμένο πλαίσιο υποστήριξης, το οποίο να λαμβάνει υπόψη τις σύγχρονες παιδαγωγικές και επιστημονικές αντιλήψεις.

Η παρουσία εκπαιδευτικών του κλάδου ΠΕ04 είναι ζωτικής σημασίας, καθώς διασφαλίζει ότι οι μαθητές/τριες στην Ειδική Αγωγή αποκτούν πλήρη και ισότιμη πρόσβαση στις Φυσικές Επιστήμες, αναπτύσσοντας δεξιότητες και γνώσεις απαραίτητες για τη συνολική γνωστική και κοινωνική τους ανάπτυξη.

Ο Μίλτος Ζαμπάρας τονίζει την ανάγκη για άμεσο και ριζικό επανασχεδιασμό του πλαισίου προσλήψεων στην Ειδική Αγωγή, με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολικών μονάδων και με στόχο την ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μαθητών, ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας ή τύπου σχολείου. Προτείνουν, συγκεκριμένα:

• Στις σχολικές μονάδες με πάνω από 200 μαθητές/τριες, να προβλέπεται υποχρεωτικά η τοποθέτηση ενός εκπαιδευτικού ΠΕ02, ενός ΠΕ03 και ενός ΠΕ04.
• Στις σχολικές μονάδες με λιγότερους από 200 μαθητές/τριες, να προβλέπεται η τοποθέτηση ενός ΠΕ02 και ενός ΠΕ03 ή ΠΕ04, με ισόρροπη κατανομή (50%-50%) μεταξύ των δύο κλάδων, σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.
• Στα ΚΕΔΑΣΥ, η τοποθέτηση εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ03 και ΠΕ04 να πραγματοποιείται επίσης με αναλογία 50%-50%, σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.

Η Πολιτεία οφείλει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες εκπαιδευτικές προκλήσεις με επιστημονικά τεκμηριωμένες πολιτικές και να εγγυηθεί ότι οι μαθητές και μαθήτριες της Ειδικής Αγωγής δεν θα είναι πολίτες δεύτερης ταχύτητας, αλλά ισότιμα μέλη της σχολικής κοινότητας.

Στο Δικαστικό Συμβούλιο παραπέμπεται ο Κώστας Αχ. Καραμανλής μετά από απόφαση της Βουλής με 157 ψήφους υπέρ, για την υπόθεση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.

Η διαδικασία της μυστικής ψηφοφορίας ολοκληρώθηκε 157 ψήφους υπέρ, 6 κατά και 1 άκυρο για την παραπομπή του πρώην υπουργού Μεταφορών και Υποδομών. Στην ψηφοφορία ψήφισαν συνολικά 164 βουλευτές.

Από τη συζήτηση για το πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής που πραγματοποιήθηκε σε κλίμα μεγάλης έντασης και πολιτικής σύγκρουσης, αποχώρησαν ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά και ΝΙΚΗ.

Ν. Ανδρουλάκης: «Δεν νομιμοποιούμε τις μεθοδεύσεις σας»

«Δεν θα μας βρείτε συμμέτοχους σ’ αυτή την παρωδία Προανακριτικής Επιτροπής. Είναι η μόνη επιλογή πολιτικής αξιοπρέπειας. Θα μείνετε μόνοι σας, με τα ψέματά σας. Δεν νομιμοποιούμε τις μεθοδεύσεις σας», τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης, στοχοποιώντας την κυβέρνηση για μεθοδεύσεις για την αθώωση και παραγραφή για όσα κατηγορείται ο πρώην υπουργός Μεταφορών.

Σ. Φάμελλος: «875 μέρες συγκάλυψης»

«875 μέρες. Τόσες πέρασαν από εκείνη την τραγική νύχτα του δυστυχήματος του εγκλήματος των Τεμπών. 875 μέρες, όπου κάθε μέρα η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια. 875 μέρες συγκάλυψης. 875 μέρες προσβολής της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας», δήλωσε ο Σ. Φάμελλος.

Της μυστικής ψηφοφορίας απείχαν όλες οι ΚΟ των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, πλην της Πλεύσης Ελευθερίας η οποία συμμετείχε της ψηφοφορίας.

Από την ψηφοφορία απείχαν και αρκετοί από τους 25 συνολικά Ανεξάρτητους βουλευτές, μεταξύ αυτών και οι βουλευτές που μετέχουν στο Κίνημα Δημοκρατίας.

Αφού ανακοίνωσε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο προεδρεύων Γ' Αντιπρόεδρος της Βουλής Αθανάσιος Μπούρας έκανε γνωστό ότι από τον πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη θα κινηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα, τον ΚτΒ και το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών για την συγκρότηση του Δικαστικού Συμβουλίου. Αναμένεται δηλαδή να αποσταλεί σχετική επιστολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου για να σταλεί ο κατάλογος των μελών του Αρείου Πάγου και του ΣτΕ που έχουν τα νόμιμα προσόντα προκειμένου σε προσεχή συνεδρίαση της Ολομέλειας να αναδειχθούν δια κληρώσεως τα πέντε τακτικά και τα τρία αναπληρωματικά μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου καθώς και ο ασκών καθήκοντα Εισαγγελέα και ο αναπληρωτής του.

Πηγή: lifo.gr

Του Νίκου Ιγγλέση

Η Τουρκία από καιρό έχει καταθέσει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της που αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα» και η Λιβύη, την περασμένη εβδομάδα, κατέθεσε τα, κατά την άποψή της, όρια της δικής της υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα, όπως πάντα ένα βήμα πίσω, προσπαθεί να  απαντήσει με την εξαγγελία δύο θαλασσίων πάρκων, ένα στο Ιόνιο και ένα στο Αιγαίο. Το τελευταίο αμφισβητήθηκε ήδη από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.

Η Τουρκία και η, απόλυτα εξαρτημένη από αυτήν, κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη έχουν εκδώσει χάρτες με τα σημεία βάσης, τις ευθείες γραμμές βάσης και τα εξωτερικά όρια της διεκδικούμενης υφαλοκρηπίδας τους σε συνάφεια βέβαια με το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019. Όλες οι ρηματικές διακοινώσεις, τα σχετικά έγγραφα και οι χάρτες έχουν κατατεθεί στο Γραφείο Ωκεάνιων Υποθέσεων του Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ (DOALOS).

Κοινά χαρακτηριστικά και στις δύο περιπτώσεις:

Πρώτον, Τουρκία και Λιβύη διεκδικούν υφαλοκρηπίδα και όχι ΑΟΖ, ώστε να μπορούν να επικαλεστούν αποτελεσματικότερα τη μεγάλη ηπειρωτική ακτογραμμή τους.

Δεύτερον, ισχυρίζονται ότι όλα τα ελληνικά νησιά δεν έχουν κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες πέραν των χωρικών υδάτων τους, που σήμερα είναι στα 6 ν.μ. Κατά συνέπεια δεν έχουν ούτε υφαλοκρηπίδα ούτε, πολύ περισσότερο, ΑΟΖ η Κρήτη με τη Γαύδο, το Σύμπλεγμα της Μεγίστης, όπως και όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Τρίτον, θεωρούν ότι η μέση γραμμή πρέπει να χαραχθεί σε ίση απόσταση μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών. Έτσι η Άγκυρα χαράσσει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της στη μέση του Αιγαίου στον 25^ο Μεσημβρινό (μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και της Θεσσαλίας-Στερεάς-Πελοποννήσου) και η Τρίπολη 6 ν.μ. έξω από την Κρήτη (μέση γραμμή μεταξύ των ακτών της Λιβύης και της Πελοποννήσου).

Στην Ελλάδα ψηφίστηκε το 2011 ο νόμος 4001 (νόμος Μανιάτη) ο οποίος αναφέρει ότι «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ (εφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή». Ο νόμος αυτός έχει κατατεθεί επίσης στο DOALOS του ΟΗΕ. Με βάση αυτόν το νόμο δόθηκαν για έρευνες τα θαλάσσια οικόπεδα νοτιοδυτικά και πρόσφατα προκηρύχθηκαν δύο οικόπεδα νοτίως της Κρήτης. Από τότε πέρασαν 15 χρόνια, αλλά ανακήρυξη της ΑΟΖ δεν έχει γίνει.

Επειδή είναι τουλάχιστον αφελές  η Ελλάδα να ελπίζει στην οποιαδήποτε οριοθέτηση με την Τουρκία και τη Λιβύη θα έπρεπε, εδώ και χρόνια, να ορίσει τα σημεία βάσης σ’ όλη την επικράτειά της, να κλείσει τους κόλπους με ευθείες γραμμές βάσης και να ανακηρύξει (όχι οριοθετήσει) τη συνολική ΑΟΖ της με πλήρη επήρεια όλων των νησιών. Θα πρόκειται, δηλαδή, για την υιοθέτηση του ευρωπαϊκού Χάρτη της Σεβίλλης.

Σ’ αυτήν την ανακήρυξη θα περιλαμβάνονται βεβαίως οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ με την Ιταλία και η μερική με την Αίγυπτο. Παράλληλα θα πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να υπογραφεί οριοθέτηση με την Κυπριακή Δημοκρατία η οποία, παρά την κατοχή του 37% του εδάφους της από την Τουρκία, έχει ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της, ακόμα και αυτήν των βόρειων κατεχόμενων εδαφών της.

Γιατί η Τουρκία τόλμησε να υπογράψει ένα παράνομο, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, μνημόνιο οριοθέτησης με τη Λιβύη, με την οποία δεν έχει αντικείμενες ακτές και η Ελλάδα δεν τολμάει να υπογράψει μια νόμιμη οριοθέτηση με την Κυπριακή Δημοκρατία; Επίσης η Τουρκία έχει υπογράψει μια παράνομη οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με την κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο, η οποία δεν αναγνωρίζεται διεθνώς ως ανεξάρτητο κράτος. Με μια τέτοια εξωτερική πολιτική η Αθήνα οδηγεί  στη βέβαιη απώλεια των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία αγόρασε πρόσφατα από τη Νορβηγία δύο ακόμη θαλάσσια γεωτρύπανα για μεγάλα βάθη. Συνολικά τώρα έχει έξι και δύο ερευνητικά σκάφη. Πού φαντάζεται η ελληνική Κυβέρνηση ότι θα χρησιμοποιηθεί όλο αυτό το δυναμικό; Μόνο στον Εύξεινο Πόντο ή στη Σομαλία; Σε λίγο καιρό τα γεωτρύπανα θα εμφανιστούν νότια του Καστελλόριζου και νότια της Κρήτης.

Αλλά, για την κυβέρνηση Μητσοτάκη τώρα προέχει η εξαγγελία των θαλάσσιων πάρκων για την προστασία του περιβάλλοντος. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η τουρκική πλευρά θα προβάλλει ισχυρές αντιρρήσεις αν τα θαλάσσια πάρκα επεκτείνονται, έστω και λίγο, πέραν των χωρικών υδάτων (6 ν.μ.) σε διεθνή ύδατα, στα οποία δεν έχουμε φροντίσει να κατοχυρώσουμε κυριαρχικά δικαιώματα με την ανακήρυξη ΑΟΖ. Προβάλλει επίσης τον ισχυρισμό ότι ορισμένα νησιά και νησίδες δεν έχουν καταχωρηθεί στην Ελλάδα με Διεθνείς Συνθήκες.

Η πολυσυζητημένη προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές εθνικές απώλειες. Πρώτον, η Χάγη είναι ένα πολιτικό δικαστήριο που κρίνει με βάση τους συσχετισμούς ισχύος και τις διεθνείς επιρροές. Δεύτερον, Τουρκία και Λιβύη θα επικαλεστούν την ευθυδικία, δηλαδή τη μειωμένη επήρεια των νησιών έναντι των ηπειρωτικών ακτών. Δυστυχώς υπάρχει ένα κακό προηγούμενο για την ελληνική πλευρά. Στη μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο για τα νησιά Κρήτη, Κάσος, Κάρπαθος και Ρόδος η Ελλάδα συμφώνησε να έχουν μειωμένη επήρεια.

Με αυτές και πολλές άλλες αβελτηρίες, όταν οι Τουρκολίβυοι μας στριμώξουν σφετεριζόμενοι τα κυριαρχικά  δικαιώματά μας στη θάλασσα, θα εμφανιστούν οι γνωστοί πολιτικοί και αναλυτές να μας πουν: Τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο;

Υ.Γ. Στην ΑΟΖ περιλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα, ενώ στην υφαλοκρηπίδα δεν περιλαμβάνεται η θάλασσα πάνω από αυτήν. Όταν τον περασμένο Απρίλιο παρουσιάστηκε ο ελληνικός Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) αυτός έγινε με βάση την υφαλοκρηπίδα. Τώρα πώς είναι δυνατόν να υπάρξει ΘΧΣ μόνο για το βυθό της θάλασσα είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου. Ίσως γι’ αυτό εξαγγέλλουν τώρα τα θαλάσσια πάρκα.

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr

Αντιμέτωποι με ένα απίστευτο συμβάν ήλθαν διερχόμενοι οδηγοί στην περιοχή Πεταλίδες της Σάμου, όταν η κυκλοφορία στον δρόμο που βρισκόντουσαν διακόπηκε από δεκάδες παράνομους μετανάστες που έβγαιναν από τα βράχια και έτρεχαν στον κεντρικό δρόμο.

Όπως αναφέρει το Samos24.gr οι μαρτυρίες υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες είχαν φτάσει λίγα λεπτά νωρίτερα με λέμβο από τις τουρκικές ακτές, και φαίνεται πως κατευθύνθηκαν με ταχύτητα προς το εσωτερικό του νησιού.

Η παρουσία τους στο οδικό δίκτυο προκάλεσε πανικό και αιφνιδιασμό στους οδηγούς που εκείνη την ώρα κινούνταν στο σημείο.

sinidisi.gr